De profvoetballer

Hoofdstuk 3

Een uurtje later ging Nina kijken naar de test wat de uitslag was. Ze schrok toen ze zag dat de test positief was. Ze barstte in tranen uit, ik hoorde het gesnik tot in mijn kamer.
'Nina? Wat is er schattie?' Ze toonde me de test.
'Dit kan toch niet? Hoe vertel ik het Nikola?'
'Kom hier, alles komt goed vertel het hem op een rustige manier maar kies het juiste moment.' Ik gaf haar een knuffel.
'Ik ben bang voor zijn reactie.' Ik keek ondertussen op mijn klok en zag dat het al 6u was in de avond.
'Shit ik moet me gaan klaarmaken! Hij zal het misschien goed opnemen ik ben niet zeker.'
'Kom ik help je wel met een outfit uit te zoeken. Ik ga mee met je.'
'Zeker dat je mee wilt?'
'Ja, zo kan ik mijn gedachten verzetten.'
'Ok dan.'
Ik nam het kleedje uit mijn tas en deed het aan. Nina deed ondertussen mijn make up op. Ik moet zeggen dat ik er beeldig uit zag en waarom? Ik kende die gast niet. Stiekem hoopte ik dat het Mathew Ryan was.
'Auto of fiets?' Vroeg ik.
'Auto, zo kunnen we sneller vertrekken moest er iets gebeuren. Moet ik Lindsey ook vragen?'
'Van mij mag het.'
Nina belde Lindsey op.
'Ze komt binnen 5 minuutjes hier.'
'Super ik doe even mijn zwarte pumps aan en dan zijn we klaar he?'
'Ja normaal wel.'
Ik deed mijn schoenen aan en de bel ging.
'Ik ga wel het zal vast Lindsey al zijn.'
Ik hoorde Lindsey haar stem in de gang en nam mijn jasje en we vertrokken naar het park.
'Evelien, stel u voor dat het Ryan is!' Lindsey begon mij te laten dromen.
We hadden het heel gezellig in de auto maar toch zat ik maar met een bang hartje mee te praten met het gesprek. Ik wist niet wie hij was en hoe oud hij was. Misschien was het wel een pedofiel. Nee, zo mag je niet denken. Nina parkeerde de auto aan de overkant van het park. Ze bleef er maar gewoontjes bij en Lindsey, ja die was aan het flippen. Het leek of ze er van wisten wie de persoon was. We wandelden door het park op weg naar de vijver. Ik zag de man al staan maar hij stond met zijn rug naar ons dus ik kon zijn gezicht niet zien. Oh god, ik had zenuwen. Lindsey en Nina begonnen luid te lachen waardoor de man zich omdraaide. Ik dacht dat ik het droomde. Mijn idool stond recht voor mijn neus. Hij kwam naar me toe gelopen.
'Hey, ik denk dat je me wel kent.' Ik wist echt niet wat zeggen.
'Euh ja, maar hoe kom je aan mijn nummer?' Mijn hart begon sneller te slaan.
'Je ouders en je 2 vriendinnen daar hebben dit geregeld.'
Ik had echt zin om Nina en Lindsey te omhelzen maar ik bleef kijken naar de ogen van Mathew ze waren zo mooi dat je er uren naar kon kijken.
'Evelien, we zijn weg we laten je wel even we gaan naar dat cafeetje daar!' Nina wees naar een klein cafeetje op de hoek. Ik knikte.
'Zullen we gaan zitten?'
'Ja, oké!'
We zaten neer op een bankje in het park en we babbelden over de voetbal. Na ons babbeltje keek hij me recht in mijn ogen. Oh god, wat waren ze toch mooi. Hij boog voor over en kuste me. Wow dit had ik dus niet verwacht!
'Sorry.'
'Waarom sorry?'
'Voor de kus, ik vind je echt een leuke meid. Wil je nog een date?' Als antwoord op zijn vraag kuste ik hem terug. Ik kuste mijn idool! Ik had vlinders in mijn buik en dat na de eerste ontmoeting! Nee Evelien dit kan niet na 1 date al verliefd zijn. En toch was het zo ik voelde wel duidelijk iets voor hem. We namen afscheid en ik vertelde Nina en Lindsey wat er was gebeurd. Ze waren blij voor me. Eerlijk gezegd was ik ook blij ik bedankte hun voor de verrassing en vertrok naar huis. Ik ben moe in mijn bed gekropen en viel

-------
Zou Nikola het kindje willen?