Veliaht [JİKOOK]

1✯

*

*

*

Sonbahar'ın son demleriydi.Mevsim tüm güzelliği ile Jeon imparatorluğunu sarmıştı.

Solan ve kuruyan yapraklar ya uçarak gökleri ya da zarifçe düşerek yerleri süslüyordu.

Kral Jeon, sarayın sonbahar'ın güzelleştirdiği bahçe manzarasına şahitlik eden balkonda elinde kadehiyle duruyordu.

Derin bir nefes alıp bakışlarını gök yüzüne çıkardı.24 yaşında genç bir kral.

8 yıl önce babasının canice kurulmuş bir suikastte ölmesi ile tüm duygularını öldürmüş sadece hırs duygusuyla başbaşa kalmış ve büyümüştü.

Babasına hayrandı.Her konuda ona iyi bir babaydı yanı sıra iyi bir sırdaş,ortak,çalışma meydanında rakipti.

Annesine iyi bir eşti.Halkına iyi bir kraldı.Hatta ölümünden sonra arkasında aylarca yas tutan bir halk bırakmıştı.

Kral Jeon,en değerlisi kaybetmişti üstelik daha 16 yaşında bir gençken.

Çok toydu.Ama hayat bunu umursamadı aldı elinden en sevdiğini.

Annesi yıkılmıştı.Sevdiği adam,aşık olduğu adam,uğruna canını bile hiçe saydığı adam artık yoktu.

Kral Jeon sekiz yıl içinde güçüne güç katmıştı.Babasını ona hep anlattığı stratejileri geliştirerek güçlü ordular kurmuş ve imparatoluğunun etrafındaki tüm ülkeleri fethetmişti.

Biliyordu babasının bu ülkelerden bir kansızın planı üzerine öldüğünü biliyordu.

Ama hangisi olduğunu bilmiyordu.Oda tek bir şeyi kafasına koydu.

Ya biri ya da hepsi.

Ve Kral Jeon Jungkook,iki yıl boyunca yaptığı planlar sayesinde 18 yaşında yaptığı fetihlerle dünya üzerinde en güçlü ve sayılı sürü olarak bilindi.Bilinmeye devam ediniyordu.

Jungkook,dolan gözlerini kırpıştırıp elindeki kadehi tek dikişte içti.

Babası olmadan annesiyle eksik kalpleri eşliğinde geçirdikleri sekizinci sonbahar'dı.

"Kralım"

Muhaffızın sesiyle kendini toparlayan Kral Jeon kapı dışındaki muhaffıza konuşması için seslendi.

"Anneniz içeri teşrif ediyorlar."

Kral Jeon,elindeki kadehi bırakıp odasının içine adımladı.

Açılan kapıyla Kraliçe Jeon yüzünde tatlı gülümsemesi ile içeri girdi ardından kapanan kapıyla eğilip oğluna selam verdi.

Kral Jeon annesinin hareketine kısaca gülüp kızmış gibi konuştu.

"Yapma anne."

Diyerek her zaman yaptığı uyarıyı söyledi.Ardından yatağından uzak sayılabilecek yerdeki oturağına oturdu anneside gülümseyerek karşısına oturdu.