Herkes Kaybedicek

18

  Ömer yavaşça maskeyi çekti ve- bu da ne!? Yüzü yanmış ve tanınmaz haldeydi. Ömer korkarak geri çekildi. Hürkan Ömerin yanına çömelip saçını okşadı. Ömer biraz daha kendine gelince bedene tekrar yaklaştılar.

  Hürkanın dikkatini bir şey çekmişti. Yüzü bu kadar kötü yanmışken saçları nasıl olurda bu kadar mükemmel kalabilirdi. Yüzüyle biraz daha yanaşınca anladı, şu pahalı peruklardan takmıştı. Peruğu biraz güçlükle çıkardıktan sonra —peruğun fileleri alnının üstüne yapışıktı— saçlarınında ön kısmının yanık olduğunu anladı. Kızın kendi saç rengi siyahtı. Hürkan siyah saçtan bir kaç tel kopardı ve Ömere uzattı.

"B-bu ne? Ne yapıcam ben bu saçla"

"Bir şey yapma. Tut sadece. Dna testi yaptırıcam, kim olduğunu öğrenmek için"

"Anladım..."

  Hürkan, ölü bedenin yüzünü kapamak için çıkardıkları maskeyi geri taktı ve bedeni kucağına alıp arabaya doğru gittiler. Ömer bagajı açarken plakanın olmadığını fark etti. Hürkan cesedi bagaja yerleştirirken sordu;

"Plaka nerde?"

"Arka koltuğa sıkıştırdım. Kamera falan varsa görülmesin araba plakası diye"

"Mantıklı.."

  Arabaya bindiler ve Hürkan arabadan küçük bi şeffaf saklama poşetine koydu saç tellerini. Poşeti de telefonunun arkasına, kabın içine koydu. Arabayı çalıştırdı ve eve gitmeleri mümkün olmadığından arabayı bi ormana sürdü. Arkasına yaslandı ve koltuğunu geriye yasladı. Ömer ona baktı.

"Ne?"
"Burda mı uyucaz?"

"Evet hayatım çünkü araba bagajında bi cesetle benden evime mi gitmemi bekliyorsun?"

"E yarın ne yapıcaz?"

"Yarın gidicez"

"Neden şimdi değil yarın?"

"Her zaman en göz önündeki şeyi görmez insanlar. Uyu şimdi"

"Kısık sesle müzik açabilir miyim? Düşünmekten uyuyamayacakmış gibi hissediyorum"

"Tabii"

  Ömer arabaya telefonunu bağladı ve kısık sesle bi müzik açıp arkasına yaslandı. Kısa süre sonra Ömer yorgunluktan uyuya kaldı.

  Sabah olduğunda Ömer kapısının açılmasıyla uyandı.

"Eve geldik hayatımm. Hadi gel de eve gidelim"

  Ömer etrafına bakındı otoparktaydılar. Hızla ayağa kalkıp bagaja baktı. Kafasını Hürkana çevirdi.

"N-nerde?"
"Nerde!?"

"Olması gerektiği yerde hayatım. Düşünme sen. Daha bu gün gidiceksin pasaport işlerini halletmeye başlayacaksın"

"İşin çok, o yüzden yukarı çıkıp güzel bi kahvaltı yapalım sonra sen pasaportu hallet"

"Sen? Benimle gelicek misin"

"Hayır. Hastaneye gitmem gerek"

"Tamam.."

  Ömer bagajı kapadı ve Hürkanla beraber yukarı çıktılar. Hürkan, Ömere ve kendisine güzel bir kahvaltı hazırladı. Beraber kahvaltıyı yaptılar.

[7 saat önce]

  Hürkan, Ömerin uyumasıyla birlikte arabadan sessizce inip bagajdan kürek ve kazma aldı. Üst üste üç-dört insan sığabilecek kadar bir delik açtı ve bagajdan cesedi çıkartıp çukura koydu. Üzerini toprakla kapadı. Kazdığı çukurun yanına çömelip uzun uzun ağladı ve sonrasında arabaya geçti ve uyudu.

(...)

Hürkan yakınlardaki bi karakola gitti. Komiser Burak Beyin —2 yıllık arkadaşı— yanına gitti.

"Oo paşam hoş geldin. Bi çay söyliyim mi?"

"Yok yok. Acelem var. Ben geçen bi arkadaşımın evine gittim, banyoda bornozun üstünde bi saç buldum, bir de arkadaşımın saçını aldım taraktan. Flörtümün saçına çok benziyordu bornozdaki saç. İkisininde saçı uzun o yüzden anlayamıyorum. En hızlısından bi dna testi yaptırabilir misin kime aitmiş bu saçlar"

"Ne demek canım yaptırırız tabi"

  Hürkan poşeti masaya bıraktı. Burak poşeti alıp ayağa kalktı. Kapıyı açtı.

"Göksu şu saçlara dna testi yapar mısın? Kime aitmiş bunlar. En acilinden. Hadi canım benim"

"Tamam komiserim. En geç yarın sabaha size ulaştırırım"

"Dosyayla falan uğraşma direkt bi mesaj yeter. Saat kaç olursa olsun"

"Tamamdır komiserim"

"İyi mesailer"

"Size de komiserim"

  Kapıyı kapadı ve Burak ile Hürkan ayak üstü kısa bi sohbet yaptı. Hürrkan her şey için teşekkür edip ordan çıktı. Hastaneye giderken Ömer'i aradı arabada.

"Efendim?"

"Efendim değil kölenim."
"Ne yaptın halledebildin mi pasaport işini?"

"Bilgileri ayarlamakla uğraşıyorum. Bi kaç dosya kaldı sonra tamam"

"Her şey hallolunca ara beni"

"Tamamm"

  Hürkan telefonu kapadı ve hastaneye gitti. Direkt acile geçti, bi hasta gelmişti. Elleri yanmış ve karnından bıçaklanmıştı. Hürkan koştura koştura hastanın yanına gitti.

  Hürkan kısa süreli bi şok geçirdi çünkü bu oydu. Dün tehdit ettiği adam.

Mmm, naber? Bu aralar, şu hikaye yazma işinde giderek iyileştiğimi düşünüyorum. Yoksa benim mi egom yükseliyo? Her neyse. Hikayemizn ikinci sezonuyla tam gaz gidiyoruz. <33
☺︎︎