Chanyeol, bir süre uyumayıp yatağında elleri bağlı rahatsızca kırpınan sarışın çocuğa baktı. Aniden Baekhyun üstündeki yorganı teperek attı, yorgan Chanyeolun üstüne gelmişti, Baekhyunun bacaklarının bir kısmı fazla uzun olmayan -diz kapağına gelen- eşofman yüzünden gözüküyordu. Chanyeol ayağa kalkıp tekrar üstünü örtecekti ki, Baekhyun Chanyeolun olduğu tarafa döndü. Uykusunda derin nefes alıp 'Hmmm' gibi sesler çıkardı. Chanyeol, bu haline güldü ve üstünü örttü.
''Özür dilerim, anneciğim.''
Bu cümle Chanyeolu paramparça etmişti.
Ertesi sabah karakolda herkes Baekhyun ve bana bakıyordu. ''Sanki bakmaları yeterince rahatsız edici değilmiş gibi birde fısıldamaları... itici.''
''Arkadaşlar bu kadar boş zamanınız varsa işinize ayırın bu zamanınızı da işe yarasın.''
Bu Junmyeon hyungtu, herkes işine döndü.
''Sağ ol, hyung.''
''Ne demek Yeol, sen benim kardeşim gibisin.''
Suho hyung Baekhyuna baktı, Baekhyun düz ifadesiyle baktı. Junmyeon hyung elini uzatırken Baekhyun gözlerini kapadı korkuyla. Junmyeok hyung saçını okşadı Baekhyunun. ''Yeola minnettar olmalısın gerçekten değişmeni isterim Byun Baekhyun.''
''Hyung, benim biraz işim var. Luhan nerede?''
''Ofisinde.''
Teşekkür edip Baekhyunun elini tutup yürümeye başladım. ''Gerek yok.'' dedi ve elini çekecekken daha sıkı tuttum. ''Ama ben istiyorum lütfen izin ver. Sadece birazcık, rahatsız ederse bırakacağım.''
Baekhyun bir şey demedi, elini tuttum Luhanın ofisine girdik.
''Sehun ben kör müyüm Tanrı aşkına?! Kız sana sürtündü resmen!''
''Luhan delirdin mi? Kız stajyerim! Ayrıca sürtünmedi, ayrıca kızlardan hoşlanmıyorum ben. Sen biseksin benim kıskanmam gerek birazcık dinle beni.''
''Çık, çık ofisimden Oh Sehun.''
Sehun sinirle çıktı. ''Luhan uygun bir zaman değil sanırım ama senden bir şey istiyorum.''
Luhan derin nefes aldı. ''Önemli değil Yeol söyle.''
''İşim var biraz acaba Baekhyuna göz kulak olabilir misin?''
Baekhyun şaşkınlıkla bana baktı. ''Pardon? Neyim ben küçük bir çocuk? Bir köpek?''
''Önemli değil, Baekhyunla sohbet ederiz.''
''Teşekkür ederim.''
Yoğun sessizlikten sonra konuştum. ''Eee... Bunu benden duyman sinirini bozabilir ama sanırım biraz abarttın ha? Sonuçta seni seviyor belli bu, yani çok anladığımdan değil. Ama öyle sanırım.''
''Homofobik değilsin yani?''
''Oh, hayır.''
''Neyse akşam konuşurum yeniden.''
''Dinlemen çok önemli bana sormadın ama sorarsan.''
Bir süre sonra Chanyeol geldi.
''Luhan-''
''Chanyeol, Baekhyun artık bestim.''
AWKJDBNAWDBJKBDEJKDBWDKBAWJKDWDWADWA
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Katilin Kelebekleri ¦ ChanBaek (Tamamlandı)
FanfictionByun Baekhyun, bu adaletsiz dünyada kadınlara şiddet uygulayan, çocuklara tecavüz eden kişileri polis yakalayamadan öldürüyordu. Onu böyle farklı yapan şeyden biri de öldürdüğü herkesin yanında kağıttan kırmızı bir kelebek bulunuyordu. Park Chanyeol...