Βαλέρια & Παύλος (#2 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

Κεφαλαιο 27.

27.
Παύλος.
Μικρά πράγματα.

Ανεβαίνω στον διάδρομο και μετά ξανάκατεβαίνω.
Ανεβαινω στο ποδήλατο αλλά πάλι κατεβαίνω αμέσως.
Το ίδιο κάνω και με τα βάρη.

Σήμερα δεν το έχω όχι.

Απόδειξε το.
Τα λόγια της παίζουν συνέχεια στο μυαλό μου.

Και πως ακριβώς να το αποδείξω;
Πως;
Σκέφτομαι αλλά τίποτα δεν έρχεται.

Προφανώς όχι με το να της στείλω λουλούδια ή να της πάρω ενα ακριβό δώρο όπως έχω κάνει με τις σχέσεις μου μέχρι τώρα.
Γιατί η Βαλέρια δεν είναι έτσι.Δεν την νοιάζουν αυτά.

Άρα;
Τι;

Μια θα ξέρει από αυτά.Ναι.Θα την πάρω.

Το σηκώνει αμέσως.

«Κεχαγιά μου...»λεει χαρούμενη.
«Γεια σου Μάιρα»λέω.

Στα κορίτσια εδώ δεν θέλω να το πω.
Θα ρωτάνε και πολύ πιθανόν να το καταλάβουν και ολας.
Ενώ η Μάιρα είναι μακριά.

«Πως και παίρνεις ;Χαίρομαι βασικά αλλά συνήθως εγώ σε παίρνω»λεει.
«Θέλω κάτι βασικά»λέω.
Κολλάω στην αρχή αλλά μετά της τα λέω.
Όχι όλα όλα.Αλλά αρκετά για να με βοηθήσει.

«Μμμμ...»λεει.
Πολύ βοήθησε.

«Τώρα εγώ με αυτό πρέπει να καταλάβω;»ρωτάω.
«Δεν ξέρω τι να σου πω.Απόδειξε το.Είναι απλό»λεει.
«Καλά άστο.Κλείνω...»λέω και πήγα να το κλείσω αλλά φωναζει να μην έτσι το έβαλα πάλι στο αυτί μου.

«Περίμενε ρε άνθρωπε μου πια.Ποπό.Στην τσίτα είσαι...»λεει.
«Μπορείς να με βοηθήσεις κάπως;Αν όχι τότε να κλείσω.»

Έκανε μια μεγάλη παύση.
«Δείξε της ότι νοιάζεσαι.Ξέρω γώ.Στείλε της λουλούδια.Πάντα τα λουλούδια πιάνουν»
«Δεν νομίζω στην περίπτωση μου.Εκείνη δεν είναι σαν τις άλλες που έχω γνωρίσει»
«Οκ.Τώρα θέλω να την γνωρίσω τρελα...»
«Κάτι άλλο έχεις να πεις;»ρωτάω.
«Δείξε της ότι την σκεφτεσαι.Ότι δεν κανείς πλάκα.Γενικά ότι την βλέπεις σοβαρά.Τα μικρά πράγματα είναι που μετράνε άλλωστε»λεει.

Τα μικρά πράγματα...
Ενδιαφέρον...

«Και κάτι άλλο που ήθελα να σου πω.Μου είπε η Κυβέλη ότι η Βαλέρια κάνει πιο πολύ παρέα μαζί σας τελευταία.Χαίρομαι που το ακουω...»λεει.
«Ναι ναι.Πρέπει να κλείσω τώρα.Θα ξαναμιλήσουμε»λέω γιατί δεν θέλω να ρωτήσει αν η κοπέλα που με ενδιαφέρει είναι η Βαλέρια.

Φεύγω από το γυμναστήριο και παω στο δωματιο μου και ξαπλώνω πίσω στο κρεβάτι με δύναμη και κοιτάω το ταβάνι.
Και τώρα τι κάνω;