Prince | Taekook

20 |Final

Hamileliğin 7. Ayı

Jungkook bir kaç gündür hasta olduğu için annesinin yanına gidiyordu. Taehyung'ta biliyordu oraya gittiğini ancak hamileliğinin yedinci ayında olduğu için kafasında saçma sapan düşünceler döndürüyordu. Kendisiyle ilgilenmek istemediğini yada kendisini artık sevmediği ve ondan sıkıldığı ile ilgili düşüncelerdi.

Halbuki öyle değildi. Jungkook eve geldiği zaman Taehyung asla kucağından inmez , yemeği bile kucağında yerdi. Ama hormonlarını bahane edip bunları görmezden geliyordu.

Kapının sesini duymasıyla zorla gözlerini doldurmuştu. Jungkook bebeğini özlediği -ki buradaki bebek Taehyung- için tüm heyecanıyla salona girmişti. Ama gözlerinin dolu olduğunu gördüğünde endişelenmişti. "Bebeğim , ne oldu iyi misin ?"

Taehyung ise aslında gerçek olmayan şeyleri aklına getirdiği için dudaklarını daha fazla titreterek konuşmuştu. "Jungkook doğru söyle benden sıkıldın mı ? Son zamanlarda sürekli dışarıdasın , hiç benimle ilgilenmiyorsun."

Jungkook gülümsemiş , ilk önce güzelinin yanına oturup kucağına çekmişti. Daha sonra ise elini saçlarına götürüp göğsüne yatırmıştı. "Güzelim benim biliyorsun annem hastaydı , birkaç gündür onun yanındaydım. Ama iyileşti. Artık senin yanındayım. Sana böyle düşündürdüğüm için çok özür dilerim."

"Mmm... İstersen dışarı çıkalım , ne dersin ? Yemek yemedik daha. Birlikte bir şeyler yeriz. Dolaşıp geliriz olur mu ? İster misin ?" Jungkook cevap beklerken Taehyung cevap bile vermemiş , odalarına paytak adımlarla hızlı hızlı ilerleyip gözden kaybolmuştu. Jungkook arkasından kahkaha atmış ve o da üzerini değiştirmek için Taehyung'un yanına gitmişti.

İkili yaklaşık on beş dakika sonra evden çıkmışlardı. Güzel bir restoranda yemek yemişlerdi ancak erken kalkmak zorunda kalmışlardı. Çünkü insanlar gözlerini Taehyung'a dikmişlerdi. Normal olarak hayatları boyunca hamile bir erkek görmemiş, ve bu yüzden de şaşırmışlardı. Şu an ise atıştırmalık alıp sahile oturmaya gitmişlerdi.

"Jungkook sence bebeğimiz ne zaman doğacak ? Ben şimdi doğsun istiyorum." Jungkook Taehyung'un dediklerine gülmüş ve konuşmuştu. "Bebeğim güzel diyorsun da şu an doğsa hastaneye nasıl yetişeceğiz ? Hem zaten daha iki ayı var. Şimdiden konuşmayalım bunları."

Jungkook cümlesini bitirdikten sonra bir süre sessizce oturmuşlardı. Sessizliği bozan şey Taehyung'un acı dolu çığlığı olmuştu. "Taehyung! Ne oldu ? Sancı mı girdi ?" Taehyung derin nefesler almaya çalışırken cevap verdi. "J-Jungkook suyum geldi!"

"Taehyung bir şey oldu sandım. Bekle arabada su vardı , alıp geleyim hemen."

"Jungkook salak mısın ?! Aahhh! Bebek , bebek geliyor. Çabuk buraya gel!" Jungkook duraksamış "Haa anladım. Hadi gel alalım." Taehyung , Jungkook'un kendisine gelemeyeceğini anladığı için sağlam bir tokat atmıştı. Kendine geldiğinde ise hemen Taehyung'u kucaklayıp arabaya bindirmişti. Ardından kendiside bindiğinde hızla hastaneye gitmişlerdi. Yolda ise Taehyung , salak olduğunu söylemiş ve daha erken anlamadığı için Jungkook'a bol bol sövmüştü.

Hastaneye vardıklarında Jungkook yine Taehyung'u kucağına alıp doğumhaneye götürmüştü. Ve şu an yaklaşık üç saattir ameliyatta olan Taehyung'u bekliyordu. Gittikçe telaşlanıyordu çünkü üç saattir içeriden kimse çıkmamıştı. Diğerlerini aramak o stresle aklına gelmediğinden hemen Yoongi'ye konum atmıştı. Yoongi ise onu arayıp "Bu neyin konumu Jungkook ? Bir şey mi oldu ?" Demişti.

"Taehyung doğum yapıyor." Karşı taraftan birkaç saniye ses gelmemişti. Daha sonra da zaten kapanmıştı. Telefon kapandıktan beş dakika kadar sonra Yoongi koşarak içeri girmişti. Tabii gelirkende birkaç kez düşme tehlikesi atlatmıştı. O sırada ameliyathanenin kapısı açılmış , ilk önce doktor ardından kucağında minicik oğullarıyla gözleri yaşlı Taehyung çıkmıştı. Jungkook'un aniden beklemediği manzara karşısında gözleri dolmuştu. Engel olmak istemediği için kenarda durmuş , hemşirenin Taehyung'u odaya götürmesini izlemişti. Daha sonra zaten o da yanlarına gitmişti.

"Güzelim..." Taehyung dolu gözleriyle Jungkook'a bakıp ağzından minik bir hıçkırık kaçırmıştı. Zaten kendini zor tutan Jungkook , kendisini bırakmış ve o da Taehyung'a sarılarak ağlamıştı. "O çok güzel bebeğim."

"Bana bunları yaşattığın için teşekkür ederim , benimle kaldığın için , bana bir bebek verdiğin için , birlikte olmamıza izin verdiğin için , geri dönmekten vazgeçtiğin için. Her şey için çok teşekkür ederim."

Taehyung duygusal konuşmayı şu an kaldıramayacağından dolayı hemen konuyu değiştirip "Jungkook aynı bana benzemiyor mu ? İyi ki bana benziyor , eğer sana benzeseydi eminim ki tavşan olurdu. Sonra gelde uğraş iki tavşanla. Tanrım daha şimdiden bir sürü şey var." Jungkook Taehyung'un bu haline gülümsemişti. Daha sonra bebeğini sevmediği aklına gelince Taehyung'un kucağına eğilip minik bebeklerinin yüzünde sanki kırılacakmış gibi parmaklarını gezdirmişti.

O sırada odada bulunan Jimin ve Yoongi ise birbirlerine sarılmış , huzurla karşılarındaki üçlüye bakıyorlardı. Yoongi dayanamadan "Ama siz böyle çok güzelsiniz. Kıskanırım ben sizi. Hep böyle olsanız , o kadar güzel dururdu ki. Hatta bekleyin sizin fotoğrafınızı çekeyim. Ama kameraya bakmayın. Jungkook sen oğlunuzu sevmeye devam et , Taehyung sende az önce baktığın gibi bak Jungkook'a huzurlu bir şekilde."

Yoongi aslında bilerek dememişti ama , söylediği şeylerden sonra Jungkook ve Taehyung göz göze gelmişlerdi. O sırada da flaş patlamıştı. Zaten onlarında her doğum gününde ailecek fotoğraf çekinme alışkanlıkları buradan gelmişti.

Taehyung gözünden akan bir damla yaşla "Çok güzel olduk." Demişti. Jungkook'ta yaşını sildikten sonra dudağına bir öpücük kondurup "En güzeli olduk." Diyerek tamamlamıştı onu.

E bitti. Benim aklıma başka yazacak bir şey gelmedi kii. Okuduğunuz için teşekkür ederim ❤️