"Ah o güzel gözlerin döndürüyor başımı, lütfen seni izlerken hor bu telaşımı"
"Bekle ulan bekle geliyorum ben döndüreceğim o başını. Jisung peçetelerimi getir!"
"Minho amca? Lan kaç Hyunjin kaç!"
> Batuhan Kordel - Sıcak Şarap 🎧
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
--
"Senin bir canın sıkkın gibi ne oldu? Hangi canına susamış sıktı kardeşimin canını söyle bana."
Chan, Hyunjin'in omuzlarında tutup konuşurken Hyunjin iç çekti.
Pazar günü Minhonun verdiği ceza iptal olmuştu. Hyunjinde eve Chan'ı çağırmıştı.
"Güzel gözlüm..."
Hyunjin salona girdiği gibi kendini bir koltuğa fırlatıp yattı. Chan da tekli koltuğa oturup ayağını dizine koyup sallamaya başladı.
"Ne olmuş güzel gözlüne?"
"Bilmiyorum ki. Akşam telefonla konuşuyorduk sonra bir anda Jisung babasının sesini duydum telefon bir anda kapandı. Sonra da ben aile konusudur diye tekrar aramadım. O da aramadı."
Chan kaşlarını çattı. "Mesajda mı atmadı?"
Hyunjin kafasını sağa sola sallayıp tekrar iç çektiğinde Chan ayağa kalktı. "Kalk gidiyoruz."
"Nereye?"
Chan gülümsedi ve arkadaşını kolundan tutarak ayağa kaldırdı. "Saat daha 9, Jeonginlere kahvaltıya gidiyoruz."
"Sen salak mısın Chan? Evde Minho amca var Minho amca. Nasıl kahvaltıya gidelim?"
Chan sırıtıyordu. "Korkma be oğlum. Ben halledeceğim."
Hyunjin, Chan'a pek güvenmek istemiyordu. Bok da çıkabilirdi yani.
"Nasıl halledeceksin Chan ya."
"Benim maniti alacağız yanımıza gideceğiz Jeonginlere. Minho amca benim manitin yanında çok şey yapamaz ya, güven sen abine."
Hyunjin hala güvenmiyordu ve bu yüz ifadesine yansımıştı. Chan da bunu fark etmişti.
"Lan sıçarken yaptığın yüz ifadesini yapma bana. Güven bir kerede amına koyayım."
Hyunjin şaşırarak ağzını açtı. "Sen benim sıçarken ki yüz ifademi nereden biliyorsun? Lan yoksa-"
Chan, Hyunjin'in kafasının arkasına çok sert olmayacak bir şekilde geçirdi. "He amına, sıçarken seni dikizliyorum. Bok fetişim var."
Hyunjin elleri ile özel bölgelerini kapatarak ağzının içinden cık cıkladı. "Ayıp."
Chan ellerini açıp sabır diledi. "Babanlar ne olacak?"
Hyunjin elini 'boşver' anlamında salladı. "Salla onları. Akşama kadar uyanmazlar. Geceleri pek hızlı geçti. Amına koyayım onlar yüzünden aşağı kata iniyorum koltukta yatmaktan sırtım ağrıdı."
Chan kahkaha atıp kolunu arkadaşının omzuna attı. "Sana da acıyorum lan."
Hyunjin iç çekti. "Hayır Changbin babamda hayvan gibi davranıyor. Felix babişimin seslerini duydukça acıyorum adama. Ulan sonra sabah yüz yüze geliyoruz. Hiç utanmaları da yok, sırıtıyorlar bana."
Chan gülmekten yanakları ağrımaya başlamıştı. "Hadi hadi sen üzerine bir şeyler giy bende maniti arayayım hazırlansın."
Hyunjin kafasıyla onaylayıp odasına çıkarak pantolon tişört giyip geri dönmüştü.
Maalesef ehliyetleri olmadığından arabayı alıp gidemiyorlardı. Bu yüzden otobüse binerek Jeonginlerin evine gitmeye başladılar.
Seungminle tam da kapıda karşılaşmışlardı. Chan, sevgilisine sarılıp saçlarına öpücük bıraktı.
"Günaydın Chan, günaydın Hyunjin."
Seungmin tatlı gülümsesiyle bakarken Hyunjin de gülümsedi. "Günaydın yenge."
Seungmin anında kaşlarını çattı. "Yenge ne be?"
Hyunjin teslim olur gibi ellerini kaldırdı. "Yenge valla Chan dedi. 'manitime yenge diyeceksin lan' dedi. Beni güzel gözlü aşkım bebeğim böceğimle tehdit etti."
Chan gözlerini kısarak Hyunjine bakıp tükürür gibi yaptığında Seungmin de Chan'a döndü. "Chan?"
"Yani şimdi gülüm bizim racona ters anlıyor musun? Benim manitsen eğer bizim elemanlar sana 'yenge' diyecek."
Seungmin iç çekti. "Ben kadın mıyım Chan?"
"Niye öyle diyorsun gülüm. Ha kadın ha erkek ne fark eder? Ayıp gerçekten, cinsiyetçi misin?"
