Βαλέρια & Παύλος (#2 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

Κεφαλαιο 49.

49.
Παύλος.
Πίσω σπίτι.

Προσπαθώ να μην τα σπάσω όλα εδώ μεσα.
Πραγματικά προσπαθώ.

«Λες αλήθεια;»ρωτάει ο μπαμπάς μου.
Σοβαρολογεί τώρα;

«Μπαμπά δεν με πιστεύεις;Σοβαρά;Μπορεί να είμαι πολλά αλλά αυτό;Να την αποπλάνησω;Έλα τώρα!»λεω.
«Ο Σήφης...»
«Ο Σήφης η είναι χαζός ή το παίζει.Δεν ξέρω τι να σου πω...!»λεω.

Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η μαμά.
Νευριασμενη.
Δεν καταλάβω καν πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο εδώ.

«Μίλησα με την Αντιγονη.Λεει ότι εσυ πηγές στο δωματιο της»λεει η μαμά μου.

Γιατι σε εμένα;
Γιατί το ένα μετά το άλλο έρχεται;

«Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσα να το κάνω είναι μόνο στα όνειρα της»της λέω.
«Δηλαδή λεει ψέματα;»
«Μαμά έχω κοπέλα.Να σας θυμίσω ότι έχω κοπέλα;!»λεω.

Η είχα.
Δεν ξέρω πλέον.
Είμαστε σε παύση.Ότι και να σημαίνει αυτό.

«Αυτό προσπαθώ να το ξεχάσω»λεει εκείνη.
«Να μην το ξεχάσεις μαμά.Αφού έχω κοπέλα,γιατί να το κάνω αυτό;»λέω.
«Εδώ έχει δίκιο»λεει ο μπαμπάς μου.

Πρωί πρωί ο Σήφης εποιασε τον μπαμπά μου και του είπε χίλια δυο.
Και τώρα τα ακουω.
Χώρις να έχω κάνει και κάτι έτσι.

«Δεν έχω καμία όρεξη να βλέπω τα μούτρα της Αντιγόνης.»λέω.
Κανείς δεν φαίνεται να με πιστεύει.

«Ναι έχουμε κοιμηθεί μαζί κάποιες φορές...»ξεκινάω να λέω και η μαμά αναστενάζει.

Δεν το πιστεύω ότι θα πρέπει να δικαιολογηθώ για αυτό στους γονείς μου σε αυτήν την ηλικία.

«...αλλά δεν την ανάγκασα.Δηλαδή αυτό είναι γελοίο.Δεν το χωράει ο νους μου ότι κάνουμε αυτή την συζήτηση αυτήν την στιγμή...»λέω.
«Γιε μου η Αντιγονη έχει ένα όνομα.Απλά δεν θέλουν να μαυρίσουν αυτό το όνομα.Δεν θέλει κανείς να θίξει την τιμή και την υπόληψη της.»
«Και εγώ πως θίγω την τιμή της;Μαμά λένε για αραβωνα.Δηλαδή που ζουμε;Αν είναι ο κόσμος με όποιον κοιμάται να αρραβωνιάζεσαι ουυυυυυυυυ»λέω και ο μπαμπάς κρατιέται να μην γελάσει αλλά εγώ μιλάω σοβαρά.

Κοιτάζει ο ένας τον άλλον.
Δεν μίλησαν.

«Εγώ δεν αρραβωνιάζομαι κανέναν οκ;Και δεν θέλω να βλέπω τα μούτρα τους.Θα είμαι στο δωματιο μου.»λέω και φεύγω από αυτούς.

Πιάνω το κινητό και το πρώτο άτομο που ήθελα να τηλεφωνήσω είναι η Βαλέρια.
Αλλα δεν μπορώ έτσι;
Γιατί είμαστε σε «παύση».