Çevrimiçi

11 bölüm. Yine yalniz kaldik...

Selam. Rica etsem karanlık odaya geçip Cem Adrian  Kul şarkısını açarak okumanızı istiyorum.Ben yazarken kötü oldum.
Fazla uzatmiycam

İyi okumalar...

11 bolum  Yine yalnız kaldık....

Hani size dedim ya son nefesimi veriyoryorum. Onun kucağında onun ellerinin altında. Verdim...

Yazarın anlatımıyla...

Onur Elifi kanlar içerisinde görünce şaşırır yani sevdiyi kadın ellerinde ölüyor. Elifi kucağına alıp arabaya bindirdi.Arka koltuğa yatırdı. Oda sürücü koltuğuna geçti. Hızla sürüyordu arabayı "Elifim kapama gözlerini hadi bak bana dinle beni. Biliyormusun ben sana ilk günden aşık oldum. Hatirliyormusun o çarpışmani tır çarpmış gibi olmuştuk. Ben o zaman tutuldum sana. Her zaman yanında olmaya çalıştım. Sana yakın olmaya çalıştım. Şimdi beni böyle birakamazsin" Hastaneye geldik. Elif ameliyata girdi  ama  7 saat  sonra doktor ameliyattan çıktı. Onur,Ömer,Ali,Duygu,Melek her kes buradaydı. Doktor "Elif Özturkun yakinlari" dediyinde hepsi doktorun yanına geldi. Onur "biziz"
Doktor "kurşun kalbe çok yakındı. Ameliyata sırasında 2 kere kalbi durdu."
Duygu "yani"

Doktor "Malesef kurtaramadık. Başınız sağ olsun " diyip yanlarından ayrıldı.

Ömer "Elif ölemez ya Elif kalk bitanem lutfen"

"kuzum bizi birakicakmisin sen şimdi. Çok küçüksün ama sen " Ali

" yok hayır ya benim kardeşim ölemez Elif kalk nolursun" Duygu,

"Ablamsin sen benim. Kardeşini bırakıp gitdinmi şimdi."Melek,

"Öldü. Benim yüzümden Allah belamı versin benim. Elif gitme lütfen sende bırakma beni. Yapa yalnız kalmama izin verme" Onur herkes aglayarak konuşuyordu.

O anın sokuyla her kesin tek yaptığı şey ağlamak. İşte o an ameliyat odasından beyaz çarşafla örtülü Elifi çıkardılar. Onur Elife yakinlasip yuzunu açtı. Bembeyaz tenini izledi. Yüzüne dokundu. "Güzelim hani birakmiycaktin beni bizim için yaşayacaktin. Elif hadi kalk bak yeminle artık sana kızmıycam, lütfen güzelim aç gözünü "

Hemşire "Beyefendi zorlastirmayin morga goturucez." Dediklerinde bir yıkım daha yaşadılar. Hani bir laf vardır.

Deniz asla susuz kalmaz. Onur için bu saniyeden sonra deniz bile suyunu kayb etti. Elifi morga götürdüler. Herkes eve gitsede. 

Onur morgun kapısından ayrılmadı. Bekledi belki gelir diye ama yok 3 saatir kapıda Elifi beklesede gelmiyordu. Elif gitmişti.
Aniden hayatına girdi. Daireni sorarken şimdide aniden gitti Onurun kollarimda.

Onurun kıyafeti elleri hala Elifin kaniydi. O kana baktıkça içi açıyordu. Sonra sinirle ayağa kalktı.

Morg yazılan kapıya bakarak.

"Alicam İntikamını güzelim." Diyip hastaneden çıktı.

Eve geldi.

Telefonu çaldı.Aliydi.

"Alo Onur iyimisin Kardesim"

"Nasıl olmamı bekliyorsun. Sevdiyim kız öldü "

"Abi yapma böyle bak Elifde burda olsa üzülmene izin vermez"

"Ali burda olsaydı değil ben burda olmasını istiyorum"

"Cenaze yarın " gözünden bir damla yaş aktı.

"Cenaze falan olmuycak"

"Onur kardeşim anlıyorum. Kavuşamadan ayrildiniz ama Elif öl.."

"Ölmedi. Ölemez.  Beni bırakamaz "

"Cenazeye gelmiycekmisin"

"Hayir"

"Onur Elifi üzme hadi gel"

"O hiç mutlu olmadıki hep mutlu olduğunda sonunda ağladı. Ali ben onsuz yaşamam."

"Yasiyacaksin. Çünkü Elif seni güçlü görmek istiycek"

"Gitdimi şimdi. Bıraktımi  şimdi bizi"

"Gitti" ....

Cenaze günü....

"Başınız sağ olsun"

"Sagolun."  Herkes geldi okuldakiler, Elifin önceden çalıştığı isdeki arkadaşları herkes. Onurda geldi. Gelmiycem desede  onu o soğuk toprakta yalnız birakamazdi. Tabutu taşıdı. Elleriyle çukura koydu elleriyle üzerine toprak toktu.

Çiçekler koydu mezarına. Elifin sevdiyi bir kurdelesi vardı  Kırmızı  onu oraya bağladı. "Elif bak yalnız değilsin " Onurun bu hareketleri Herkesi kötü hissettiriyordu. Ali elini omzuna koyarak "Abi gidellimi?"

"Ne gitmesi Ali onu burda bu soğukta yalnizmi ..." devamını getiremedi. İçi almadi.Tektek mezara yanına gelip Elifle konuştular.

Ömer aglayarak "kız hani gitmiycektin. Yalancısın sen. Tutabilmeyeceyin sözler tuttun.Özluycez seni bitanem..."

Melek "Elifim Ablam. Niye yaptın bunu bize. Niye gittin. "

Duygu "Elif Bak kim var burda. Onur. Hatirliyormusun. Mesajlamazida. 'Üst daireye yeni çocuk taşındı.' Demiştin. Bizde erkekmi, yakisiklimi demiştik, sende "erkek yani ' demiştin. O çocuk seni seviyormuş. Niye bıraktın bu çocuğu. Senin daha ne hayallerin vardı be canım. Hepsi yarım kaldı..."

Ali "Kuzum. Seni hiç unutmayacam aptal. Iyiki girdin hayatımıza. Ama keşke..." dediyinde zor tutuyordu kendini. Aglamamak için.

Onur onlara bakmadan Elifin adı yazan tahtaya bakarak "Ali siz, gidin yalnız kalmak istiyorum." Ali bi şey demeden herkesin toplayıp götürdü. Onur ağlayarak Hafifçe güldü.

"Yine yalnız kaldık." Toprağını eline alarak dedi

Sabaha kadar yanından ayrılmadı. Kokmasın diye. Yalnız hiss etmesin diye.Konusmadan mezarlığın ortasında Elifin mezarını izliyordu....

                                                   

Bölüm Sonu....

Size yemin ederim ağladım. Yazarken ağlamadım hem şarkı olarak  cem Adrian Kül. Dinleyerek yazdığım için daha kötü oldum. Birini kayb etmek kötü bisey ve bunu Onur 3 kere yaşıyor. Ama son kayb edişi farklı. Elifi kayb etti. Öldüğünden 1 gün önce hoşlandığını itiraf ettiği kızı kayb etti. Ne kadar zor anliyormusunuz. Gerçekten Hiss ederek yazdim. İnşallah sizlere hiss ettirmisimdir.  O duyguyu.

Diyer bölümde görüşürüz. Bir kaç bölüm kısa olucak.

Bide DUYURU Esir Mayıs ayında yayınlanacaktır....

İyi günler....