Herkes Kaybedicek

29

  Hürkana bu öğrendikleri fazlasıyla ağır gelmişti. Beyni kaza etkisi yaşadı ve beyninin bir bölümü kitlendi. Hem bayıldı hem de...

  Hürkan uyandığında başında doktorlardan başka kimse yoktu.

Doktor:..bu sebepten dolayı serum takıldı.
Hemşire:Anladım hocam.

Hürkan:Nerdeyim ben?

Doktor:Şu an bastanedesiniz. Hastanemizin bahçesinde bayıldınız.

Hürkan:...

  O surada odaya hastane müdürü olan Zeynep Hanım geldi.

"Hürkancığım... kendine gelmişsin.."

"Siz kimsiniz..?"

"Aa...- cidden beni hatırlamadın mı?"

"Yoo"

... hafızası kaybolmuştu.
   O sırada doktor ve hemşire çıktı.

"Ben Zeynep. Sevgilinimm"

Zeynep'in zaten Hürkanda gözü vardı. Bu fırsatı kullanmak istedi.

".. sizle mi?"

"Evet?"

"Ben?"

"Hmhm"

"Aramızdaki yaş farkı çok değil mi?"

"Biz öyle şeyleri dert etmeyiz" Hürkanın elini tuttu. "Biz sevgimize bakarız sadece"

"...kanıtla bana"

Hürkan ellerini çekti.

"Neyi?"

"Sevgili olduğumuzu"

"Ah tabi bekle hemen"

Zeynep telefonundan eski bir fotoğraf çıkarttı. Fotoğrafta ikisi beraber bar gibi ama kafe de sayılabilecek bir yerdeydiler. Ve samimi gözüküyorlardı.

O sırada odaya polis girdi.

"Ben polisim ve Hürkan yani hastanız bir kadını kaçırmaktan şüpheli. Onu sorguya alıcaz"

"Ama hastamın şu an bilinci yerinde değil. Sorguya çekmeniz yasal mı bilemiyorum?"

"İznim var sorguya çekmek için. Şimdi çıkın lütfen"

"Tamam"

Derin zor da olsa dadan çıktı. Polis Hürkanın yanındaki sandalyeye oturdu.

"Merhaba Hürkan"

"Merhaba?"

"Nasılsın?"

"İyiyim.. ben birisini mi kaçırmışım?"

"Evet arkadaşını. Derin'i"

"...ne.. Derin'i hatırlıyorum şu an ama... kaybolduğu yok bende"

"Anlıyorum.."

"Bir süredir yurt dışındasın. Bu gün gelmiştin ve gün hafızanı kaybettin"

".. bu gün mü..? Saat kaçta ve kiminle?"

"O kadarını bilmiyorum ama bu gün geldiğini biliyorum. Haberin olsun sana göz altı kararı isteticem"