Craisshill's Verzamelshop

8. Indringer

'Juffrouw Walker.' Er bewoog een hand heen en weer voor mijn gezicht.

Ik schrok op uit mijn dagdroom.

Meneer Meyer keek streng op me neer. 'Wilt u graag even stoppen met peinzen en letten op mijn uitleg.'

Hij ging verder met zijn les maar hield me nu nauw in de gaten.

Zeurpiet.

We hadden zojuist een toets van 40 minuten gemaakt, over tien minuten hadden we pauze.

In plaats van te doen wat iedere andere leraar doet wanneer we zo weinig lestijd over hadden, ons naar de pauze sturen, besloot hij om nog een heel hoofdstuk te bespreken.

We hadden pas twee bladzijdes besproken en de tijd was bijna om.

Toen de bel eenmaal ging stond hij erop dat we de laatste opdracht afmaakte.

Onder een luid protest ging hij rustig verder met zijn uitleg.

"De les liep weer eens uit,' verklaarde ik toen ik Chase zag wachten in de hal.

'Maakt niet uit,' zei hij.

Onderweg naar ons vaste bankje kreeg Chase nog steeds nieuwsgierige blikken van medeleerlingen. Ik had zin om ze een voor een hun ogen uit te steken.

Chase leek zich er echter niks van aan te trekken.

'Ik word gek van al die schoolkrant groupies,' was het enige wat hij erover zei. 'Ze blijven maar vragen naar de laatste stukjes informatie.'

'Verschrikkelijk,' mompelde ik. 'Ze kennen totaal geen grenzen.'

Chase haalde zijn brood uit zijn rugzak en plofte neer.
Ik deed hetzelfde maar werd afgeleid door iets vreemds.

'Ehm -' Ik tikte Chase aan. 'Komt Macy onze kant op of lijkt het maar zo?'

Chase volgde meteen mijn blik. 'Daar zeg je me wat.'

Wij hadden beiden nog nooit tegen Macy gepraat. Nou, meer zij nooit tegen ons.

'Hoi,' zei ze droogjes tegen mij toen ze eenmaal voor ons stond, daarbij negeerde ze Chase compleet.

Ik trok mijn wenkbrauwen naar haar op. 'Hoi?'

Waar waren haar vier onderdanen? Ze had altijd minstens vier mensen om zich heen, soms meer, maar ze was nooit alleen.

De ogen van sommige leerlingen bleven op ons hangen. Ze hoopte natuurlijk op een mooi schouwspel. Macy was goed in mensen voor schut zetten en wist perfect hoe ze ergens een drama van kon maken.

Ik was niet van plan een van haar slachtoffers te zijn.

'Kan ik je even onder vier ogen spreken?' Vroeg ze.

Wat?

Chase begon al op te staan maar ik hield hem tegen.

'Ik ben pauze aan het houden met mijn beste vriend,' zei ik koel. 'Dus nee.'

Chase zijn mond viel een beetje open.

Hierop gaf Macy me een geïrriteerder blik. 'Whatever, hij mag blijven.' Ze liet zich tot mijn verbazing naast mij op het bankje vallen.

Okeee dit werd steeds gekker en gekker.

'Ik wou je wat vragen over die vreemde vriend van je,' zei Macy. Ze zwiepte haar lange, steile haar over haar schouder.
De perzikachtige geur van haar haar shampoo drong mijn neusgaten in.

'Mijn vreemde vriend?' Herhaalde ik haar vragend.

'Ja, ik was laatst op de boulevard met mijn vrienden toen die rare kwibus aan kwam lopen. Ik wil dat je hem verteld dat hij uit de buurt van mijn vrienden en mij moet blijven.' Haar stem werd steeds meer snauwerig. 'Als hij nog eens zo iets flikt - '