Βαλέρια & Παύλος (#2 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

Κεφαλαιο 43.

43.
Παύλος.
Άρνηση.

Μπαίνω μέσα και βλέπω την μαμά μου μαζί με την Τατιανα.Μια μεγάλη βαλιτσα πάνω στο κρεβάτι και ρούχα μου να μπαίνουν μέσα.

«Ήρθες;»λεει η μαμά μου.
«Τι γίνεται εδώ;»λέω.
«Φτιάχνουμε την βαλιτσα σου που θα πάρεις στο Παρίσι»λεει.
«Θα το έκανα εγώ»λέω.
«Μην μου κουράζεσαι καμάρι μου εσυ»λεει και μου δίνει ένα φίλι στο μάγουλο.

«Το βράδυ θα έχουμε κόσμο.Ελπίζω μην έχεις σχέδια...»λεει.
«Ποιον πάλι;»ρωτάω.
«Η Αντιγονη.Με τους γονείς της.»

Πάλι;
Νιώθω ότι ανα δυο μέρες είναι σπίτι μας για φαγητό !

«Πρέπει να είμαι και εγώ;»γκρινιάζω.
«Ε ναι αγόρι μου.Μόνη της να μείνει η Αντιγονη;Να φάμε και μετά να πάτε καμία βόλτα.Νέοι είστε.Βγείτε.»λεει.

Εντάξει.
Αφού το ξέρει ο Δημοσθενης πρέπει να το μάθει και η μάνα μου γιατί πολύ κράτησε αυτο.
Ίσως σταματήσει να την φέρνει και συνέχεια σπίτι.

«Τατιανα μας αφήνεις δυο λεπτά μόνους;»την ρωτάω και εκείνη σηκώνεται.
«Ευχαριστώ»λέω και φεύγει.

Την πιάνω από τους ώμους και την βάζω να κάτσει στον καναπε του δωματίου μου.Κάθομαι δίπλα της.

«Μαμά θα σου πω κάτι εντάξει...;»ρωτάω.
«Με τρομάζεις...»
«Μην τρομάζεις.Είναι καλό.Έχω κοπέλα εδώ και ενάμιση μήνα.Για αυτό καλό θα ήταν να χαλαρώσεις λίγο με την Αντιγονη γιατί με φέρνεις σε δύσκολη θέση»λέω ήρεμα.
«Κοπέλα;Τι κοπέλα;Ποια;Την ξέρω;Μην μου πεις η κόρη του Παπαγιανακακη γιατί δεν θα το αντέξω»λεει.

Τον μισεί τον Παπαγιανακακη.

«Όχι η κόρη του Παπαγιανακακη όχι.»
«Ποια;»
«Η θετή κόρη ας πούμε του Κουκάκη»λέω.

Σουφρώνει τα φρύδια της.
«Του Κουκάκη;Εννοείς εκείνη η κοπέλα που ερχόταν συνέχεια εδώ;»ρωτάει.
Ακόμα και αυτή την θυμάται.

«Η φίλη του Δημοσθενη»λέω.
«Εκείνη με το ποδήλατο;»
«Ακριβώς εκείνη ναι»λέω.

Δεν ενθουσιάστηκε από ότι βλέπω.

«Την λένε Βαλέρια.»

Δεν απαντάει.
Μετά από λίγο λεει αυτό που δεν περίμενα.
«Μα γιατί όχι η Αντιγονη;»

Αχ Θεέ μου με την Αντιγονη πια.

«Όχι με την Αντιγονη επειδή υπάρχει η Βαλέρια»λέω.
«Δεν θυμάμαι να μου άρεσε αυτή η κοπέλα...»
«Δεν την ξέρεις.Μόλις την γνωρίσεις θα αλλάξεις γνώμη»