Lengends of spring goddness
အပိုင်း(115) နွေနှောင်းနတ်ဘုရားပြောပြတဲ့သူမအကြောင်း
တကယ်တော့ ဖုန့်ဟွမ်ထင်နေတာထက် ကျူးလစ်ခံစားနေရတာပါ
ရတနာေတွကိုအရမ်းမြတ်နိုးနေတဲ့အကိုဖြစ်သူရယ်
အဲ့ရတနာကို အသက်နဲ့ရင်းပြီးကာကွယ်ခဲ့တဲ့ချစ်တဲ့သူရယ်
သူမ ဘာမှမလုပ်နိုင်ပဲကြည့်ပဲကြည့်နေရတဲ့အဖြစ်ရယ်
ဘယ်လောက်တောင်ဆိုးဝါးလိုက်သလဲဆိုရင် အားလုံးကိုမေ့ပစ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတဲ့အထိ ကြီးမားခဲ့တာပါ
အခုလဲ သူမက ရှောင်ပြေးနေရတုနး်ပါပဲ
သူမရဲ့အသွေးအသားကိုလက်မှတ်တခုနဲ့တန်ဖိုးဖြတ်ထားတဲ့အကိုဖြစ်သူကြောင့် သူမမှာ ကွဲကြေစရာနှလုံးသားတွေလဲမရှိတော့ဘူးလို့ထင်ရတယ်
ချစ်တဲ့သူကလဲ ထွက်မလာသေး
သူမတစ်ယောက်ထဲပဲ ထပ်မံကျန်ခဲ့ပြန်ပြီ
"ချင်းချင်း ရှင်ဘယ်တော့မှ နိုးမှာလဲ ကျွန်မထပ်မစောင့်ချင်တော့ဘူး ပင်ပန်းနေပြီ "
ရေခဲဥလေးကို ကိုင်တွယ်ရင်း သူမပြောလိုက်မိတယ်
အဲ့အချိန် သူမရနေတဲ့အေးစက်မူ့က လှုပ်ခါသွားပြီး အနွေးဓာတ်လေးထွက်လာခဲ့ပါတယ်
"ကျွန်မသိတယ် ရှင်ကျွန်မကိုပစ်မထားဘူးဆိုတာကိုပေါ့ ရှင် သိလား ကျွန်မရှင့်ကိုအရမ်းလွမ်းနေပြီ"
"မေ့မေ့ "
"ဟမ် ! "
သူမ နတ်ဒေဝါအဆင့်ရောက်တာတောင်မှ နောက်ကရောက်လာတဲ့ဖြစ်တည်မူ့ကိုမ
ခံစားမိဘူး"ကော ! "
ဟုတ်ပါတယ် သူမကို မေ့မေ့လို့ခေါ်တာ ဒီလောကကြီးမှာ ရှန်ကွမ်းချိုးယွဲ့တစ်ယောက်ထဲသာရှိလိမ့်မယ်
သူမနောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ပြုံးနေတဲ့နွေနှောင်းနတ်ဘုရားကိုတွေ့လိုက်တယ်
သူ့နောက်မှာတော့ ဟွာကျနး်ရှဲ့
"မေ့မေ့ ကော တို့ စကားနဲနဲပြောရအောင် "
YOU ARE READING
(Complete)(Book2)lengends of spring goddness (oc.nl)uni&zgi
Historical Fiction100 နောက်ပိုင်းအဆက်ပါ