ΤΕΛΟΣ:Κεφαλαιο 68.

752 62 12
                                    

68.
Παύλος.



Εγώ είμαι στην θέση του συνοδηγού και εκείνη έξω.Πέρασαν ήδη δέκα λεπτά και αυτή τίποτα.Απλά είναι έξω.

«Βαλέρια σήμερα»της λέω.
«Παύλο δεν μπορώ να κάνω αυτό..»λεει.
«Το έχεις ξανακάνει.Έχεις μπει μέσα.»
«Επειδή νόμιζα θα πεθάνεις!»λεει.
«Τότε να κάνω πως πεθαίνω πάλι μπας και...»λέω.
«Μην λες βλακείες...»λεει νευριασμενη τώρα.
«Θα φάω μανιτάρια αν δεν μπεις»λέω.

Με αγριοκοιταζει.
«Σε μισώ»λεει και ανοίγει την πόρτα του οδηγού.

Παίρνει τον χρόνο της αλλά μπαίνει κάποια στιγμή.Κλείνει την πόρτα και κάθεται σοβαρή.

«Πως νιώθεις;»ρωτάω.
«Τρέμω...»λεει.

Της πιάνω το χέρι.
«Είμαι ακριβώς δίπλα σου οκ;»λέω και κουνάει το κεφάλι πάνω κάτω.

Γύρισε μετά πίσω και κοίταξε στην θέσεις εκείνες.Που ήταν ο αδερφός της όταν έγινε το κακό.

«Κοιτά με»λέω και το κάνει αμέσως.

«Μην σκεφτεσαι αυτό που ξέρω ότι σκεφτεσαι.Αυτό είναι ένα αμάξι μονο.Ένα όχημα που μπαίνεις μέσα για να πας σε οποίο μέρος θες.Τίποτα παραπάνω.Οκ....;»λέω.
«Μα...»
«Είναι απλά ένα αυτοκίνητο.Όλοι οδηγάνε αυτοκίνητα.Οι περισσότεροι.Όλοι είναι μια χαρά.Δεν θα πάθεις τίποτα.Δεν θα αφήσω να πάθεις τίποτα»λέω.

Κουνάει το κεφάλι πάνω.
«Καλύτερα;»ρωτάω.
«Πολύ»λεει και πλησιάζει και αφήνει ένα φίλι στα χείλη μου.

«Παμε τώρα για ένα καφέ λίγο πιο κάτω.Οδηγά.»την πειραζω.
«Πλάκα κανείς έτσι;Χωρίς δίπλωμα;Δεν ξέρω τίποτα!Ουτε καν!Εκτος αν θες να πεθάνω και να σταματήσει η καρδιά μου στην μέση του δρόμου!»

Γελάω με την αντίδραση της.
«Προφανώς και κάνω πλάκα.Ας κάτσουμε εδώ καμία ώρα όμως.Να το συνηθίσεις»λέω.
Δεν της άρεσε η ιδέα.

Μπορεί αυτή να φοβάται.Να της φαίνεται βουνό αυτο.Αλλά εγώ την ξέρω.Ίσως και καλύτερα από τον εαυτό της.Ξέρω ότι είναι πολύ δυνατή γυναίκα και ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να ξεπεράσει.

Η Βαλέρια οικονόμου δεν θα έπρεπε να φοβάται τίποτα.Οι άλλοι θα έπρεπε να φοβούνται αυτήν.

Ξέρω ότι θα το ξεπεράσει αυτό και ότι σε λίγους μήνες θα οδηγάει χωρίς να έχει άσχημες σκέψεις στο μυαλουδάκι της.
Και ξέρω ότι εγώ θα είμαι δίπλα της σε κάθε βήμα.

Την βλέπω που παίρνει βαθιές ανάσες και ανοίγω το ραδιόφωνο.Αμέσως αλλάζει η διάθεση της με ένα τραγούδι να παίζει δυνατά.

Βαλέρια & Παύλος (#2 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)Onde histórias criam vida. Descubra agora