Dikkat! Bu kitapta argo kelimeler, hafif çıplaklık sahneleri ve psikolojik unsurlar bulunmaktadır.
BaybarsTekin: Bilmediğin ne var tam olarak? (17.15)
Mişayazメ: Seks yaparken hangi pozisyonları seversin onu bilmiyorum (17.16)
Yarı texting
(Kapak Öze...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SINIR +140 VOTE +100 YORUM
Bazı şeylere inanamayız.
Çünkü unutmak için o kadar çabalamışızdır ki, tekrar gün yüzüne çıktığında inanmak eskisinden daha güçtür.
Ellerim yumruk olmuş, gözlerimi ise kırpmamak suretiyle öylece televizyon ekranına bakıyordum.
Ölmüştü.
Hapse girmeme neden olan şerefsizlerden biri ölmüştü.
Pamuk gibi sevgilimi öldüren kişi ölmüştü.
Acaba onun kadar acı çekmiş miydi ölürken? Umarım daha fazlasını çekmiştir. Bütün kemikleri kırılana dek can çekişmiştir. Bu içimdeki alev asla sönmeyecekti.
Aniden televizyon ekranı siyaha bulandı ve yanağımda ufak bir sızı hissettim.
"Kendine gel, Baybars! Ellerin titriyor." o an, biraz sarılıp kendime geçte olsa gelebilmiştim. Gözlerimin buğulandığını hissettiğimde kafamı tavana kaldırıp sakinleşmeye çalıştım. Zangır zangır titreyen ellerimi daha çok sıktım.
Biraz daha iyiydim.
"Sevinmelisin, artık yok o şerefsiz piç." dedi Esma büyük bir nefretle. "Bizden en yakın arkadaşımızı aldı, yanına kar kalmadı."
"Onu ben öldürmeliydim Esma. Piç kurusu öyle bir saklanmış ki bulamadım bile. Hiçbirinden iz yoktu."
"İlahi adalet."
Telefonum durmadan titrerken artık bakmam gerektiğini anlayıp elime aldım. Yeliz yazmıştı.
Mişayazメ: Ne oldu birden kayboldun Mişayazメ: Aloooo Mişayazメ:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mişayazメ: Çekimlerim bitti eve dönüyorum Mişayazメ: Neden kaybolduğunu anladım Mişayazメ: Haberleri görün değil mi? Mişayazメ: Orospu çocuğu ölmüş Mişayazメ: Bunu biz yapmalıydık
BaybarsTekin: Geldim BaybarsTekin: Evet haberleri gördüm BaybarsTekin: Pek iyi değilim BaybarsTekin: Kendimde değilim
Mişayazメ: Eve varır varmaz seni kendine getireceğim merak etme Mişayazメ: Üzülme diyemem çünkü şu an ağlarken bunu söylemem saçma olur Mişayazメ: Açıkçası içimin az da olsa yağları eridi. O piç mezarına işemezsem bana Yeliz demesinler.
BaybarsTekin: Senden önce ben varım sıranı bekle
Mişayazメ: İlk yapan kazanır
BaybarsTekin: Deli kız
Mişayazメ: Yanında kim var
BaybarsTekin: Esma
Mişayazメ: İyi yalnız olmamana sevindim
"Al iç şunu. Kimle konuşuyorsun?" Dedi Esma dibimde bitip kafasını telefona uzatırken. Elindeki suyu alıp kafama diktikten sonra işaret parmağını alnının ortasına götürüp geri ittim.
"Yeliz diye biri, Mahi'nin tek yakın arkadaşı. Yani sizlerden sonra."
Esma'nın gözleri irice açıldı. "Nasıl yani, bizden başka arkadaşı da mı varmış? Hainlik bu."
Yanaklarıma hava doldurup bıraktım. Kıvırcık saçlarını tek tek yolmak istiyordum. "Sen, benim yakın arkadaşımdın Esma. Mahi'yi az çok biliyorsun. Onun için asıl arkadaşlık tamamen tesadüflere dayalı olmalı. Birilerinin aracılığıyla değil."
"Gidip biraz bonibon yiyip intihar edeyim. Bu gerçek ağır geldi." dedi ve dudaklarını büzüp ayaklarını yere vura vura odayı terk etti.
