Dotyk | Feljin |

-8-

Jakieś 10 minut spędziliśmy siedząc razem w łazience, rozmawialiśmy na różne tematy. Opowiadaliśmy sobie różne przygody, historię. Na mojej twarzy był uśmiech nie pamiętałem już o tamtej sytuacji. Starszy trzymał moją dłoń, a ja opierałem swoją głowę na jego ramieniu. Siedzieliśmy na podłodze.

- Jesteś gotowy na tej występ? - Zapytał, uśmiechając się do mnie starszy.

- Myślę że tak - Wzniosłem wzrok na niego, chodź wiedziałem że stres będzie sięgał zenitu. Jednak cieszyłem się bo to będzie pierwszy występ od około 2 lat odkąd straciłem kontakt z Minho i Sunwoo.

- Ile czasu już nie występujecie? - Ciekawy zaczął pytać, wpatrywał się we mnie cały czas.

- Ponad 2 lata, a teraz gdy znowu mamy do tego wrócić.. Będzie tam niezmiernie dużo osób - Trochę przeraziłam się gdy kilka dni wcześniej od Lino usłyszałem że ma być tam ponad 200 osób. Odmachał głową, po czym założył rękę na moje lewe ramię i przysunął do siebie. Oboje śmialiśmy się pod nosem. - Chyba przydałby się wrócić do Minho - Nie chętnie powiedziałem. Na co starszy wstał i podniósł mnie za ramiona. Pierwszy wszedłem ja a on za mną.

- Proszę bardzo nasza parka wkońcu wróciła - Wtedy uśmiechnęłem się w jego stronę jednym koncikiem ust. On zaśmiał się po nosem.

POV HYUNJIN
Gdy Felix zbliżył się do mnie poczułem dość przyjemne uczucie w brzuchu. Gdy nasze usta złączyły się w krótkim pocałunku nie chciałem już nigdy go kończyć. Gdy młodszy przepraszał za to, za co nie musiał postanowiłem odwzorować jego zachowanie. Nasze usta tym razem złączyły się na dłuższy czas niż wcześniej. Ten pocałunek wyrażał wiele uczuć, za razem będąc delikatnym. Swoje dłonie położyłem na jego drobne ciało. Rozmawialiśmy jeszcze przez długi czas o jakichś głupotach czy historiach które nam się przydarzyły. Chłopak się śmiał co bardzo mnie cieszyły gdy przypominałem sobie jak mocno płakał jeszcze jakiś czas temu. Nasze rozmowy zeszły na temat dancerachy, dowiedziałem się że nie występowali już ponad 2 lata przez dość niekomfortową sytuację między Sunwoo a Felix'em. Gdy sam dowiedziałem się że będzie tam taki tłum sam się trochę przeraziłem. Oboje postanowiliśmy wrócić do pokoju w którym nadal siedział Lee i oglądał film.

KONIEC POV HYUNJIN

- Jeśli chcesz wiedzieć to nie jesteśmy parą - Odpowiedziałem spoglądająca na Minho który uniósł brew.

- Niech wam będzie, niby wam wierzę - Parsknął, chwilę później chwyciłem na pilot aby przeszkodzić Lee w oglądaniu. Zatrzymałem oglądany wcześniej horror i przełączyłem na komedie.

- Teraz powinno być lepiej - Hyunjin dodał, położył się na rogu łóżka. Usiadłem obok niego. Delikatnie zsunął się w dół i oparł głowę o moje ramię. Czułem jego oddech na szyi, wtedy przechodziły mnie ciarki. - Co o tym sądzisz - Jego usta spoczęły chwilowo na mojej szyi, na co się zaśmiałem i trochę zaczerwieniłem.

- Nie przeszkadza mi - Szepnąłem mu do ucha. Oboje zaczęliśmy się śmiać a zdziwiony Lee tylko na nas patrzył. Jednak coś przerwało jego dziwne spojrzenie, telefon zgadnijcie od kogo? Tak to był Jisung. Pytał się go czy nie chce z nim wyjść. Kim byłby Minho gdyby się nie zgodził.

- Lecę do miłości swojego życia! - Zadowolony opuścił pokoju zostawiając nasza dwójkę samą. Oboje zaczęliśmy wręcz dusić się że śmiechu. Przez co padłem na uda starszego i na nich też leżałem.

- Minho to naprawdę zrobiłby dla niego wszystko - Dodałem, a Hyun bawił się kosmykami moich długich blond włosów.

- A ty byś nie zrobił wszystkiego dla osoby którą kochasz? - Zapytał, nie wiedziałem co odpowiedzieć. Wiele razy myślałem nad tym czy naprawdę kochałem tą dziewczynę która odebrał mi Sunwoo, a może tak było lepiej? Teraz jak najbardziej skupić się chciałem na Hyunjin'ie.

- Nie wiem byłem tylko w jednym związku który wiesz jak się skończył - Uniosłem jeden kącik ust.

Nie wiedziałem co myśląc o tej sytuacji. Wydaje mi się że zakochany byłem wtedy po uszy. Od wielu osób słyszałem jaką osobą jest ta dziewczyna i że wiele jej związków kończyło się tak jak ten. Wiele razy zdradzała mnie z moim przyjacielem, za którego wtedy go uważałem. Od tamtej pory byłem bardzo ostrożny co do związków, i w żaden się nie wplątywałem. Nie byłem też ani razu zakochany. Aż do teraz.

- Felix nie przejmuj się znajdziesz kogoś kogo mocno pokochasz i spędzisz z nim resztę życia.. Ona nie była ciebie warta.. - Powiedział. Byłem mu wdzięczny że pomógł mi uwierzyć w to że jeszcze znajdę TĄ osobę. Chciałem móc wierzyć że to będzie on.

- Zapomniałem spytać wcześniej, chcesz coś do picia, do jedzenia? - Z grzeczności zapytałem. Ten kiwnął głową. Podniosłem się z jego ud i oboje wstaliśmy. Udaliśmy się do kuchni.

Postanowiłem że poczęstuje go najlepszym kimchi jakie jadłem w życiu. Tak mojej mamy, która zostawiła je dzień wcześniej. Wyjąłem potrawę z lodówki i przełożyłem na dwa talerze po czym podgrzałem w mikrofali.

- Pomoc ci w czymś? - zapytał Podchodząc do blatu przy którym stałem.

- Mógłbyś wyjąć szklanki z szafki obok lodówki - Stwierdziłem. Spoglądałem jak nieśmiało otwiera szafkę i wyjmuje z niej proszone przeze mnie przedmioty. - Czuj się jak u siebie - Szybko dodałem a starszy odkiwnął głową i się uśmiechnął.

- Proszę - Dodał podjąć mi je zza pleców. Podszedł do mnie od tyłu, oplutł ręce na moich biodrach i delikatnie się wtulił.

- Co robisz Hyung? - Zapytałem trochę zdziwiony, jednak on nie odpowiedział tylko przyglądał się jak przygotowuje jedzenie.

- Patrzę się co robisz - powiedział ciszej. Jego dłonie były zimne przez co przechodziły mnie lekkie ciarki po plecach i rękę, było to dość przyjemne?

- Siadajmy już bo wystygnie - Dodałem, wtedy Hyunjin zdjął ręce z moich bioder i dał donieść jedzenie do stołu. Gdy je już postawiłem oboje zasiedliśmy do stołu i zaczynaliśmy już jeść.

- Dziękuję bardzo, smacznego - Z promiennym uśmiechem dodał i chwycił za przygotowane pałeczki.

- Smacznego. - Odpowiedziałem i zrobiłem to samo co starszy.

Podczas jedzenie rozmawialiśmy na przeróżne tematy, dowiedziałem się między innymi że Hwang chodził do tego samego liceum co ja tylko na inny kierunek. Ja uczęszczałem wtedy na kierunek muzyczny który był dość rzadko wybierany, a on na najwcześniej wybierany czyli architekturę na którą coraz trudniej się dostać. Opowiedziałem mu że mam jeszcze dwie siostry Olivier i Rachell, a on jest jedynakiem. Opowiadał mi o swojej rodzinie, ja jednak nie mogłem zbyt dużo mu powiedzieć przez to kim są mi rodzice. Dowiedział się tylko jak mają na imię, wygląd już znał.

___________________________________________

Ten występ może
Zmienić wszystko..