ALTIN RENKLİ GÜL

7.bölüm

Yarım saattir kapının dibinde oturmuş bizi bulmalarını bekliyordum ve Evren hala kendine gelmemişti. Ben niye uyanmıyor diye şüphelenmeye başlarken, Evren kıpırdanamaya başladı.

Çok şükür.

Elimi evrenin koluna attım ve konuşmaya başladım.
"Evren."
Evren gözlerini ovup nerede olduğunu anlamaya çalışıyormuş gibi baktı etrafa.

"Ne oldu bana? Hocam.. ya off hala burada mıyız?"

"Maalesef. Yarım saattir kimse gelmedi. İyimisin sen?"

"İyiyim? Bir an dengemi kaybettim."

Evren kendini toparladı ve yanımda oturdu. İkimiz de kapının dibinde birinin gelip bizi bulmasını beklemeye başladık. Bu durumda yapacak birşey yokken yine her zaman ki gibi geçmişe gittim. Kafamı ona çevirdim ve acaba geçmişe dair birşeyler hatırlıyormudur diye düşünmeye başladım. Tamam soyadım değişmiş olabilirdi ama insan ismimden falan sorgulardı kim olduğumu ya da umutmuşmudur beni belki ondan hatırlamıyor. Off Ecrin saçmalama!! Kesinlikle saçmalamamalıyım sonuçta o benim asistanım ve daha öteye gitmeyecek bu. Yok ya bence ben evrenin ağzını arayayım.

Of Ecrin ne gelecekse başına bu meraktan gelecek!

Kesinlikle sana katılıyorum iç ses ama yapacak bir şeyim yok. Öliyim mi aşkımdan ha? Öliyim mi?

Ölme de azıcık kendine engel ol.

Öyle mi diyorsun?

Ecrin o seni hatırlamıyor bile sen hala seni seviyor mu acaba diye düşünüyorsun. Salaksın valla salaksın.

Tamam be! Yapmayacağım birşey.

Bir zahmet, azıcık beni dinle.

Ben iç sesimle konuşmaya dalmışken Evren her zamanki gibi böldü.

"Hocam?"

"Efendim."

"Hocam sizi birine çok benzetiyorum." Bunu söylerken gülümsüyordu. Yoksa bu beni hatırlıyor mu? Ahh kalbim!! Allah'ım beni yanıltma lütfen benim kalbim kaldıramaz. Tamam tamaam. Sakin ol Ecrin. Heyecanımı belli etmemeye çalışarak konuşacağım.

"K-kime?" Kafamda deli sorular.

"Çocukken çok sevdiğim bir arkadaşım vardı ona benzettim sizi."

Arkadaşım mı? Ben sana aşıktım be! Ne arkadaşı. Arkadaşım diyor bir de. Arkadaşım ne ya? Neyse Ecrin relax sakin ol. İyi bari konuyu o açmışken biraz ağzından laf alayım.

"Yaa. Tanışmak isterim."

"Tabi tanıştırırım ama kendisi biraz yabani gibidir."

Evren ne anlatıyor ya? Benden bahsetmiyor muydu? Off anaşıldı ben söylemeyene kadar Evren benim o kız olduğumu anlamayacaktı. Neyse bu benim işime gelir. Zaten hala zamanı var. Onu pişman edeceğim beni bıraktığına. Diyeceğim ki 'sen kimsin be! Benim gibi güzel, tatlı, sempatik birini bırakıp gittin.' mahvedeceğim onu.

Kafamı çevirim evrenin yere bakan bakışlarına çevirdim gözlerimi. 'ahh Evren bir bilsen sana yapacaklarımı beni bırakıp koşarak terk ederdin bu şehri.'

"Adı neydi arkadaşının?" derken buldum kendimi.

"Ecrin..."

"Efendim."

"Yani... arkadaşımın adı Ecrin ."

"Aaa, adaşız o zaman biz." dedim. Zaten biliyordum, ne diye şaşırmış gibi yapıyorsam.