Katilin Kelebekleri ¦ ChanBaek (Tamamlandı)

3.5| Güzel Byun Baekhyun🦋

"Baekhyun."

Chanyeol, kafasını masaya koymuş uyuyan Baekhyuna seslendi.

"Hmmm."

"Hadi gidelim."

Baekhyun kafasını kaldırdı ve Chanyeolun omzuna koydu. "Biraz daha uyuyayım, halim yok."

"Baekhyun, bir saat sonra kalkmazsan çok sarhoş olmayan ben seni kucaklarım giderim."

Dedi Chanyeol, Baekhyun onu onayladı.

[1 Saat Sonra]

Chanyeol, Baekhyunu kucaklamış dışarı çıkmıştı. O sırada Sehun ve Luhan çıktı. Sehun, Chanyeola döndü. "Sizi bırakalım zaten yolumuzun üstündesiniz." dedi. Chanyeol gülümsedi, yürüyerek geldiğinden arabayı almayı düşünmemişti zaten Baekhyunu kucakta götüremezdi ona bakan gözler ensesinde biterdi.

"Sağ ol Sehun."

***

Eve geldiklerinde yukarı çıktılar, Chanyeol yavaşça Baekhyunu yatağa bırakacakken Baekhyun hareket etmeye başladı, Chanyeol zorla Baekhyunu yatağa bıraktı. Baekhyun yavaşça gözlerini açtı, Chanyeola baktı. Korkuyla gözleri titredi ve toparlanıp geri çekilip ayağıyla Chanyeola vurdu. "Baekhyun sorun ne? Benim Chan" dedi.

"Uzak dur benden! Seni iğrenç herif!"

"Baekhyun, benim Chanyeol!" Chanyeol gelip Baekhyunu yavaşça sarstı. "Chanyeol..."

"Benim, benim Chanyeol. Korkma, kelebeğim."

Chanyeol, Baekhyuna sarıldı. "Babam sandım seni, bana zarar verecekti." dedi Baekhyun. "Geçti Baekhyun, unuttun mu? Seni koruyacağım."

"Şimdi ağlama, çünkü o güzel gözlerinden akan inciler kalbime saplanan oklara dönüşüyor."

Baekhyun, yaklaşıp Chanyeolu öptüğünde Chanyeol da karşılık verdi. Üstüne çıktı ve hala derin bir şekilde öpüşürken Chanyeol öpüşmeyi kesti ve Baekhyunun yanına uzandı. "Çok zayıfsın, sevgilim." dedi Baekhyunun ince belini kavrarken.

"Hmmm, bu... bir sorun mu?" Baekhyun, uykulu bir şekilde sordu.

Chanyeol, minik sevgilisinin alnını öptü.

"Hayır, sen her halinle güzelsin seni her halinle seviyorum ama sağlığını kötü etkilesin istemiyorum."

"Mmh, o zaman sen yedir."

****

"Park Chanyeol, sarhoşken dediğim her şeyi ciddiye alma."