Zawsze taki byłem. Morwin

9

Pov Montanha

Dlaczego ten chłopak aż tak mnie działa?

Każdy jego dotyk przyprawia mnie o ciarki, ale przyjemne.

Cieszyłem się, że temu głupkowi nic nie jest tylko po prostu prze męczenie.

Nie wiem dlaczego się nim przejmuje? Może dlatego, że jestem policjantem?

Nie zagłębiałem się w tą myśl.

Podeszłem do Capeli.

-Dacie radę z tymi napastnikami?-Spytałem szarpiąc lekko ramię czarnowłosego.

-Pewnie.

Chciałem już odwrócić się i wyjść ze szpitala, ale policjant mi przeszkodził.

-A co to za romans z przestępca?-Spytał stając przede mną.

-Jaki kurwa romans?-Spytałem wkurzony.

-Widzę jak na niego patrzysz Grzesiu.-Powiedział lekko się uśmiechając.

Zamurowało mnie nie wiedziałem co powiedzieć. Nie pamietam kiedy aż tak odjęło mi mowę.

Wszystko było zbyt skomplikowane aby po odpowiadać na własne pytania a co dopiero na kogoś.

Podoba mi się siwowłosy, ale nic więcej. Co nie?

Długo o tym nie myślałem bo czarnowłosy mi przeszkodził. Z drugiej strony dobrze a z drugiej nie.

-Halo ziemia do Gregorego.-Machał ręka przed moją twarzą.

-Co? Eh żaden romans przestań sobie dopowiadać Capela.

-To kim dla siebie jesteście?-Spytał patrząc mi głęboko w oczy.

-Jesteśmy tylko..

Właśnie kim my dla siebie jesteśmy? Przyjaciółmi? Znajomymi? Coś więcej? Nikim?

-Tylko?-Dopytał czarnowłosy.

-Znajomymi tak tylko znajomymi.

Było mi smutno, że tylko znajomymi, ale w sumie czego ja oczekiwałem.

-Dobra niech ci będzie, że ci wierze. Możesz iść.-Powiedział odwracając się tyłem do mnie.

Nikt z nas się nie pożegnał po prostu odeszliśmy w swoje strony.

Pokierowałem się do drzwi z myślą o tym cholernym złotookim.

Wyszedłem na zewnątrz poczułem jak zimne powierzę opatula moje ciało wzdrygnąłem się lekko.

Szybkim krokiem podeszłem do auta i do niego wsiadłem po czym odjeżdżając spod szpitala.

Nie wiem gdzie się kierowałem. Nie było żadnych napadów, strzelanin. Kompletnie nic..

Chciałem zająć czymś głowę i po prostu nie myśleć o siwowłosym było to cholernie trudne i chyba nie wykonalne.

Nagle dostałem komunikat na radiu, że jest napad na kasyno. Zareagowałem. Wszystko aby tylko zapomnieć choć na chwile..

Wcisnąłem mocniej gaz i po chwili byłem już na kasynie.

Wysiadłem z auta i tam spotkałem Hanka, który od razu do mnie podbiegł przytulając się, odwzajemniłem.

-Cześć Grzesiu, co tam?-Oderwał się ode brunet po czym popatrzył mi w oczy.

-Hej jest git a u ciebie?-Spytałem uśmiechając się.

-U mnie to samo bo cię widzę.-Odwzajemnił uśmiech.

Poczułem od razy napływ ciepła na sercu.

Naprawdę mogłem sobie zazdrościć, że mam takiego wspaniałego przyjaciela. Takich ludzi trzyma się przy sercu.