Bölüm 25: Birlik

14.8K 748 314
                                    

Mini not: birkaç yorum bırakırsanız beni çok mutlu edersiniz✨

Mini not: birkaç yorum bırakırsanız beni çok mutlu edersiniz✨

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Günahlar ve günahkarlar.

İçinde hapsolduğumuz bu küçük döngü, aslında tüm hayatımızı şekillendirir.

Yaşantım için omzumun üzerinden geriye dönüp baktığımda bana acınası kahkahalarla güldüğünü görmek bile tüm hevesimi kaçırıyordu.

Ayakta kalmak için o kadar büyük çaba sarf etmiştim ki bazen nasıl delirmediğimi düşünüyordum. Sevdiğim herkesi bir bir kaybetmiştim. Önce annem öldü, beni doğurmak için. Sonra babam öldü, trafik kazasında beni kurtarabilmek için.

Sonra da sevdiğim kadın öldü.

Bana sürpriz yapabilmek için.

Nasıl hala mantıklı düşünebileyim ki? Resmen beynimin içerisinde kendimle büyük savaş halindeyim. Beni alt etmek için elinden geleni yapıyor, bense düştüğüm yerden kalkmak için durmadan dizilerimi kanatıyordum.

Dizlerim her kanadığında, yarayı kapatmak için çabalayan arkadaşlarım yine yanımdaydı.

Ayvaz, Semih ve Esma.

Karşımda üçü bir otururken herkes düşünceliydi. Olanları baştan sona Ayvaz'dan sonra onlara da anlatmıştım. Hepsi büyük bir şaşkınlıkla dinlemiş, Semih hemen polisi aramaya yeltenmiş Esma ise onu durdurmuştu.

"İçimde tuhaf bir his var Baybars." Dedi Esma iri gözlerini nihayet ayak uçlarından çekip gözlerime dikerken.

"Anlamadım, nasıl bir his?"

"Sende nasıl bir etki yaratır bilmiyorum ama," Diyerek duraksadı ve sertçe yutkundu. Tedirgin görünüyordu. "Yeliz, Yeliz değil gibi."

Kaşlarım anlamadığımı belirtircesine çatıldı. Kadınların altıncı hissine her daim güvenmişimdir. Bu nedenle Esma'nın söyleyeceği her şey benim için büyük önem teşkil ediyordu.

"Ne demek istiyorsun, açık konuş." dediğimde deirn bir nefes daha çekti ve avuç içlerini dizlerine sürttü. Gözleri hafif doluydu.

"Ya Yeliz aslında Mahi'yse?"

Zaman kavramı, tüm gerçekliğini yitirdi.

O an hiçbir şey eskisi gibi değildi.

Transa girmiş gibi dümdüz yüzüne bakarken, düşüncesinin ahi beni ne denli bitirdiğini fark ettim. Elim boğazıma gitti, sertçe ovuşturdum.

Nefes alamıyordum.

"Esma sen ne dediğinin farkında mısın?" dedi Semih dehşetle fakat Esma onu umursamadan yerinden fırlayıp yanıma geldi. Nefes alamadığım fark etmiş olmalıydı.

"Baybars iyi misin?" korkuyla yüzüme baktı fakat cevap dahi veremiyordum. "Ayvaz, koş su getir. Semih sende kolonyayı ver." ikiside onun dediğini yaparken Esma beni sakinleştirmek ve kendime getirmek için birkaç şey deniyordu. Tişörtümü hafif dar olan yakasını çekiştirdi ve boynuma, bileklerine, burnun çevreme kolonya sürdü. Ayvaz da getirdiği duyu bana içirdiğinde nihayet biraz nefes alabilecek konuma gelmiştim.

XI ' Vahşi ' +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin