FAKE ALPHA : NAMJİN

[EPİSODE 18]

Bol bol yorum yapmayı unutmayın :)

<İyi okumalar>

Namjoon'un zorlu geçen kızgınlığı sonunda bitmişti. Kendini hemen banyoya atıp güzelce temizlenmişti. Kızgınlığının ilk gününden sonra Seokjin'i görmemişti ve onu özlemişti.

Gidip tekrar dudaklarına yapışsa ne diyebilir ki ona?

Saçma bir düşünce olduğunu düşünüp kendine geldi. Kızgınlıkta olduğu için alttan alabilirdi ama normal de onu öpmek için bahanesi yoktu. Bir sonra ki kızgınlığını beklemek zorundaydı.

Banyodan çıkıp üstünü giyindi ve saçını kurutup aşağıya indi. Seokjin'in o tatlı kokusu yine evi sarmıştı. Hadi ama daha kızgınlıktan yeni çıkan bir alfa için oldukça zorlayıcı bir durumdu.

Yine de mutfağa gidip Seokjin'i gördü. O an onu ne kadar özlediğini bir kez daha anlamıştı.

Seokjin'de aldığı kokuyla kafasını kaldırdı. Namjoon'a bakıp tatlı gülümsemesini ortaya çıkardı. Namjoon'un kalbini yerinden sarstığını bilmeden.

"Namjoon sonunda çıkabildin odadan."

"Evet çıktım."

Diyerek Seokjin'in yanına gitti. O sırada gözlerini omeganın çıplak bacaklarına kaymıştı. Giydiği şort ile mükemmel gözüküyordu. Zar zor yutkunup gözlerini çekmeye çalıştı.

"Ah şuna bak süt gibi bacakları var. Tam morartmalık!"

Hâlâ azgınlığını üstünden atamayan kurduna kızdı Namjoon. Tek yaptığı şey Namjoon'u zor durumda bırakmaktı.

Önünde ki yemek ile uğraşan Seokjin'in arkasına geçip çenesini onun omzuna koydu. Seokjin aniden gelen temas ile irkildi ama takmayıp yemeği hazırlamaya geri döndü.

"Çok güzel koktu. Aşırı acıktım."

Seokjin, Namjoon'un sızlanmasına kıkırdayıp kendini beğenmiş bir sırıtma sundu ortaya.

"Merak etme. Bu marifetli parmaklarım sayesinde birazdan doyarsın."

"İşte bundan hiç şüphem yok."

Namjoon'da onun gülüşüne karşılık vermişti. Omega o kadar güzel gülüyordu ki oturup saatlerce izleyebilirdi.

Kalbinin sıkıştığını hissedince, Seokjin'den ayrıldı Namjoon. Kafasını dağıtacak bir şey yapmalıydı. En iyisi masayı hazırlamak diye düşündü ve işe koyuldu.

İkisi de güzel bir kahvaltı yerken Namjoon'un gözü yine Seokjin'e takılmıştı. Seokjin'in boşta olan elini tuttu önce. Omega ona garip bir şekilde bakarken alfa olan onun kolunu incelemek ile meşguldu.

"Baya kilo almışsın. Düşündüğümden daha çabuk iyileşiyorsun."

(Seokjin'in bu kilo sorununu daha sorunlu ve zor yazmayı planlıyordum ama aklıma nasıl yapacağım gelmedi. Bende çok uzamasın dedim. Umarım iyi olur.)

"Ah evet. Bende farkettim. İyileşmeye baya ümidim var. Doktor pes etmemek en büyük ilaç demişti."

"Doğru demiş."

Namjoon, Seokjin'in elini nazikçe masaya geri bıraktı. Seokjin ona bakınca bir şeyler düşündüğünü anlamıştı.

"Bence artık kurda dönüşmenin vakti geldi. O ölümcül zayıflığın bitti artık. Kurda dönüştükten sonra daha iyi kilo alır ve sağlığına kavuşursun."

Seokjin, Namjoon'un dediklerini düşündü. Korkuyordu biraz. Bir şeylerin yanlış gitmesini istemiyordu. Fakat Namjoon her şeyin en iyisini bilirdi. Ona güveniyordu.