Craisshill's Verzamelshop

29 Chase, Ian en ik

Laatste hoofdstukjee!

Het is super super kort, maar hopelijk is het een beetje goed afgesloten.

Misschien dat ik ooit een deel twee maak waarin Chase, Ian en Callie samen officiële ghosthunters worden en mensen gaan helpen XD dat zou cool zijn

Bedankt voor het lezen :)

———————————————————————————————————————-

'Drie softijsjes,' zei ik tegen de man van de Felito ijskraam.

Ik had Ian en Chase een tijdje terug beloofd, de nacht dat we bij Diomedes in hadden gebroken, dat ik een ijsje voor ze zou betalen als we de nacht zouden overleven.

We leefden nog.

'Jullie heb ik lang niet gezien. Zeker druk met school?' De man gaf ons de ijsjes aan.

Ik knikte. 'Veel huiswerk.'

Chase en Ian bevestigde dit.

Hij moest eens weten, dacht ik bij mezelf.

Ik gaf de man zijn geld aan en zei hem gedag. Daarna volgde ik Ian en Chase het strand op.

Ik wist niet precies wat er was gebeurd, maar Diomedes was een heel ander persoon nu.

Een paar dagen terug was hij voor onze deur verschenen met de taart die mijn moeder had gemaakt. Ik had verwacht dat hij hem naar ons toe zou smijten. Dat hij niks met ons te maken wou hebben. In plaats daarvan stelde hij voor dat we er met zijn drieën wat van aten en elkaar wat beter leerde kennen.

Hij kwam veel meer buiten en zag er nog zelden boos uit.

Ik had zo mijn twijfels of hij over zijn zoon zijn tweede dood heen was.

Ergens voelde ik me nog steeds schuldig dat wij degene waren die de illusie van zijn gezonde zoon hadden verbroken.

Het huis waar Violet had gewoond was inmiddels alweer verkocht aan iemand anders.

Ik miste Violet haar complimentjes, haar begroetingen terwijl ze haar tuintje aan het verzorgen was en haar lekkere kopjes thee.

De mensen die daar nu woonden, een gezin met drie kinderen, waren gelukkig wel vriendelijk.

De moorden waren gestopt. Godzijdank.

Niemand in het dorp wist dat de dader dood was.

We konden moeilijk rondbazuinen dat wij de moordenaar te pakken hadden gekregen door middel van een exorcisme. Iedereen zou ons gek aankijken.

De politie was nog steeds bezig met het opsporen, maar had nog niks gevonden.

Ze verspilden hun tijd.

Cai had gelukkig geen ouders meer gehad. Hij bleek een tijd gewoond te hebben in een weeshuis.

Er hingen in het dorp een paar vermist posters voor hem, maar wij hadden er allang voor gezorgd dat niemand hem ooit nog terug zou zien.

Chase en ik hadden het huis na afloop zo goed mogelijk opgeruimd.

Mijn moeder was inderdaad verdrietig geweest over de vaas en kwaad om de gebarsten ramen.

Ik was Chase dankbaar dat hij een deel van de schuld op zich had genomen.

Ik mocht van mijn moeder minstens twee weken niet meer met Chase en Ian binnen komen.

Ik vond dat ik er nog licht vanaf was gekomen.

Die avond was ik naar Ian en Cheryl gegaan in het ziekenhuis.

De wond in Ian zijn been had behandeld moeten worden. Hij was pas na ruim vijf uren klaar.

Chase was niet meegegaan. Op dat moment was hij iets aan het doen waarvan ik dacht dat hij het nooit zou doen.

Hij had Ted opgehaald en had hem daarna meegebracht naar zijn huis om hem voor te stellen aan zijn ouders als zijn officiële vriendje.

'Na dit alles lijkt uit de kast komen tegenover mijn ouders niet meer zo eng.' had hij gezegd.

Zijn ouders waren zich dood geschrokken.

Chase had me verteld dat ze in het begin teleurgesteld waren, maar het uiteindelijk wel accepteerde.

Zijn vader had het er iets moeilijker mee.

Ik was blij dat Chase het had verteld.

Hij zag eruit alsof er een rugzak aan gewicht van zijn schouders was gevallen.

Ik ging nu wekelijks bij Cheryl langs voor lessen in hoe ik mijn gaven het beste kon gebruiken en hoe ik ermee om moest gaan.

We oefenden met aura's lezen, hoe je met geesten om moest gaan en het uitvoeren van onschuldige rituelen zoals het zuiveren van iemand zijn huis.

In ruil daarvoor paste ik regelmatig op Nadia.

Hoe het tussen mij en Ian ging?

Ik wist het niet zeker.

Ik wist dat we dezelfde gevoelens voor elkaar hadden, maar geen van ons durfde de eerste stap te zetten.

We hadden het nooit over die zoen gehad bij mij thuis.

Misschien dat we er op een dag allebei klaar voor waren en we er dan gewoon voor gingen.

Op dit moment vond ik het niet erg om de dingen te houden zoals ze nu waren.

Chase, Ian en ik.