|Yazar
Kanadı kırık bir kuşa hayatında bir kereliğine bile olsa uçabileceğini ama sonunda yine kanatlarının kırılacağını söyleyerek ona bir şans verseniz seçimi ne olur?
Hiç görmediği gökyüzünde ömründe bir kez de olsa özgürce uçmayı mı ister yoksa alışılagelmiş hayatının esiri olmaya devam mı eder?
Bence cevap gayet net...
Çünkü esaret altındaki herkesin en büyük gayesi prangalarından kurtulabileceği bir mucizedir. Sonunda yine esir olacağını bilse de birkaç saniyelik bir özgürlük hayatındaki her şeye bedeldir.
"Seni istiyorum Jeongin. Bir geceliğine hiçbir şey düşünmeme gerek kalmadan sadece seninle dolup taşmak istiyorum. Bir geceliğine benim olmanı istiyorum. Bütün fikirlerim ve benliğim sen ol istiyorum. Bu gece gerçekten pislik biri olmak istiyorum.. Beni kabul eder misin?"
Bu sözler kanadı kırık bir kuşa söylenmiş mucizevi vaatlerdi...
Derince nefes aldı beta. Öyle yoğun bir hisle dolmuştu ki aldığı nefes bile kesik kesikti. Hyunjin'in sözleri beyninde kendini defalarca tekrar ediyor ve gözleri bir an olsun ona istekle bakan ela gözlerden ayrılmıyordu...
Resmen kal gelmişti.
Onun olma fikri betanın en çok arzuladığı şey değil miydi? Şimdi karşısındaki alfa ona bunu vereceğini söylüyordu. Nasıl kabul etmezdi ki?
Ama yine de bir geceliğine sözleri aklını bulandırıyordu.
Bir geceliğine onun olmak...
Fakat umursamadı. Onun olmak kısmı öylesine beynine işlemişti ki yarın sabah olacaklar ve sonrası şuan umrunda olan en son şeydi. Sonunda başını yavaşça yere eğip bakışları ondan kaçırdı ve kafasını hafifçe salladı. Evet anlamında...
"Ederim... Her an senin olmayı kabul ederim. Hep senin olmayı ve sadece senin olmayı..."
Hayatımda bir kez olsa sana ait olmayı...
Kanadı kırık bir kuşa kanat olmayı teklif etmişti Hyunjin. Onu özgürlükte tanıştırmaya geldiğini söylemişti. Sonrasında o kanatları yeniden kıracağını bilerek ve bunu cesurca söyleyerek. Bu bencilliği yapmak istemişti ve Jeongin ise seve seve kabul etmişti.
Nasıl etmesin? Bir kereliğine de olsa gökyüzünü uçabilecek, bu zevki tadabilecekti...
Hyunjin duyduğu sözlerle başını eğmiş betanın yanağını tutan elini çekip çenesinin altına parmağını koyarak hafifçe kaldırdı ve gözlerine bakmasını sağladı. Bakışları onu bulduğunda Hyunjin önce kendi maskesini boştaki eliyle çıkarmış sonra da küçüğünün maskesini dikkatle çıkarıp betanın yüzünün her bir karışında gezindirmişti gözlerini...
Önce tapılası gözlerinde, gecenin şehvetli tonunu andıran al al yanaklarında, sonundaysa en büyük günahları doğuran o masum ama bir o kadar da tehlikeli küçük ince dudaklarda...
Büyük bir açlıkla avını inceleyen bir kurdun arzuları vardı doyumsuz bakışlarında...
"Seni istemediğin hiçbir şeye zorlamam beta. Bundan emin misin?"
Gelen soruyla Jeongin'in gözleri ela gözleri bulmuş olsa da baktığı gözlerin odak noktası dudakları olunca kalbi teklemişti. Yutkunma isteği boğazını yakarken istemsiz dudaklarını diliyle ıslatıp Hyunjin'i daha da iştahlandırdı ve başını yeniden olumlu anlamda yavaşça salladı;
"Eminim. İstiyorum."
Ve bu iki kelime, maneviyatın gerçekleşmesi imkansız gibi görünen arzularının bu gece gerçekleşmesine olanak tanımıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAKLI KLAN • CHANLİX
Fanfic'Kardelen ölürse güneşi bir daha doğmamak üzere batırırım. Bu yüzden hikâyenin sonunu ikimiz için değiştireceğim.' ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~• Erkek bir omega olduğu için kendi babası tarafından ölüme mahkum edilmiş soylu genç bir...
