De profvoetballer

Hoofdstuk 18

'Eef?' Ik opende mijn ogen.

'Goeiemorgen.'

'Goeiemorgen?' Zei ik slaperig.

'Ja je bent gisteren tijdens de film in slaap gevallen en ik wou je niet wakker maken.'

'Hoe laat is het?'

'Tien uur. Gaan we samen lekker ontbijten?'

'Ik ga me eerst even douchen en klaarmaken dan kunnen we daarna ergens gaan ontbijten.'

'Is goed. Je kledij ligt in de kamer naast het bed.'

'Oke tot zo.'

Ik liep naar de kamer en nam een witte shirt en een skinny jeans uit mijn koffer en liep ermee naar de badkamer. Ik zette de douche aan, kleedde me uit en stapte de douche in. Opeens voelde ik twee armen rond mij, ik schrok en keek naar hem. Hij stond samen met mij in de douche. Ik voelde me wat ongemakkelijk en hij leek het te merken.

'Wat is er lieveke?'

'Ik...heb nog nooit samen met iemand gedoucht.' Gaf ik toe.

'Ik heb je toch al naakt gezien?'

'Ja maar we waren dronken ik herinner me zelfs niet hoe je lichaam eruit zag.'

'Ik begrijp het als je niet wilt' en met die woorden stapte hij uit de douche. Ik zag de teleurstelling in zijn gezicht.

'Maty!'

'Laat het. Ik begrijp dat je niet wilt en dat je er nog niet klaar voor bent.'

Ik hoorde de deur toeklappen. Wat heb ik gedaan? Ik heb alles verpest. Met een zucht waste ik mijn haren en mijn lichaam en zette de douche af. Ik droogde mij af en kleedde me aan. Tien minuten later was ik klaar en ging ik terug naar Maty.

'Hey.' Zei ik zacht.

'Hey.' Zei hij hij kort af.

'Het spijt me. Ik wist niet wat ik zei. Ik heb er zoveel spijt van.'

'Spijt komt altijd te laat.'

'Hoe kan ik het goedmaken?'

'Kun je niet.'

'Je mag vanavond mee douchen.'

'Zeker?'

Ik twijfelde even maar knikte dan toch.

'Kunnen we dan nu gaan ontbijten zonder ruzie?'

'Ja. Doe je schoenen aan ik neem even de autosleutels.'

'Oke.' Ik deed mijn schoenen aan.

'Klaar?'

'Ja.'

De autorit verliep stil. Ik zei niets en Maty zei niets. Na wat er vanmorgen is gebeurd had ik eigenlijk niet zo veel zin meer om te praten met hem. Hij kwam gewoon in de douche staan zonder mijn toestemming ik was er gewoon nog niet klaar voor en het leek of hij het niet begreep. Ik wist echt niet wat ik moest denken. Veel tijd om na te denken was er niet want we waren ondertussen al aangekomen. Ik stapte uit en even later zaten we binnen aan een tafeltje. Ik bekeek de menukaart en besloot om 2 croissants en een warme chocolademelk te nemen. Maty nam exact hetzelfde. Ik legde mijn hand op tafel en niet veel later nam Maty mijn hand vast.

'Het spijt me van daarjuist.'

'Het is oke.'

'Nee dat is het niet, ik had het je moeten vragen.'

'Laat het. Het is oke zeg ik. Ik moet maar niet zo preuts doen.'

'Ik snap je wel hoor. Het is allemaal nog nieuw voor jou.'

'Ik moet eigenlijk iets bekennen.' Zei ik zacht.

'Vertel maar.'

'Jij bent mijn eerste liefde. Ik heb nog nooit iemand gehad voor jou. Daarom dat ik schrik had daarjuist.'

'Snap ik. Ik ben blij dat ik je eerste liefde ben.' Hij glimlachte.

'En jij? Wat ben ik?'

'Ook mijn eerste liefde. Zie je voetballers hebben weinig tijd voor dates en als er dan ouders een meet en greet organiseren met zo een lief meisje dan slaat mijn hartje op hol. Bij jou voel ik me veilig. Je bent het meisje waar ik oud mee wil worden. Ik wil niemand anders. Ik wil alleen jou. Het was liefde op het eerste gezicht.'

Mijn ogen vulden zich met tranen bij het horen van die woorden. Zijn liefde voor mij is enorm en ik was boos op hem. Hoe stom kon ik zijn?

'Zo lief van jou. Ik hou van jou.'

'Ik ook van jou Evelien Clark.'

Nog nooit sprak hij me aan met mijn achternaam. Een spontane glimlach kwam tevoorschijn en voor ik het wist drukte hij zijn lippen op mijn lippen. Op die moment wist ik het zeker. Hij is de jongen waarmee ik oud wil worden.