Βαλέρια & Παύλος (#2 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

Κεφαλαιο 35

35.
Παύλος.
Για εκείνη.

Κάτι ψάχνει τώρα.Έχει πάει πίσω από το πληντηριο και κάτι ψάχνει.

«Ηλίθιο πλυντήριο γιατί τα έπαιξες;!»το ρωτάει.

Εγώ γελάω.
Επειδη εγώ ξέρω.

«Για απαντά ηλιθιο πλυντήριο !»λεω και στριφογυρίζει τα μάτια πολλές φορές.
«Μην με κοροϊδεύεις!»λεει και αφήνει το πληντηριο και πάει στην κουζίνα.

Την ακόλουθω.
«Είναι για πέταμα.Τι προσπαθείς να φτιάξεις;»την ρωτάω γιατί έχει μέρες που ασχολείται με αυτό.
«Πρέπει να της αγοράσω καινούργιο.Δεν γίνεται έτσι.Αλλά μέχρι τότε πρέπει να πάω σε πληντηρια αυτοεξυπηρετήσης.Ή να τα πάρω σπίτι μου,να της τα πλύνω και μετά να τα φέρω πάλι.»λεει.
«Πλυντήρια αυτοεξυπηρέτησης;Υπάρχει αυτό;»ρωτάω.
«Υπάρχει.Βάζεις κέρματα και βάζεις τα ρούχα σου και πας να τα πάρεις όταν τελειώσουν.»

Όσο ζω μαθαίνω υποθέτω.

«Δεν χρειάζεται να κανείς τίποτα από αυτά»λέω.
«Τι σου λέω και εσένα.Τι καταλαβαίνεις από αυτά...»λεει.
Καλά η αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβαινω από αυτά.Το πληντηριο στο σπίτι δεν ξέρω καν που είναι τώρα που το σκέφτομαι.

Χτυπάει το κουδούνι.
«Ανοίγω εγώ»της λέω αφού πήγε να το κάνει αυτή και ήθελα να την προλάβω.

Ήταν ένας άντρας στην πόρτα.
«Γεια σας.Ο κύριος Κεχαγιάς;»ρωτάει.
«Ο ίδιος.»
«Φέραμε το πλυντήριο»λεει.
«Στο τέλος τους διαδρόμου είναι το μπάνιο.Μπορείτε να πάρετε και το παλιό;Δεν δουλεύει»
«Θα το πάρω εγώ φυσικά»λεει και κάνω άκρη να περάσει.

Μπαίνει μέσα λογικά να βγάλει το άλλο πρώτα.

«Παύλο τι είναι αυτό;»ρωτάει η Βαλέρια.
«Ένα πλυντήριο.»
«Ναι το κατάλαβα.Δεν κατάλαβα τι κάνει εδώ αυτό το πλυντήριο...»λεει.
«Το πήρα εγώ.»λέω.

Πως μου ήρθε;
Έχουμε μέρες τώρα μιλάμε μόνο για το πλυντήριο αυτό.Τι έχει,ποτέ θα φτιάξει,πως θα φτιάξει.
Καιρός να αφήσουμε τέτοιες συζητήσεις στην άκρη.

«Τι;Όχι Παύλο ξεχνά το!»λεει.
Το ήξερα ότι θα αντίδρασει έτσι.

«Βαλέρια ας μην το κάνουμε μεγάλο θέμα οκ;Χάλασε ένα πλυντήριο και πήρα αλλο.Τόσα χαλάω σε βλακείες.Τι είναι για ένα πλυντήριο;Το καταλαβαίνω ότι δεν θες να ρωτήσεις τον Ηλία έτσι το πήρα εγώ.»
«Μα....»
«Μα τίποτα.Ήμαστε μαζί ή δεν ήμαστε;Άσε με να κάνω κάτι για σένα τότε»λέω.

Αν και για την Μαριγώ είναι αλλά οκ.

Αφήνει ένα φίλι στο μάγουλο μου.
«Σε ευχαριστώ.Δεν ξέρω τι να πω.Πως να στο ανταποδώσω»λεει.
Ξέρω εγώ...