Craisshill's Verzamelshop

4. Google

Die woensdag was het al twee dagen lang een commotie op school.

Iedereen had het over de drie leerlingen die op waren opgepakt.

Ik nam het niemand kwalijk. Wat voor spannends hadden we nou om over te praten.

Ik wist inmiddels dat Liander, Ramen en Ricky de drie tieners waren die waren opgepakt.

Ik kende ze alle drie van gezicht maar had nog nooit persoonlijk met ze gepraat.

Ze zaten alle drie in de vierde klas.

Alleen Ramen was naar school gekomen. Althans, ik had de rest nog niet gezien.

Later die middag stapte Chase en ik bij mijn zus in in haar kleine, rode Fiat.

Mijn zus woonde ergens aan het uiteinde van het dorp. Ze had een vriendje die ik na de eerste keer dat ze hem had voorgesteld, een maand geleden, nooit meer had gezien.

Ik had geen idee of het al uit was. Ik wist dat Rachel het niet fijn vond als ik haar ernaar vroeg, dus deed ik het niet.

Rachel en ik leken op elkaar. Ze was vijf jaar ouder dan ik. We hadden allebei bruin haar. Dat van mij krulde meer en het was tot net iets onder mijn schouders geknipt.

Rachel had een hekel aan kort haar. Ze had de hele tijd dat we bij de kapper waren geweest geprobeerd me tegen te houden. Zelf had ze haar tot op haar middel. Veel te veel gedoe in de ochtend.

Ik vond mijn lengte mooier.

Rachel had bruine ogen. Ik groene. Zij was slank. Ik wat voller. Verder was er niet zo heel veel verschil. Hoewel jongens op haar afkwamen als een magneet, had ik gelukkig nog nooit het gevoel gehad dat ik met haar moest strijden qua uiterlijk om me mooi te voelen.

'Waar willen jullie eerst heen?' Vroeg Rachel. Ze had net zoals altijd een duizend verschillende soorten sieraden om. Een ketting. Drie ringen en een rij met rinkelende armbanden. En dan liet ik de absurde grote ringen in haar oren achterwegen.

We besloten dat we eerst naar wat kledingwinkels gingen.

Ik had gehoopt ergens een nieuwe bikini te kunnen scoren, maar vond niet echt veel interessants.

In plaats daarvan kocht ik twee jurkjes, een paar laarzen en twee nieuwe truitjes.

Aangezien mijn zus betaalde twijfelde ik even of het niet te veel was. Zodra ze zag dat ik iets terug wou leggen trok ze het echter uit mijn handen.

'Ik zei dat ik zou trakteren,' zei ze streng.

Toen de vrouw achter de kassa alles in een tas stopte zag ik dat ze ook een vest voor Chase had betaald. Rachel was nooit echt gierig geweest. Ze had vaak zelfs een gat in haar hand.

Nadat we bij twee andere winkels hadden gekeken vertelde ik Rachel dat we nieuwsgierig waren naar de verzamelshop op de boulevard.

Toen we daar aankwamen was ik stomverbaasd om te zien dat het ontzettend druk was.

Ik moest me letterlijk door de smalle deur van de ingang heen persen.

Eenmaal binnen werd ik opnieuw omvergeblazen. Dit keer door het prachtige interieur.