Bizarre Connection

Chapter 10

Napapailing nalang ako sa tuwing naaalala ang ginawa ni Alas at ang mga salita. He's such a playboy at pati ako ay gusto niya yatang pagtripan. Pero medyo nasasanay na rin ako sa kanya habang tumatagal kaya madali nalang palampasin ang mga pinangsasabi niya. Natural na sa kanya ang pagiging flirt at mapang-asar.

Abala ako no'ng mga sumunod na araw sa pag-asikaso ng mga requirements para sa tour. Nagwithdraw ako ng pera mula sa bank account ko, inasikaso 'yong waiver, nagpaalam kay Shin at nag-impake na rin.

When Shin knew about it ay agad siyang nagpahayag ng suporta. Naisip ko naman na dahil 'yon sa naririnig niya sa akin no'ng bata pa kami. 'Yong kagustuhan kong makapunta sa ibang lugar kasama siya at si mama.

"Mag-iingat ka doon, lalo na't dagat karamihan sa pupuntahan niyo, hindi ka pa naman marunong lumangoy," aniya.

Tama siya, hindi ako marunong lumangoy, pero wala naman akong balak na lunurin ang sarili ko.

"Huwag kang mag-alala, hindi na ako bata."

"Alam ko, pero mag-iingat ka pa rin. Tsaka pati sa mga lalaking classmate mo, mag-iingat ka rin."

Parang gusto ko namang matawa dahil sa narinig.

"Iyong mga 'yon? Huwag kang mag-alala kayang-kaya ko 'yon sila. Just calm down, Shin. I can handle myself, ako pa ba?"

He sighed. "Basta tawagan mo ako kapag may problema."

Ngumiti ako dahil sa bagong napapansin sa kanya. Nagiging madaldal na siya. I don't know if I have to thank Erika for that or what.

"Bakit? Lilipad ka? Superhero ka na n'yan?"

Nag-iwas siya ng tingin pagkatapos at sumimangot.

Ang cute talaga.

Lumapit ako sa kanya at hinawakan siya sa balikat.

"Huwag ka ng mag-alala. I'll be fine. Tsaka kukuha ako ng maraming pictures and videos para makita mo kung gaano kaganda doon, gusto mo mag vlog pa ako? Para kunware kasama kita?"

Hinarap niya ako at tumango.

"Take care and enjoy, okay?"

Enjoy. Ayan nanaman.

Ngumiti nalang ako at tumango, bago siya niyakap. Aalis na kasi ako sa makalawa at pakiramdam ko hindi na ako makakabisita bago umalis dahil abala pa kami sa school.

"'Yong bilin ko ha? Huwag masyadong kumain ng canned foods tsaka instant noodles."

I smiled when I left his apartment. Kung three months ago siguro ako aalis, sobra akong mag-aalala sa kanya dahil ilang araw kaming hindi magkikita. But now, thinking that he has someone to talk to other than me, it feels a little lighter. Sana lang ay huwag siya masaktan sa huli, dahil makikipag-away talaga ako.

"Oh my gosh! Sasama ka rin pala!" Fina shrieked when she saw the list ng mga kasama sa tour. Ito kasi unang pagkakataon na sasama ako sa kanila.

"Sa wakas," nakangising sabi ni Kyle saka bumaling sa mga kasama niya.

"Nasaan si Priam?"

Agad akong lumayo no'ng marinig ang pangalan niya. Naguguluhan din ako kung bakit ko ginawa, pero ang alam ko lang...mas lalo akong maguguluhan kapag malapit ako sa kanya.

It will be my first time riding a plane kaya hindi ko maipagkakaila na medyo hindi ko alam ang ibang gagawin, pero mabuti nalang ay sanay na sila kaya sinundan ko nalang ang ginagawa nila. Madaling araw ng Huwebes ang flight namin, iisang flight lang kami at halos magkakatabi rin sa upuan.

Hindi ko nakita si Priam, hindi ko rin alam kung bakit, at mas lalong hindi ko alam kung bakit ko ba siya hinanap bigla. But maybe it's because no'ng mga nakalipas na araw ay lagi ko siyang nakikita at nagtataka lang ako ngayon dahil out of sight siya.