20.bölüm

57 4 2
                                    

İkizlerle birlikte odamda oturmuş onları bu yaptıkları şeyin doğru olmadığını anlatmaya çalışıyordum. Onlarsa asla ikna olacak gibi görünmüyordu.

Cemre gözlerini kısıp konuşmaya başladı.

"Ecrin abla"

"Efendim cemre"

"Düşündüm de ab.." cemre daha sözünü bitirmeden emre konuya dahil olmuştu.

"Mümkünse sen düşünme cemre."

"O niyeymiş?"

"Çünkü sen her düşündüğünde bizim başımız belaya giriyor."

"Ben mi sana dedim takıl peşime buraya gel diye?"

"Gelmeseydim de tek başına kalsaydın. Belki aklın başına gelirdi."

"Ben hallederdim ne olmuş ki" Cemre gözlerini Emre'ye devirip kollarını birleştirdi.

"Ecrin abla eğer abimle aranızı yaparsam söz geri gideceğim." Cemrenin bu inadını anlayamiyordum başka kız mı yoktu yani?? Maşallah evren dışında herkes bana bakıyordu o da ayrı bir konu zaten.

Çocukları vazgecirip göndermem gerekiyordu abileri öğrenmeden.
"Bak cemre, bu yaptığın bence doğru değil. Abin isteseydi zaten bulurdu kendine birini. Onun için ugrasmana gerek yok." Cemre soylediklerimden etkilenmiş gibi birkaç dakika durdu. Tam konuşacakken emre girdi konuya "Ecrin abla haklı cemre, abim anlamadan geri dönmeliyiz."

Cemre bakışlarını üzerimizde gezdirerek konuşmaya başladı."tanişsaydınız bari.." emreyle bu sözün üstüne göz devirdik. Olacak gibi değildi. Bunları geri göndermenin tek yolu abileriyle tanışmaktı galiba.

"Tamam tanışırız abinizle ama yok derse hemen geri gideceksiniz. Anlaştık mı?" Cemre hemen sevinç çığlıkları atmaya başladı.

"Söz söz söz geri gideceğiz." İyi o halde görelim bakalım ikizlerin meşhur abilerini.

"Ama, bir sorun var Emre? Abim burada olduğumuzu bilmiyor, nerede kalacağız biz?

"Planın bu kısmını düşünmeyi akıl edemedin mi Cemre?"

"Ya fırça çekeceğine düşün, sokaklarda kalacağız yoksa."

"Abimi bulalım."

"Saçmalama Emre, abimi bulmamız günlerimizi alabilir, onu bulana kadar kalacak yer bulmalıyız. "

"Olmadı otelde kalırız?"

"Otelde?"

"Evet"

"Olmaz."

"Nedenmiş o?"

"Ohoo bu akılla valla kazıklanırız biz, olmaz o iş."

"Yanında ben varım, kazıklanmayız yani merak etme."

"Ne, benden akıllı olduğunu mu söylüyorsun, hiç güleceğim yoktu."

Sanırım burada olaya el atsam iyi olacaktı.

"Iıı, tamam. Abinizi bulana kadar bende kalabilirsiniz."

Bir iki saniye göz göze geldiler, şaşkın bir o kadar da oldu bu iş der gibi bakıyorlardı.

"Ciddi misiniz siz?"

"Evet, sokakta mı kalmayı düşünüyorsunuz yoksa?"

"Valla çok teşekkür ederiz ya." dedi Cemre.

"Emre.."

"Hmm"

"Turnayı gözünden vurduk valla. Çak"

ALTIN RENKLİ GÜL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin