Hoofdstuk 17

230 3 6
                                    

Mijn wereld stortte in. Het kindje was gezond maar als het geboren was ging ik er een paar maanden last van hebben. Ik zou dan heel veel buikkrampen hebben en bijna niets meer kunnen doen. Ik zou er gewoon heel veel last van hebben. Maty nam mij in mijn armen en stelde mij gerust dat ik nooit alleen het kindje zou moeten opvoeden. Ik was er kapot van. Ik hou wel van hem maar ik wist niet of ik het nog wel aankon om verder te gaan met hem. Hij heeft me zwanger gemaakt zonder dat ik het wou. Ik besloot om voorlopig verder te gaan met hem maar vanaf dat hij iets verkeerd deed was het gedaan en hij moest niet komen smeken om mij terug te krijgen want dat zou niet pakken. Waar denk je zelfs aan? Stoppen met de relatie? Ik kon niet meer helder denken en dacht verkeerde dingen. Ik wil niet stoppen met de relatie ik wil samen het kindje opvoeden.

'Wanneer mag ik naar huis?'

'We gaan u nog een paar uurtjes hier laten en dan mag u gaan.'

'Oke bedankt.'

'Tot zo.' En met die woorden vertrok de dokter uit de kamer.

Ik sloot mijn ogen en viel al snel in een diepe slaap.
--------
'Schatje?'

Ik opende mijn ogen en zag Maty rechtstaan naast mijn bed. Ik zette me recht en keek hem slaperig aan. Ik zag dat hij mijn koffer met mijn kleren die hij achteraf had gebracht vast had.

'Mag ik naar huis?'

'Ja.' Hij glimlachte naar mij.

'Eindelijk.'

'Kom ik help je.' Met die woorden hielp hij mij uit bed en nam hij mijn hand stevig vast. Ik probeerde te stappen maar het lukte niet echt. Koppig zoals ik ben hield ik het toch vol tot aan de auto. Maty hielp me in de auto.

Toen Maty de auto parkeerde voor het appartement wist ik dat dit mijn nieuwe thuis was. Ik zou niet meer bij mijn moeder wonen. Maty hielp me naar de lift. Eenmaal in de lift duwde hij me tegen de muur en drukte zijn lippen op mijn lippen. Ze voelden zo zacht aan en ik genoot van dit moment. Ik legde mijn armen rond zijn middel en vroeg om toestemming met mijn tong. Ik kreeg hem en genoot nu nog meer van dit moment. Jammer genoeg werd dit moment verstoort omdat we aangekomen waren op de zesde verdieping waar zijn appartement was. Maty hielp me naar de zetel en zette mijn koffer in zijn kamer. Ik legde me neer in zetel ik moest voldoende rusten van de dokter dus deed ik dat ook.

'Schatje, je koffer staat in de kamer naast het bed.'

'Dank je schat.'

'Geen probleem gaat het?' Ik knikte en Maty kwam zich ook in de zetel zetten.

'Film kijken?'

'Ja is goed maar geen actiefilm. Ik hou niet zo van die schietpartijen en gevechten.'

'Horror?'

Ik twijfelde even maar knikte dan toch. Maty zette de film op en ik kroop dicht tegen hem aan. Hij legde een arm rond mij en ik legde mijn hoofd op zijn borstkas en viel alweer in slaap.

--------------
Enjoy hoofdstuk 17 nog 7 hoofdstukken en dan is dit verhaal afgelopen. Er komt waarschijnlijk nog een deel 2. Wat denken jullie? Een tweede deel of stoppen?
~brugesgirlnumberone~

De profvoetballerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu