Feels Like Home To Me | SasuHina|

🌑6🍙

Ertesi sabah Hinata ve Sasuke, bir sonraki görevleri için Sai'yi karşılamaya Konoha kapısına gittiler.

"Aa, bizim iki uykucu. Merhaba." Sai sinsice gülümsedi. Yeni eve taşınma partisine atıfta bulunuyordu.

Hinata ve Sasuke kaşlarını kaldırdı. İkisi de olayı unutmak istedi.

Görev, zengin bir diplomat için kolay bir vücut koruma işiydi. Ne yazık ki, çok fırtınalıydı. Ne Sasuke'nin çağrısını ne de Sai'nin canavar kuşunu kullanabilirlerdi. Bu çok kolay olurdu, ama şimdi yürüyerek gitmeleri gerekiyordu. Hinata keşif yapıyor ve olası saldırganları arıyordu.

Tüm yolculuk boyunca saldırıya uğradılar. Hinata'nın Byakugan menzili genişti, bu yüzden shinobiler tüm saldırganlar için hazırlandı. Ancak hava koşulları nedeniyle hepsi için yorucu bir görevdi.

Ekip, rotaları üzerinde bir mağarada kamp yapmaya karar verdi. Sai, diplomatın yanında dinleniyordu. Sasuke Hinata'nın yanında oturuyordu, ikisi sessizdi. Sasuke yandan Hinata'ya baktı. Gözleri yorgun görünüyordu. Tüm bu süre boyunca Byakugan'ı kullanmak muhtemelen onu çok stres yapıyordu.

"Dinlenmen gerek." diye talimat verdi Sasuke, Hinata'ya. "Göz yorgunluğu hafife alınmamalıdır." Bunu kendisi de yaşadığı için biliyordu. Bir kere kör olmuştu.

"Kendi sınırlarımı biliyorum ve o noktadan çok uzaktayım." diye yanıtladı Hinata. "Şimdilik dinlenebilirsin. Gece nöbetini ben alacağım." Kısa bir sessizlikten sonra sessizce ekledi. "Zaten uykuya dalmakta zorlanıyorum. Sadece birkaç saat uyumaya alışkınım."

Bu Hinata'yı şaşırttı. "Yeni eve taşınma partisinde yanımda uyumakta zorluk çektiğini hatırlamıyorum." dedi.

"B-Bu kuralın bir istisnasıydı." diye açıkladı. Hinata, uyandıklarında ona nasıl bağırdığını hâlâ hatırlıyordu. Bunu düşününce omurgasından aşağı bir ürperti indi.

Birkaç saniye sonra Sasuke ona baktı ve "Eğer yardımı dokunursa kafanı bana yaslayabilirsin" dedi.

Hinata'nın gözleri şaşkınlıkla büyüdü. Ona dikkatle baktı. Benimle alay mı ediyor?

"Seninle alay etmiyorum." Düşüncelerini okuyordu ve ürkütücüydü, özellikle ne kadar sakin göründüğü. Ne düşündüğünü anlamak imkansız görünüyordu.

Hareket etmiyordu. Gözleri şüpheyle kısıldı.

"Yoksa kıyafetlerini çıkarman ve uykuya dalmak için bayılmana sebep olmak yardımcı olur mu?" Sasuke onunla alay etmekten kendini alamadı.

Hinata tekrar ona baktı ve ağzı açık kaldı. Bundan asla bahsetmemesini ummuştu. İçindeki utanç kaynamaya başladı. Başı bir kez daha domates gibi kıpkırmızı oldu. Yine nazik yumruk tekniğiyle onu nakavt etmeye hazırlandı ama kaynayan utanç hissini durduramadı... bu da tekrar bayılmasına neden oldu.

Bu çok kolaydı. Sasuke geniş bir gülümsemeyle gülümsüyordu. Düşen başını yakaladı ve yastık görevi görmesi için bacağına yerleştirdi.

Birkaç saat sonra Hinata uyandı ve yüzüne baktı. Ona tepeden baktı ve gülümsedi. "Umarım düşmanların senin kolayca bayılmaya yatkın olduğunu bilmiyorlardır." diye fısıldadı ona.