Βαλέρια & Παύλος (#2 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

Κεφαλαιο 62.

62.
Βαλέρια.
Ειδήσεις.

Πέρναγα έξω από το γραφείο του όταν τον είδα να διαβάζει κάτι χαρτιά.

Όλοι λείπουν σήμερα από το σπιτι εκτός από αυτόν.

Και βαριέμαι τόσο...

Θα πήγαινα πάνω στο δωματιο μου αλλά έκανα δυο βήματα πίσω και μπήκα στο γραφείο του.Ήθελα κάτι να του πω.

Χτυπάω την πόρτα αν και ήταν ανοιχτή και σηκώνει το κεφαλι του.
«Έλα Βαλέρια.Έλα μέσα...»μου λεει και μπαίνω.

«Τι...κανείς;»ρωτάω.
«Έχω να βάλω κάτι υπογραφές αλλά ξέρεις.Εχω να διαβάζω κατεβατά πριν το κάνω.Πρέπει να προσέχουμε που βάζουμε την υπογραφή μας...»λεει.
«Κατάλαβα»λέω.
Κάθομαι στην άδεια θέση απέναντι.

«Έγινε κάτι;»ρωτάει.
Ποτέ δεν έρχομαι εδώ αρα λογικό να ρωτάει.

«Βασικά αν έχεις χρόνο...»λέω και πετάει τα χαρτιά στο γραφείο του.
«Φυσικά και έχω.Πες μου...»λεει.
«Ήθελα να σε ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για ότι έκανες για τον μπαμπά μου όσο ηταν εδώ.Ειδικά επειδη πηγές κόντρα στην μαμά μου...»λέω.
«Δεν έκανα και τίποτα.Μακαρι να τον βοηθούσα και άλλο πριν φύγει...»λεει.
«Είναι καλύτερα.Με πήρε»
«Αλήθεια ;Αυτό είναι καλά νέα..»λεει.

Από το τίποτα εννοείται είναι καλά νέα.
Υποθέτω ο Παύλος έχει δίκιο.
Άνθρωπος που δεν θέλει την βοήθεια σου δεν μπορείς να τον ζορίσεις να το κάνει.

«Ελπίζω να μην Μαλωσετε με την μαμά εξαιτίας αυτού έτσι;»ρωτάω.
Η μαμά δεν θέλει τον μπαμπά μου ιδιαίτερα.
Συνέχεια τον κατηγορεί που έφυγε και μας παράτησε.

«Κράτησε μούτρα μερικές μέρες αλλά της πέρασε.Όλα καλά.Μην σε αγχώνει αυτό.Εδώ είναι και το σπίτι σου.Έχεις δικαιώματα.Το να μείνει ο μπαμπάς σου εδώ είναι το μόνο λογικό»

Είναι και σπίτι μου...
Ακούγεται κάπως.
Πάντα μέχρι τώρα έλεγα ότι είναι προσωρινό.

«Μου λες συνέχεια ότι εδώ είναι στο σπίτι μου»λέω.
«Το λέω επειδή δεν βλέπω να το νιώθεις σπίτι σου.Για αυτό.»
«Πάντα έχω στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου ότι θα χωρίσεις με την μαμά μου»λέω την αλήθεια.
«Δεν θα το κάνω αυτό ποτέ Βαλέρια.Βασικά μόνο αν ήμουν χαζός θα το έκανα.Εγώ την μαμά σου την αγαπώ.»
«Επειδή εσυ έχεις την τάση να χωρίζεις συνέχεια το λέω.Που ξέρω ότι δεν είναι σαν όλες τις άλλες;»
«Δεν το ξέρεις.Αλλά το ξέρω εγώ.Δεν φτάνει αυτό;»ρωτάει.

Φαίνεται σοβαρός.
Φαίνεται ειλικρινής.

«Δηλαδή να βγάλω όλα τα πράγματα από τις βαλίτσες μου;»ρωταω.
Έχω αφήσει πράγματα μέσα για παρενδεχομενο.