FAKE ALPHA : NAMJİN

[EPİSODE 21]×

Bol bol yorum yapmayı unutmayın :)

<İyi okumalar>

Sunyeon karanlık ormanda yürümeye başlamıştı. Ağlamaktan içi çıkmıştı. Sürüden çıkmadan önce pencereden gördüğü Soojin onu çok kötü yapmıştı. Yüzünde olan yaraları görmüştü. Güzel omegası aşırı acı çekiyordu.

Ne kadar yürüdü bilmiyordu. O kadar çok yürümüştü ki başka bir şehire bile geçtiğini düşünmeye başlamıştı. Biraz daha yürüdü. Ormanın daha düzenli bir bölgesine gelmişti. Burada ki ağaçlar da meyve vardı, yabani otlar toplanmış, çimenler kısa ve dümdüzdü.

İnsan eli değdiği belli olan ormanda yürürken garip hissetti Sunyeon. Bir anda hissettiği alfa kokusu ile olduğu yerde durdu. Baskın alfa feremonlarını takip etti. Arkadan geldiğini anlayınca hemen dönmüştü arkasına. Gördüğü koyu kahverengi kurt ile bir iki adım geri gitti.

Alfanın aşırı sinirli olduğunu anlayan Sunyeon ne yapacağını düşünüyordu. Kurda dönüşüp savaşamayacak kadar yorgundu.

Kurda dönüşmüş olan alfa ilk önce önünde ki kızı süzdü. Savunmasız duran alfa belli ki nerede olduğunu bilmiyordu.

"Sürümde ne işin var?"

İç sesiyle konuşmaya başlanmıştı karşısında ki kızla. Sunyeon ise aniden gelen ses ile sıçradı.

"Senin sürün mü? Burası sana mı ait? Ah ben bunu bilmiyordum. Sadece ormanda dolanırken kendimi burada buldum."

Alfa erkek ise bunun üzerine insan formuna geri dönmüştü. Sunyeon önce onu incelemişti. Esmer teni ve uzun boyu ile cidden çok yakışıklı birisiydi. Büyük bedeni burada bir ağırlığı olduğunu belli ediyordu.

"Hangi sürüden geliyorsun?"

Bu soru üzerine Sunyeon korkarak cevap verdi çünkü kendi sürüsünü seven çok az kişi vardı.

"Damned sürüsünden geliyorum."

Sinirli feremonların etrafa yayılmasından dolayı geriledi Sunyeon. Belliydi ki karşısında ki alfa da o sürüyü hiç sevmiyordu.

"Neden süründe değilsin?"

"Çünkü sürgün edildim."

Erkek alfa merakına yenik düştü. Beter halde olan alfa kadının neler yaşadığını merak etmişti. Bu yüzden yanına yaklaşıp elini uzattı.

"Ben Joonseo, bu sürünün lideriyim. Sen?"

Sunyeon önce kendine uzatılan ele baktı sonra da yüzüne baktı ve elini sıkarak karşılık verdi.

"Bende Sunyeon. Kötü bir amacım yok cidden yemin ederim."

"Bunu birazdan öğreniriz. Benim evime gidelim. Orada bana derdini anlat."

Sunyeon normalde bunu kabul etmezdi fakat hem içini dökmeye ihtiyacı vardı hem de kaybedecek bir şeyi olmadığını biliyordu. Bu yüzden kabul etti.

İkisi de yan yana yürürken sürüde ki diğer insanlar merakla onlara bakıyordu. İlk kez gördükleri bu alfayı merak ediyorlardı.

Güzel bir bahçeye giriş yaptılar. Büyük ve mükemmel eve girdiler sonra. Sunyeon merakla etrafa bakarken Joonseo onu koltuklara yönlendirdi.

"Eee hadi anlat bakalım ama önce bir şey içmek ister misin?"

"Soğuk bir şey iyi olabilir."

Bunun üzerine Joonseo ayağa kalkıp ona içecek getirmek için mutfağa gitti. Sunyeon yine merakla etrafa bakarken kendi kendine neden burada olduğunu sorguluyordu. Kurduna uymuştu resmen. O sırada Joonseo mutfaktan gelip elinde ki bardağı ona uzattı. Sunyeon ufak bir teşekkür ile bardağı alınca Joonseo koltuğa oturup anlatmasını bekledi.