"Baekhyun... Seni öpebilir miyim?"
Baekhyun, kendisi Chanyeolu öptü. O sırada Chanyeolun telefonu çaldı, Baekhyun ayrılıp telefona baktı. "O Memur yine."
Chanyeol telefonu açtı. "Efendim Junmyeon hyung?"
"Yeol Kyungsoo ve Minki Kim Jongini buldu."
"Zambak Katilini mi? Nasıl? Nerede şuan?"
"Karakola getiriyoruz, ilginçtir çok sakin sende gelmelisin."
"Hyung, Sehun orada mı?"
"Luhan burada olduğuna göre Sehun da burada Chanyeol, bir sorun mu var aranızda?"
"Yok hyung, tamam geliyorum."
Telefonu kapattı, Baekhyuna baktı. "Öpüşmemizi bölen bu Zambak Katiline ne olmuş?" diye sordu. "Onu bulmuşlar" dedi Chanyeol.
"Hiç Jonginlik bir hareket değil, ne yapar eder çıkmazdı saklandığı delikten."
"Çok sakinmiş, normalde çok agresif biri değil mi?"
"O da kolay şeyler yaşamamış bir takım olaylar oldu ama bana asla anlatmadı, her suçlu demeyelim ama bazı kişilerin içinde yatan yaralı bir çocuk vardır, çocukluk geçicidir ama travma kalıcıdır."
"Ya sen?"
"Ben ne?"
"Senin içindeki çocuğun yaraları sarıldı mı?"
"Kolay değil o, hala babam olacak o adamdan nefret ediyorum anneme yaptıklarını kaldıramıyorum kadına şiddet uygulayan, o çocukları ağlatan herkesten nefret ediyorum sadece kadınlara yada çocuklara güçleri yetiyor sanıyorlar bunun en yakın örneği babam, beni sevmezsin tamam ama baekhee ne yaptı sana ya? aklıma geldikçe sinirleniyorum."
"Baekhyun... aslında sen kötü biri değilsin ama adalet yöntemin farklı, cezayı sen kesemezsin."
"Chanyeol. Adalet olsa babamın acı çekmesi gerekirdi, hapiste yitip içip yatması değil. O adam çıkmamalı, yıldızları gökyüzü gibi güzellikleri görmemeli, hak etmiyor. En boktan ne varsa her şeyi hakediyor ama."
"Baekhyun, sana söz veriyorum bu tarz konularda daha aktif olacağım elimden geleni yapacağım. Seninde yaralarını az da olsa saracağım."
"Tamam... Hadi git o zaman, bekletme davayı."
"Sen iyi olacak mısın evde?"
"Merak etme, yalnız kalmam lazım biraz hem. Kaçarsam zaten bileklik var, haberin olur."
"Baekhyun..."
Baekhyun kafasını kaldırdı ve sevdiği adama baktı.
"Hmm?"
"Seni seviyorum."
"Ağlamam için mi yapıyorsun?"
"Hayır hayır."
"Hazır duygusalım bari ağlatayım mı dedin? Hadi hadi git seni koca dev, biliyorsun ağlamaktan nefret ediyorum sen git de rahatlayayım."
***
Chanyeol, karakola girdiğinde direk sorgu odasına girdi. Kyungsoo ve Minki, Chanyeola durumu açıkladı.
"Tekrardan merhaba, Kim Jongin."
Jongin Chanyeola baktı. "Oh, memur Park."
"Tanışıyor musunuz?" diye sordu Kyungsoo. "Eve gelip Byun Baekhyuna saldırmıştı." dedi Chanyeol. "Baekhyun yalancının önde gideni olan bir sahtekar!" diye bağırdı Kim Jongin.
"Kes sesini!" diye bağırdı Chanyeol.
"Chanyeol sakin ol." dedi Kyungsoo.
"Derdin ne senin 'Beyaz Zambak Katili'?" diye sordu Kyungsoo. "Size ne, Memur bey?"
"Kyungsoo lütfen bırak yumruk geçireyim içeri girmeden." dedi Chanyeol.
"Chanyeol sen gangster değilsin polis memurusun, sakin ol."
Minki ve Chanyeol Kim Jongini hücresine kapattı.
Jongin, Chanyeolun kulağına fısıldadı.
"Baekhyuna dikkat et Park Chanyeol, yalanın kurbanı olma sende." dedi ve sırıttı.
***
Baekhyun, latte hazırlayıp camın önüne geçti. O sırada Jaeru Baekhyunun yanına geldi, Baekhyun hafifçe gülümsedi ve Jaeruyu kucağına aldı.
"Babanı mı özledin sen, kızım?"
Jaeru, Baekhyunun kucağına uzanıp kafasını Baekhyunun bacağına koydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Katilin Kelebekleri ¦ ChanBaek (Tamamlandı)
FanfictionByun Baekhyun, bu adaletsiz dünyada kadınlara şiddet uygulayan, çocuklara tecavüz eden kişileri polis yakalayamadan öldürüyordu. Onu böyle farklı yapan şeyden biri de öldürdüğü herkesin yanında kağıttan kırmızı bir kelebek bulunuyordu. Park Chanyeol...