d i s i n w e b e

18 1 13
                                    

"Hoy, Veon!" Rinig na rinig ko ang sigaw ni Perrianne mula sa sala hanggang sa veranda.

I am here at our veranda, sitting while drinking some soju, browsing lang sa ig, why am I drinking? Wala lang trip ko lang medyo maganda kasi ang tanawin dito. Nakakarelax. "Why?!" I shouted back.

"Answer your phone!!!" This time they all shouted from the sala.

May tumatawag kasi sa akin kanina pa pero unknown. Kadalasan kasi hindi ako nagsasagot ng tawag kapag unknown.

For the 4th time my phone rings and I will answer it now because I was told to do so, "Hello?"

[HELLO?! MS. KIM?!] Sa lakas ng boses n'ya kinailangan kong ilayo ang phone ko sa tenga ko.

Bakit ba ako lagi sinisigawan ng mga tao. argh.

"Yes?"

[Thank you po! Maraming salamat po!] I just noticed na maingay ang background n'ya.

"Huh? Who is this? why are you thanking me?" Gulong gulo ako dala siguro ng ingay sa background.

[Kanina po kasing umaga malayo pa lang kami sa resto namin kita na namin na ang haba ng pila. Sobrang nashock po kami kaya ngayong tanghali ko lang po kayo natawagan. Ako po ito si Friely.]

Friely? Ahh 'yung dalaga sa small resto sa tapat ng company.

"Ahmm, Congrats but bakit sa akin ka nagpapasalamat?" Help I am confuseeee.

[Tinanong ko ang isang customer kung saan nila nalaman 'yung resto namin, Ang sabi po nakita raw po nila sa posts mo online. Mga fans daw po kasi sila ng kapatid mo tsaka follower mo raw sila kaya naisipan nilang tikman ang mga luto rito.]

Naaalala ko na! Yeah I posted some pictures about their resto to hopefully help them. Thankfully nakatulong naman pala.

"Ahhh, Pinost ko ang resto n'yo kasi sayang kung hindi matitikman ng mga tao ang masarap na luto ng papa mo."

[Hindi po maiwan ni papa 'yung niluluto n'ya kaya hindi po s'ya makapag pasalamat sa inyo pero ang sabi n'ya next time raw po na magpunta kayo rito libre na ang pagkain ninyong magkakaibigan.]

"Pakisabi okay lang! Baka malugi pa kayo sa lakas kumain ng mga kaibigan ko."

[Ayos lang po iyon. Malaking tulong po 'yung ginawa ninyo, Maraming salamat po! Kailangan ko na po ibaba ang telepono may mga customer pa po kasi na o-order. Tsaka nga po pala bukas ako magpupunta sa company po. Salamat po ulit!]

Hinayaan ko s'yang patayin ang phone call. Napangiti na lang ako. Damang dama ko sa boses n'ya ang saya n'ya. It feels so good, knowing that my simple gesture helped some people.

Bumalik ako sa pagtunganga habang hawak ang soju. Pinicturan ko ang kamay ko na may hawak na soju tapos ang background ay ang mataas na view dito sa veranda.

Nagring na naman ang phone ko after I posted the picture.

Unknown number na naman.

Akala ko si Friely muli ang magsasalita pero isang unfamiliar na boses lalaki ang nagsalita sa kabilang linya, [Hello? Kumusta ka na? Miss na miss na kita! Pasensya na kung wala ako sa tabi mo ngayon. Makakabawi rin ako sa'yo. ] I can tell that he's crying. Na wrong dial siguro 'to pero somewhat tinamaan ako sa sinabi n'ya.

Medyo natulala ako sa narinig ko kaya hindi ko na napansin ang mga sunod n'yang sinabi pati rin ang pagpatay n'ya sa tawag.

*Ting* To Be 7 posted a tweet.

PERFECT TIMING//on-goingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon