Byun Baekhyun, bu adaletsiz dünyada kadınlara şiddet uygulayan, çocuklara tecavüz eden kişileri polis yakalayamadan öldürüyordu. Onu böyle farklı yapan şeyden biri de öldürdüğü herkesin yanında kağıttan kırmızı bir kelebek bulunuyordu. Park Chanyeol...
(Wakey wakeeyy its time to wake up, you gonna be late today. Good morning sunshine:) )
"Günaydın, Chanyeol." dedi Baekhyun gülümseyerek.
"Baekhyun..."
"Hmm?"
"Bana söylemek istediğin bir şey var mı?"
Bebekler gibi uyuyordu, hepsi Jonginin ona bulaştırdığı uyuşturucunun etkisiydi. "Baekhyun, biliyorum. Dosyana baktım." dedi Chanyeol. "O zaman neden soruyorsun Chanyeol? Sana ben bağımlıyım dememi mi bekliyorsun?" dedi Baekhyun.
"Baekhyun ben seni düşünüyorum, beni dinle."
"Hayır."
"O yüzden mi hapse girerken rahattın? Kendini ailenden soyutlamak için mi? Ne kadar doz kullanıyorsun Baekhyun? Hiç şüphelenmedim bile, yeni ortaya çıkardılar."
"Hey, o andavallar gibi değilim ben. Fazla kullanamıyorum zaten."
"Baekhyun!"
Baekhyun sinirle kalkıp Chanyeolun üstüne yürüdü. "Nesin sen, babam mı!? Bir zamanlar ki kaçış noktam benim!"
"Ya artık ben varsam? Senin kaçışın olabilirim, seni koruyabilirim, yaralarını sarabilirim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Uyuşturucu alanlar genelde kriz geçirir, göz bebekleri küçülür, saldırgan olur ben krizini hiç görmedim. Baekhyun sen yoksa..." dedi Chanyeol, anlamıştı Baekhyunun ya zulası vardı yada birinden alıyordu.
"Baekhyun! Ben seni iyileştirmek istiyorum, sen ne yapıyorsun ya! Kendine değer ver azıcık."
"Nereden çıktı bu birden?! Ne o? Sende benden vaz mı geçeceksin?!" Baekhyun sinirliydi ama gözleri de dolmuştu. Ani duygu değişimine aldırmadan sarıldı Chanyeol sevdiği adama. "Nasıl belirti göstermedin bilmiyorum ama umurumda değil, seni iyileştirmek istiyorum Baekhyun. Seni sarıp sarmalamak istiyorum."
"Onlar bana annemi geri vermişti, Chanyeol..."
Bu sefer sesi daha da duygusal çıkıyordu. "Uyuduğumda annemi görüyordum, bana gülümsüyordu saçımı okşuyordu beni öpüp kokluyordu. Ama aniden babam belirince korkuyla kalkıyordum, bunu defalarca yaşadım. Kabus gibiydi."
"Baekhyun... Seni her konuda temiz yapacağım, melek gibi olacaksın ama önce psikolojik tedavinin yanına uyuşturucu tedavisine de başlamalıyız."
"O zaman annemi göremem."
"Baekhyun... anneni geri getiren uyuşturucu değil, sensin. Annen seninle olduğu sürece o iğrenç şeylere ihtiyacın yok."
"Onu... özledim Chanyeol..."
Chanyeol saçını okşadı küçük olanın. "Sen bildiğine göre sana saldırırsam lütfen bana engel ol hemen, ne gerekirse yap. Sana zarar vermek istemiyorum."
Chanyeol, güzel saçları öptü. "Tamam, söz veriyorum o an seni durdururum."
evet anlık oldu ama bağlamaya çalıştım eğer bu böyle olmaz ki dediğiniz bir kısım varsa takılmayın kurgu bu en önemli şey olay örgüsü, baekhyun da kendini çok etkilemeyecek şekilde ve üstüne bir ilaçla belirtileri düşürüyor o yüzden belirti göstermedi şimdiden belirtmek isterim dediğim gibi bu konu olay neyse bir anda aklıma geldi ve yazmak istedim çünkü katil ve travmalı baekhyuna uyar diye düşündüm ve böyle oldu umarım beğenirsiniz özür dilerim zorla sokmuş gibi oldum konuyu birden ama inanın daha uzun olacak böylece konu yetersiz kalıyor yazacak şey bulamıyorum zaten🥺💞
