PERFECT TIMING//on-going

b e n t e - k w a t r o

I am now sitting at the hospital bed.

"그녀는 손목에 작은 골절상을 입었습니다. 몇 주 후면 괜찮아지실 텐데 손목에 무리가 가지 않도록 하세요." (She had a small fracture on her wrist. It will heal in 6-8 weeks but in order to do that, don't strain her wrist too much) The doctor said.

"네, 감사합니다 선생님" (Yes, Thank you, Doc.)

"Narinig mo 'yon Veon ha, 'wag daw strain ang kamay mo." Pag uulit ni Bry.

"Paano 'yan may photoshoot pa tayo bukas." Alala namang sabi ni Friely.

"Don't worry, Friely. Kaya ko 'yan." I simply said before turning my head to my brothers na naka tayo lang kasi pina upo ang mga kaibigan ko sa couch.

Pinakamalapit sa kaliwang bahagi ko si Kuya Reov kaya s'ya na lang ang tinanong ko, "Teka, bakit nga kayo naka formal?"

Wala pa kasong nakakapagtanong mula pa kanina kung bakit sila naka formal.

"Ah...Nasa kalagitnaan kasi kami ng music video filming nung nagchat ka."

"Ha? Ganon ba? Sana sinabi n'yo agad, Sige na bumalik na kayo roon." Uupo na sana ako pero mabilis akong pinigilan ni Kuya Vero, "Mahiga ka lang baka strain wrist mo."

Tinignan ko s'ya ng parang naguguluhan, "Kuya ang oa mo part na 'yan. Naupo lang ako stain agad." Naupo na ako nang tuluyan.

"Okay lang ba, Veon and friends? Babalik muna kami sa location namin kailangan kasi by this week matapos na namin 'yung video." Mabait na sabi ni Kuya Jeo.

Tumayo si Lai para sumagot, "Go lang po! Kami na po bahala kay Veon."

"Tara na muna guys tapusin na muna natin 'yung cut for today." Inaya na ni Kuya Jeiq ang anim.

"Oh, mauna na muna kami, Princess. Hintayin mo na lang na bumalik 'yung doctor para sabihin kung discharge ka na ha? Text or tawagan mo na lang ako para makapunta kami sa bahay mo."

"Kita na lang tayo sa bahay mo."

"See you later, Veon and Friends!!"

"Take care, girls. See you later!"

"Una na muna kami."

"Maiwan muna namin kayo ha."

Tinanguan ko lang silang lahat. Nang makapag paalam sila nagsilabas na agad sila ng pinto kasama ang lima kong kaibigan pati na rin si Friely na nagpapaiwan sana pero sabi ko sumama na s'ya, balak kasi nila sumabay pababa para mamili ng pagkain nila, hindi kasi namin alam kung anong oras ako ididischarge although alam na namin ang sitwasyon ng wrist ko. Nagugutom na naman kasi ang mga bruha.

Nang makalabas na ang lahat atsaka ko lang napansin na may isang naiwan.

Lumapit s'ya ng bahagya sa kama kung saan ako naka upo, "I'm really sorry, Veon." Nakayukong sambit ni Jervin.

"It's fine. Sumunod ka na roon kailangan n'yo pang tapusin cut n'yo today." I said as I try to stand.

Lumapit s'yang muli sa akin upang tulungan ako na ipinagtaka ko pero tinanggap ko na lang ang tulong n'ya, "Uh.. You are fine, right?" He suddenly threw a question.