SAKLI KLAN • CHANLİX

~ Bende nefeslen ~

|Galanthus dağı / Yazar

Saklı klanın bütün doğal güzelliklerinin arasında at sürmüş ikili, uçsuz bucaksız manzaralar ve keyifli sohbetlerle iki saat boyunca yolculuk etmişti.

Felix sürekli sorular soruyor, Chan'ın klanın doğal güzelliklerini ona anlatmasını heyecanla parlayan gözlerle dinliyordu.

Bir sürü yeni şey görmenin heyecanı ve manzaranın hayranlığı yüzünden Felix'in gülümsemesi bir an olsun yüzünden düşmemiş ve bu durum lider alfanın oldukça hoşuma gitmişti.

Geçtikleri köylerde lider alfayı gören herkes eğilip selam verdiği için Felix bu duruma oldukça şaşırmıştı. Kendi klanlarında lider alfa şehirden ayrılıp köylere inmediği için küçük yerlerde lideri görüpte tanıyan pek kişi olmazdı. Fakat burada herkes onu tanıyor ve saygı duyuyordu, içten içe bu durum saklı klana ve Chan'a olan hayranlığını arttırmıştı.

Sonunda yol bittiğinde ikili attan inip yokuş yukarı yürümeye başlamıştı. Chan ona kısa süreceğini ve atların bu patikayı çıkamayacaklarını söylemesinin üzerinde yaklaşık 20 dakika geçmişti ve Felix oldukça yorulmuştu.

"Daha gelmedik mi Bay Bang?" Felix önünden yürüyen adamın duyabileceği bir şekilde seslenip yorgunluktan kesilen nefesini düzene sokmaya çalışarak derince soludu. Dizlerine bastırarak yürüyordu ve tamamen bitmişti..

Etrafındaki yemyeşil dağlık patikanın ve çevresinde uzanan ağaçların manzarası onu heyecanlandırsa da oldukça yorulduğu reddedilemez bir gerçekti. Fakat ona nazaran lider alfa oldukça sert adımlarla yürüyor ve bir an olsun duraksamıyordu.

"Dirayetli biri olduğunuzu sanıyordum Bay Lee..Fakat şimdiden yorulduğunuzu görüyorum."

Arkasını dönmeden yürümeye devam ederken cevap verdi onu takip eden sarışına..

Felix liderin onu görmemesinden cesaret alıp ona hızla dil çıkarttı ve kendi kendine onun duymayacağından emin olarak konuştu;

"Yorulmakmış, peh! Sizin kaslı bacaklarınız ve iri bedeniniz var nasıl olsa.. Size hava hoş!"

"Bunu duydum!"

Felix duyduğu sesle kalbi deli gibi çarparken birden fal taşı gibi açılmış gözlerle alfaya baktı ve koşar adımlarla yanına gidip yanlış anlaşılmayı düzeltmek istedi fakat daha yanına varamadan ayaklarında hissettiği yumuşak basınç yüzünden çıkan sesle olduğu yerde donakaldı;

"Geldik Bay Lee.."

Alfanın uzaktan gelen sesiyle birden çevresine baktı.

Dağın eteğindelerdi. Tek bir canlı varlığa rastlanamayacak olan bu yerde bembeyaz karların örttüğü toprak ananın hemen üstünde kendini gösteren kardelen çiçekleri sayılamayacak kadar çoktu.

Felix ilk kez karşılaştığı bu manzara karşısında gözlerini açarak hayranlıkla karla kaplı yere bakıp şaşkınlığı gidene kadar hareket dahi edemedi.

Kar yağmıyordu ama yerin çoğu bölümü ince karla kaplıydı ve üzerinde kardelen çiçekleri kendini gösteriyordu.

Chan ise öylece onu izliyordu. Gözlerindeki heyecana şahit olmak hoşuna gitmişti.. Felix ayaklarının altındaki manzarayı hayranlıkla izlerken Chan da onun bakışlarını hayranlıkla izliyordu...

İkisinin de baktıkları manzaraları yüzünden gözlerinin içi parlıyordu...

"Ama nasıl olur bu? Klana henüz tek bir kar tanesi düşmemişken bu dağın etekleri nasıl karla kaplı olur? Üstelik bu çiçekler.."