POV SOPHIE
Ik word wakker in een kleine donkere kamer. Shit, ik haat kleine kamers, ik ben claustrofobisch. Oke, Soof, rustig blijven. Het komt goed. Dan stapt er een man binnen met een masker en zwarte kleren.
'Trek dit aan' zegt hij en dan loopt hij weg. Het is een heel kort jurkje, bijna een shirt. Ieuw, moet ik dit echt aan doen? Oh, ik weet al waar ik ben...... Ik gooi boos het jurkje weg en begin te huilen. Hoe kan iemand zoiets doen? en waar blijven de jongens? laat maar, ze wilden vast alleen uit medelijden met me omgaan. Dan komt deze,fde man weer binnen.
'Trek verdomme die jurk aan!!' Roept hij boos
'Nee!!' Schreeuw ik. Dan loopt hij naar me toe. Ik voel iets op mijn slaap en alles wordt zwart.....Ik word wakker op dezelfde plek. Shit, ik heb dat rare jurkje wel aan. Nee he. Dan komt er een man van rond de 40 binnen. Ik loop naar achteren. Hij pakt me vast en probeert me te zoenen maar ik duw hem weg en sla hem recht in zijn gezicht. En zo gaat het een paar uur door...
Ik word weer wakker en heb mijn normale kleren weer aan. Ik voel me zo vies. Een stuk of 20 mannen van 40 hebben aan me gezeten. Ik voel me een slet. Dan komt er een man met een zonnebril naar binnen.
'Ga weg! ik wil niet misbruikt worden!' Gil ik.
'Rustig, ik ben het' het is de stem van Liam. Ik sta meteen op en spring in zijn armen.
'Dankje dankje. Ik zou het echt niet langer kunnen overleven in deze kleine kamer' snik ik.
'Het komt goed Oke?' Zegt hij en troostend wrijft hij met zijn hand over mijn rug. Ik knik zachtjes en we lopen snel naar buiten als er niemand is. Als ik Niall zie staan ren ik met tranen in mijn ogen maar hem toe.
'Ik was zo bang, ik voelde me zo opgesloten' snik ik
'Rustig, je bent nu veilig Oke?' Ik knik zachtjes en loop naar de auto. Als we thuis zijn ga ik naar boven en douche ik even. Daarna loop ik naar beneden. Ik weet niet waarom, maar ik ben ineens super voorzichtig met alles. Ik voel me zo gebroken. Na het eten ga ik naar boven. Ik voel me zo vies, ik ben gewoon in 1 avond met 20 mannen naar bed gegaan.
'Gaat het?' Vraagt Niall. Ik knik, maar ik weet dat het niet zo is. Dan slaat hij een arm om me heen
'Het komt goed Oke? Ik blijf gewoon bij je, dan kan er niks met je gebeuren.'
'Dankje Niall. Soms vraag ik me af waarom ik het altijd moet zijn'
'Omdat je gewoon het mooiste meisje op aarde bent' zegt hij. Ik bloos en met een gelukkig gevoel val ik in slaap.
JE LEEST
Stupid life. Or not? *AAN HET HERSCHRIJVEN*
Fanfiction*WAARSCHUWING; HET BEGIN IS HEEL SLECHT* Mijn naam is Sophie de Groot. Ik ben 18 jaar en zit in mijn zesde jaar voor het VWO. mijn leven is niet normaal of perfect zoals anderen zouden denken... Mijn vader is een alcoholist, ik word gepest en daard...