13. Politiebureau

92 15 0
                                    

'Mijn ouders komen me zo ophalen,' zei Ian. We liepen de trap van het politiebureau af. 'Heb je een lift nodig?'


We hadden aan de politie moeten uitleggen wat we in dat huis deden.


Ian was met misschien wel met de domste smoes gekomen die ik ooit had gehoord.


Het gekke was dat het wel had gewerkt.


Hij vertelde ze dat we aan het spijbelen waren, iets waar ze vanzelf toch wel achter waren gekomen. Hij vertelde ze dat we naar het park waren gegaan en daar een zwerfhond hadden gezien. We waren hem gevolgd naar het huis.


Toen ze vroegen naar de ingetrapte deur zeiden we dat dat al zo was toen we daar aan waren gekomen.


De politie vroeg niet verder en hield de schade aan de voordeur maar op 'criminele vernieling.'


We vertelden dat de hond was begonnen met janken en krabde naar iets achter de kast. Dat was de reden dat we de kast hadden weggeduwd en het lichaam van Dana hadden gevonden.


We hadden geluk dat we geen van beiden een slechte reputatie hadden. We hadden nog meer geluk dat Chase zijn vader hier werkte. Dankzij hem waren we binnen een uurtje weer buiten.


'Waar is de hond gebleven?' Vroeg een van de agenten op een gegeven moment. Hij was de enige agent die ons niet leek te geloven. Hij had het hele gesprek een onderzoekende blik op zijn gezicht gehad.


Ik hoopte dat hij niet een probleem zou gaan vormen.


We waren gelukkig geen van beiden nerveus.


We hadden immers echt niks gedaan.


'Hebben we niet op gelet,' zei Ian kalmpjes. 'Als je een dood meisje in een kast vind is een zwerfhond niet echt heel belangrijk meer.'


De agent gaf hem een korte norse blik.


Een van de agenten had onze school gebeld om door te geven dat we aan het spijbelen waren. We hoefden vandaag niet terug naar school.

Morgen moesten we het inhalen met nablijven.


Dana haar vader was hier ook een politie agent. Hij werkte vandaag niet, maar zijn collega's hadden hem opgebeld.


Ik kreeg te horen dat ze al van plan waren geweest om vermist posters te laten drukken om Dana te vinden. Ze was gisterenavond nooit teruggekomen naar huis.


Op het moment dat we naar buiten liepen kwam er een auto aanscheuren.

De vader en moeder van Dana stapte uit. De moeder van Dana had knalrode ogen van het huilen en klampte zich wanhopig aan haar man vast terwijl ze luid jammerde om haar verloren dochter.


De vader van Dana gaf ons een knikje terwijl ze de trap opliepen.


Craisshill's VerzamelshopWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu