Stupid life. Or not? *AAN HET HERSCHRIJVEN*

54

POV SOPHIE
Ik hang voor de zo veelste keer over de wc. Ik voel me echt niet goed. Ik voel dat Niall mijn haar naar achteren houdt en ik sluit mijn ogen.

'Gaat het?' Vraagt Niall terwijl hij me rustig in bride style optilt. Ik mompel kort een "ja" en leun tegen zijn borst aan.

'Nee Sophie, dit is als de vierde keer vandaag dat je zo veel hebt overgegeven. Moeten we niet naar de dokter?' Vraagt hij bezorgd terwijl hij me op bed legt en naast me komt liggen

'Het is niets ergs en..' Ik stop even. Mijn ogen worden groot. Zou ik.., nee, toch?

'Wat is er?' Niall kijkt me aan.

'Nee niks, het gaat wel' Zeg ik snel Niall knikt dan maar. 'Ik maak wel wat thee voor je, Oke?' Hij drukt een kus op mijn voorhoofd waarna hij opstaat en de kamer uitloopt.

|*|*|*|*|*|*|*|*|
Ik zit zenuwachtig op de badkamer te wachten. Niall zit beneden tv te kijken, ik heb gezegd dat ik ging douchen. Ik heb net een zwangerschapstest gedaan.  Over 2 minuten moet ik kijken. Wat als ik zwanger ben? Wilt Niall wel een kind? Ik moet die Tour met 5SOS doen, en Niall moet ook weer touren. Misschien gaat hij me wel verlaten, of wordt hij boos... Want we willen eigenlijk nog geen kind. Niet dat ik het niet wil, maar ik wil een kind die twee ouders heeft die altijd er voor hem of haar zijn. Niet waarvan er eentje maandenlang weg is. Ik hoor een geluidje en dat betekent dat ik mag kijken. Ik slik en kijk voorzichtig. Ik laat de test uit mijn handen vallen.

Ik ben zwanger

Mijn ogen worden vochtig. Wat als hij helemaal geen kind wilt? Ik moet het hem wel vertellen. Ik sta op en loop naar beneden. Ik plof naast Niall op de bank=

'Hey princess, hoe voel je je?' Vraagt Niall terwijl hij zijn arm om me heen slaat. Ik leun tegen hem aan.

'Goed' mompel ik. Hoe ga ik het zeggen? 'Niall...' Zeg ik en ik kijk hem aan.

'Ja?' Vraagt hij.

'Eh, ik... Ik... Ik heb gekeken en, ik ben.... Ik ben zwanger' zeg ik. Niall's ogen worden groot. Hij haalt zijn hand zenuwachtig door zijn haar.

'Maar, we deden het toch gewoon veilig? En we deden alles gewoon goed, wacht... Misschien ben je vreemdgegaan!'

'Wat?! Waarom zou ik vreemdgaan?' Zeg ik.

'Je ging vaak naar de meiden voordat we getrouwd waren. Heb je een ander?' Hij kijkt me boos aan.

'Dat was voor de bruiloft Niall!!! ik ging met de meiden alles voorbereiden! Denk na! Ik ben met jou getrouwd!' Zeg ik.

'Hoe kun je dan in hemelsnaam zwanger zijn?!' Zegt hij.

'Geen idee, maar ik zou nooit vreemdgaan Niall!' Zeg ik boos.

'Dat je het ook maar zou denken' mompel ik terwijl ik mijn gezicht in mijn handen stop.

'Sorry babe' hij legt zijn hand op mijn schouder maar ik duw hem weg.

'Nu niet Niall' mompel ik. Ik hoor hem opstaan en weglopen. Ik zucht en er rolt een traan over mijn wang. Dat hij ook maar zou denken dat ik vreemdga. Hij lijkt er niet eens aan te denken dat we samen een kind moeten opvoeden. Ik snap het echt niet. Wilt hij het kind dan niet? Ik kan het laten weghalen.... Hangt er vanaf wat hij wilt. Ik zucht en ga op de bank liggen. Ik voel nog een traan over mijn wang rollen die ik snel wegveeg. Ik sluit mijn ogen en val in slaap

POV NIALL

Gefrustreerd haal ik mijn handen door mijn haar. Hoe kan ik zoiets doms bedenken? Sophie zou nooit vreemdgaan. Zij is degene die zwanger is en ik ga dom zeggen dat ze een ander heeft. Ik voel me echt dom, ze zal zo boos op me zijn. Ik wil wel een kind, heel graag zelfs. Het probleem is alleen dat ik heel vaak moet touren, dan kan ik hem of haar niet zien groeien. En het is pijnlijk als je je kind niet groot ziet worden. Ik loop de trap af.

'Sophie?..' Zeg ik voorzichtig. Geen antwoord. Zou ze weg zijn? Dan kan ik mezelf voor mijn kop slaan. Ik loop de woonkamer in en zie Sophie op de bank liggen, ze slaapt. Haar mascara is een beetje uitgelopen en je kunt zien dat ze gehuild heeft. Ik pak een deken en doe die over haar heen. Ik druk zacht een kus op haar voorhoofd.

'Sleep Well, princess' ik ruim een beetje op en loop naar boven. Ik trek mijn pyjama aan en ga in bed liggen. Het voelt koud zonder Sophie, het voelt helemaal niet fijn. Meestal ligt ze tegen me aangedrukt. Ik moet het goedmaken met haar. We hebben nu al ruzie, ik wil niet eens ruzie met haar hebben. Ze is alles voor me. Ik sluit mijn ogen en val in een onrustige slaap.

'Sophie?' Ik loop ergens rond, alles om me heen is wit. Meer zie ik niet. Ik hoor zacht gehuil. Ik volg het geluid en kom bij een deur. Ik open de deur en zie een meisje in elkaar gedoken huilen. Als ik goed kijk zie ik dat het Sophie is. 'Sophie?' In plaats van mijn stem hoor je een andere stem. Iemand anders loopt naar haar toe, het is Harry. Sophie blijft huilen. 'Hij is weg' snikt ze. Ik loop op haar af en wil Sophie vastpakken maar ik ga door haar heen. Ben ik dood? Is dit een teken dat ik dood ga? Ik merk dat ik naar achteren word getrokken 'nee!' Ik probeer weg te rennen. 'Sophie!! Ik ben hier!!' Roep ik. Ze hoort nog steeds niks. Dan word ik de diepte in gegooid 'nee Sophie!!!'

Ik schiet overeind en merk dat mijn ademhaling zwaar is. Ik voel een warme hand de mijne pakken. Even schrik ik

'Niall?' Het is Sophie. Ik word al wat rustiger. 'Niall, let op je ademhaling. Je neus in, mond uit' zegt ze. Ik doe wat Sophie zegt en voel mezelf rustiger worden. Ik trek haar meteen in een knuffel. Ze slaat haar armen voorzichtig om me heen

'Hoe wist je dat ik aan net hyperventileren was?' Mompel ik in haar shirt.
'Ik hoorde je schreeuwen, het maakte me wakker en ik ben meteen naar je toe gekomen' zegt ze. 'Het spijt me' zeg ik. Sophie kijkt me raar aan. 'Hoe bedoel je?'

'Ik was echt een klootzak vandaag' zucht ik. 'Niall, het is niet jouw schuld' zegt ze. Ik schud mijn hoofd.

'Jawel, ik moest juist blij zijn en dan komen er ineens rare dingen in mijn hoofd' zeg ik terwijl ik naar de grond kijk. 'Niall, het komt echt niet door jou' zegt ze terwijl ze zachtjes over mijn arm wrijft.

'Toch wil ik zeggen dat het me spijt, echt sorry' zeg ik terwijl ik een kus op haar voorhoofd druk. Ze glimlacht.

'Eh... Wil je het kindje trouwens houden?' Vraagt ze. Ik knik snel. 'Natuurlijk, het komt onverwachts maar dat kan gebeuren. Ik kan niet wachten om een kindje op te voeden met jou' ze bloost en kruipt tegen me aan.

'Kun je weer slapen?' Vraagt ze. Ik knik. 'Blijf je bij me?' Vraag ik. Ze knikt ook. 'Mooi' ik ga weer liggen en voel hoe Sophie dichter tegen me aan komt liggen. Ik sla mijn armen om haar heen en druk haar tegen me aan. Ik voel hoe ze haar handen over de mijne heen legt wat me een fijn gevoel geeft. Ik sluit mijn ogen en val langzaam in slaap