3 hafta önce tae kookla mesajlaştıktan 1 saat sonra:
Taehyung, biraz molaya ihtiyacı olduğunu hissedip bilgisayarını kenara koydu ve bir kahve almak için mutfağa geçti. Telefonunu kapatmıştı.
Kardeşiyle konuşmak şu an en son isteyeceği şeydi çünkü ona oldukça kızgın olmanın yanı sıra kırgındı nasıl olur da her şeyi bile bile onunla böyle dalga geçerdi ki?
Enişeleneceğinin farkında bile olsa umursamıyordu. Tamam belki biraz umrunda olabilirdi sonuç olarak onun için hayatını değiştirmiş ve bir sürü fedakarlık yapmıştı ama o..
'Off. Ben zaten öleceğimi düşünerek tüm bu oyunlara kalkıştım. Neden ölmedim ki? Neden hâlâ yaşayıp kendimi yıpratıyorum?'
Belki de ben de yoluma devam etmeliyim. Birini sevmeye yeniden başlamalıyım.
Ama tae her şeye rağmen yarım kalmış bir aşkı bitirmeden yeni bir yola çıkmak istemiyordu.
Bu durumda önünde birden fazla yol olsa bile ne taraftan gideceğini bilemiyordu.
Bir: Her şeyi Yoongiye açık açık anlatmak.
Ama bu bencillik olmaz mıydı? Ona duygularına ilişkisine. Cidden sağlam bir ilişki de olsa sarsılırdı. Temelleri bir yalanın üzerine kuruluydu çünkü. Ya da değilse.. Hyungunu tanıyordu o, kimseyi yarı yolda bırakmazdı ve acı çekerdi.
Iki: Susar ve onların mutluluğunu izlerdi.
Ama bu yol her yönden acı vericiydi.
Üç: Giderdi.
Bu çok mantıklıydı. Herkes onun yokluğuna alışmışken, bu ilki kadar büyük bir yıkım olmazdı belki de..
Yorgundu genç çocuk. Mutsuzdu. Gitse gittiği yerde ne yapacaktı? Bir arkadaşı vardı Amerikada Amelia o henüz hastalığının ilk zamanları henüz hastaneye yatmamışken okulundaki başarısından ötürü onunla çalışmayı teklif etmiş sonra da iletişimi hiç kesmemişti.
İyi bir fırsattı. Yeni bir hayat kurmak için. Yoongi zaten onu görmüyordu. Diğerleriyle ise iletişimi kesmezdi ya da keserdi artık o kadar önemli değildi. Kardeşini bile görmek istemiyordu.
Ama Taehyung bekledi. Bu gidişin bu sefer zorunluluk değil de kızgınlıktan ötürü olmasını istemedi. Amelia'yı aradı fikrini ona açıkça belirtti, her şeyi baştan sona anlattı ve arkadaşı ona onun için her zaman burada olacağını belirtti.
Zaten henüz bir düzen bile kuramamıştı.
Arkadaşlarına her şeyi açıklamadan önce her şeyi hazırladı, Amerikadaki evi hala satılığa çıkarmamışken içini yeniden dizayn ettirdi. Okul için gerekli evrakları hazırladı. Busanda olan ailesine bu konuyu açtı. Ve sonunda içindeki acı en dayanılmaz hale geldiğinde gideceği haberini verdi.
günümüz
'Sen alışıksın zaten gitmelere.'
genç adam kendisine gelen mesaja şaşkınlıkla bakıyordu. Tanrı aşkına ondan ne istiyordu ki?
Gidiyordu işte. Sevgilisiyle mutlu olsundu. Onu 1 ay boyunca sürekli manipüle eden ve giderse öleceğini söyleyip duran psikopat sevgilisiyle gidip evlensindi. Ona neydi? Yaklaşık 10 dakika boyunca düşündükten sonra yanıtladı onu.
'Evet. Çünkü bencilim. İnsanların hayatlarıyla oynamaya bayılıyorum. Bırak en yakın arkadaşlarımı kendi kardeşimi bile yüzüstü bırakacak bir caniyim ben. Bana güven olmaz. Gittim, geldim ve şimdi kendimi hatırlatıp yeniden gidiyorum. Ama ne var biliyor musun? Ben en azından kendimin farkındayım oysa sen.. Beni suçlamaya o kadar odaklandın ki gerçekleri göremiyorsun. Çünkü korkuyorsun suçlu çıkmaktan deli gibi korkuyorsun. İsteseydin ve gerçekten sevseydin bana ulaşabilirdin hayatım hakkında gerçekleri öğrenebilirdin ama istemedin herkesle hatta en yakın arkadaşın Jimin ile bile irtibattayken ben sen benim hakkımda en ufak bir bilgi bile almadın. Yanıma bir kez gelmiş olsaydın, beni sevseydin ve cesaret edemediğimi yapsaydın anlardın. Ama sen beni silip bir başkasını almayı seçtin hayatına şimdi gerçek suçlu kim? Hadi gerçek suçlu benim diyelim. Çünkü gittim. Sen gerçek bir aşık mısın? Beni rahat bırak yoongi hayatına girdiğim için üzgünüm anladın mı? Şimdi çıkıyorum. Beni rahat bırak sevgilinle mutluluklar'
Gönderilir gönderilmez mavi tik olan mesaja baktı attığına pişman olmuştu ama yapacak bir şey yoktu numarayı engelleyip arabayı son hız sürmeye başladı.
Ölümden korkmuyordu çünkü o zaten ölecekti ve şu an daha kötüsünü yaşıyordu.
SELAM böyle olmayacaktı aslında hikaye bu bölümü taslakta unutmuşum. diğer bölümler hazırdı ama onları kaybettim bu yüzden önceki bölüm tamamen doğaçlamaydı kötü gidiyorsa özür dilerim derslerden dolayı kurgudan çok uzak kalıyorum ondan böyle bunu final yapalım daha iyisini yazacağım muah.
angst düşünmüyor değilim hehehe
