A Love That Lasts (High School Series #1)

11.

"Ugh! What the fuck it's so early!!" Sigaw ko habang pinapatay ang alarm clock ko, 4:30 am pala yung naka-bukas na clock mygosh! Noong mapatay ko ito, natulog ulit ako syempre, nagising nalang ako nang mag vibrate ang cellphone ko "I guess someone's calling" I whispered while getting up to my bed, noong nakita ko na ang cellphone ko, si Kyler pala ang tumatawag. He has five missed calls and six new messages. I try read it.

KylerLaude:Hey? Can we talk?
:I'm sorry
:Let me talk to you please?
:I'm begging for your attention
:I'm so sorry
:Talk to me please

*KylerLaude called you*
*KylerLaude called you*
*KylerLaude called you*

*KylerLaude called you*
*KylerLaude called you*

Savbwiiiii: I'm sorry, I can't talk to you. I'm busy.

KylerLaude:Maybe tomorrow?

:Let's figure it out.

Why is he texting me early in the morning? Akala ba nya ganon-ganon nalang yun?akala ba nya madaling kalimutan yun? Imbis na magpapahinga ako masasaktan nanaman ako eh. Maya-maya bumaba na ako para mag-luto ng breakfast hindi pa ako nakain puro problema na nasa isip ko, this time I tried to eat rice dahil isang beses lang ako kumain ng maayos. I made kimchi rice and I cooked eggs and bacon, nag iced coffee na din ako para masarap ang kain. Nakakawalang gana kumain pag may pinagdadaanan ka, hindi sa OA ako pero masakit talaga, pero kailangan kong kumain ayokong mag-kasakit noh. Wala akong ginawa maghapon nanood lang nang movies, kumain at higit sa lahat hindi mawawala ang pagme-mental breakdown. Nag laro din ako nang play station na binigay ni Dad saakin years ago. Ngayon ko nga lang gagamitin yun, ang saya pala nya laruin! May parang codm din roon kaya naaliw ako, habang nag lalaro ako nag vibrate yung cellphone ko may tumatawag pala, "Tsk ano ba yan naglalaro ako eh!" Inis kong sambit habang binubuksan ang phone ko, tumatawag nanaman si Kyler, nakakainis ang kulit naman nya sabi ko busy ako. Sinagot ko ito at hinayaan syang mag-salita, hindi ako marupok okay? Gusto ko lang malaman bakit ba ang kulit nya.

*In call*

Kyler:Hello?

:What do you need?

Kyler:Let's talk please? I want to talk about that nig–

:And so? Saan banda don yung kailangan natin pag-usapan?

Kyler:I want to talk about what Roxy did
It was an accident I don't want to kiss her! She's the one who forced me to kiss her!

:Sa tingin mo ba may pake ako?

Kyler:Yes! Definitely! I know I hurted you, I'm so sorry! Please forgive me!?

:I don't have time for this Kyler, gusto ko mag-pahinga wag mo akong pilitin. Pagod ako.

Kyler:O-Oh I'm sorry, I bothered you I guess.

*Call ended*

Binaba ko ang call dahil nasasaktan ako. Naaawa ako kay Kyler, he's begging for my attention, he's kept saying I'm sorry, gusto ko syang yakapin, gusto ko syang i-comfort sa lahat ng mga ginawa ko pero ang sakit-sakit talaga. Pag nakikita ko sya, pag naalala ko sya, naalala ko lang yung gabing yon. Lulubayan ko lang sya pagsamantala pero sandali lang naman, gusto ko lang mag move-on sa nangyari, gusto ko maging okay, gusto kong makalimutan lahat ng nangyari. Napa sapo na lamang ako sa noo ko habang umiiyak, gusto kong tumigil kakaiyak pero I can't control it my tears is flowing like a river gusto ko nang matapos toh! Dapat ba hindi ko nalang tinanggap yung truth question saakin? Pero kahit hindi naman siguro yun at yun din ang itatanong ni Roxy kay Kyler. I tried to call mom to say all of this but they're all busy, I understand that. Pipilitin ko nalang maging okay. Kasi yon naman ang dapat na ginagawa ko.

Kumain ako ng dinner at humiga na sa kama ko para matulog dahil may pasok nanaman bukas, hindi pa ako ready makita muli si Kyler, I became introvert to him!

I saw Kyler infront of me he's wearing all white outfit, "Take my hand" he said while offering his hands to me, I hold his hands and we run into the fields full of flowers we're so happy and "It's my pleasure to talk to you again Savi" he said while caressing my hands and it's night already he dropped me off to my condo, before I said goodbye he suddenly cupped my face, "I love you Savi." He said and he suddenly fade and became a dust. Biglang tumunog ng malakas ang alarm clock ko! "Shit, panaginip lang pala yun" pag wika ko sa sarili ko habang naka-hawak sa dibdib ko akala ko talaga totoo. Nag-almusal na ako ng mabilis at nag-uniform. Nag drive ako ngayon dahil wala ako sa mood sumakay ng Jeep.

"Ang traffic!!" Inis kong sambit, "Ganito ba talaga pag monday?" dugtong ko habang napapa-sapo nalang sa noo ko. Isang oras na ang nakalipas noong nakarating ako sa campus. "Hiii bestieee" bungad saakin ang masayang pag-bati nang kaibigan ko na si Tina at Gabbie, I just show them my tiny smile. Ewan ko pero nilibot ko ang mata ko sa classroom nang biglang mag tama ang tingin namin ni Kyler, I saw him having a blank expression, well normal lang naman yun. Agad akong umiwas mula sa tingin nya. It feels so awkward na bigla nalang akong matatahimik sa school kaya tina-try ko pa din maging madaldal para malaman nilang okay lang ako.

"Nasaan si Hiro?" Tanong ko sakanila habang binababa ang bag ko. "Nasa field nag lalaro nang football" Tina replied while doing selfies, parang tanga lang noong nasa laguna hindi nag pipicture. Pumasok na ang math teacher namin at nagturo na. Buti gets ko agad yung lesson namin kaya for sure sa gagawin naming quiz hindi ako mahihirapan. "Okay class get 1/4 sheet of paper we will do a quiz about our topic" sambit nang teacher namin. Noong nakita ko na ang score ko ay napagtanto ko na hindi pala ako bobita sa math, sadyang tamad lang ako mag-aral pag naging masipag ako talaga may chance talaga akong masama sa mga top students.

Nag break time na kami at kumain na kami nila Gabbie sa canteen, ang sarap nga ng pag-kain namin tonkatsu tapos may sushi at may red tea pa. Japanese style ata yung lunch ngayon sa school. Noong nasa kalagitnaan na kami ng kain biglang dumating sila Kyler, hindi nga ako tumitingin sakanya umupo pa sya sa harapan ko jusmeyo naman! We're just eating silently, "I lost my appetite, sorry" wika ko sakanila at umalis na. "Hoy hindi ka pa tapos!, bahala ka nga jan jusko" rinig kong sambit ni Gabbie nung umalis ako. Pinuntahan ko nalang si Hiro sa field, kinuha ko muna yung tubig nya sa classroom para ibigay sakanya. Kumaway sya saakin habang nag-lalaro, nakita na nya ako.Pinagpahinga muna sila ng coach nila at umupo sya sa tabihan ko, "Oh bat ka nandito? Lunch time ngayon diba?Kumain ka na ba?" Sunod-sunod na tanong nito, I looked at him and show my tiny smile before answering his questions, "Yeah I eat already, I just wanted to see you." Sagot ko dito, tumango na lamang sya sa pagsang-ayon. Nakita ko na hinahanap nya ang water bottle nya, "Gago par naiwan ko yung tubigan ko" nagaalalang wika si Hiro, "Hala lagot nasaan ba?" Panloloko ko sakanya. Maya-maya pinakita ko sakanya na nasa-akin ang tubigan nya, "Inamo dinala mo pala tsk" sambit nito habang umiiling-iling, "next time wag ka kasing tanga" sambit ko habang tumatawa.

"Tanga sayo, okay lang?" Sambit ni Hiro habang nag-pupunas ng pawis, ang fruity ah, now I know kaya wala syang jowa, napaka fruity nya so much.

"Hoy, imbis na tumingin-tingin ka jan punasan mo likod ko, hindi ko abot" mataray na sambit ni Hiro, "Ayoko nga." Pang-asar ko sakanya, "Pakyu ka, sige na please?" Pag-mamakaawa nya, "Yu" na nga may "ka" pa jusko, pinunasan ko nalang kasi mabait ako. "May klase ka pa mamaya diba?" Pag-tatanong nya, "Wala daw teacher sa history"    "Ah okay" maigsing sagot nito.

Kyler's pov;We go to the canteen because we finish our task already, I sat infront Savi because why not. We're just eating silently, she doesn't even looking at me. She suddenly stand up and said "I lost my appetite, sorry" umalis na sya agad sa canteen. She's still mad at me. I tried to talk to her but she doesn't want. "Hayaan mo muna si Savi, mainit pa ulo nya palamigin muna natin." Sambit ni Tina, tumango na lamang ako signing her na pabor saakin yon even it hurts my feelings also. I just finished eating kaya nauna na akong umalis sa canteen. I go to the field para makalanghap ng fresh air, then suddenly, I saw Savi with Hiro, well Hiro and I is not okay yet wala pa saamin ang nag-sosorry, they look so happy together. I can't control myself to be jealous about that, but I need because Savi is mad at me.

____________________________________________________________________________________________________________

:)