Craisshill's Verzamelshop

2. Gym, Geschiedenis en Ijs

Ik liep om het schoolgebouw heen naar de gymzaal toe.

Mijn minst favoriete les.

Gymnastiek was de enige les waar ik slechte cijfers voor haalde. Het kwam omdat ik nul procent interesse en inzet toonde.

Ik snelde naar de kleedkamers. Het stonk er naar een menging van transpiratie en een hele zoete deodorant. Er was niemand.

Ik was toch niet te laat?

Zonder al te veel op de stank te letten deed ik zo snel mogelijk mijn grijze joggingbroek aan. Ik trok snel mijn gymtrui over mijn hoofd en rende de gymzaal in.

Ze waren al begonnen.

Ik wierp een blik op de klok. De les hoorde pas over tien minuten te beginnen.

Ze speelde basketbal.

Owen was aan het schreeuwen, wat betekende dat zijn team aan het verliezen was.

Owen was een ongelofelijke eikel.

Hij deed altijd van alles om iedereen om zich heen dwars te zitten. Ik had me laten vertellen dat hij thuis veel problemen had. Dat was vast de reden dat hij zich tegen iedereen op school afreageerde.

Ik was persoonlijk nooit een slachtoffer van hem geweest.

Af en toe zag ik hem weleens iemand kleineren in de hal.

In de pauzes zat hij altijd met zijn vrienden, die het hilarisch vonden om vanaf hun tafel dingen naar Chase te roepen.

Chase trok zich er niet echt veel van aan. Daar stond hij te stevig voor in zijn schoenen.

Omdat Owen dit ook door had gehad had hij besloten Chase met rust te laten.

Hij was ook behoorlijk aantal keren tegen een leraar tekeer gegaan.

Ik vroeg me af waarom hij nog nooit geschorst was.

'Callie Walker hier komen!' Riep de zware stem van meneer Gibson. De gymleraar. Hij wenkte vanuit de hoek van de gymzaal met zijn hand dat ik naar hem toe moest komen.

'Goedemorgen meneer Gibson.' Ik zette een nep glimlach op om vriendelijk te lijken.

'Waarom ben je te laat?'

'Nou,' begon ik. 'De les begint normaal pas over -'

'Ik had het niet eens erg gevonden als je nou eindelijk eens een voldoende haalt! Hoe moeilijk is het nou om even actief mee te doen. Sporten is goed voor de ziel. Kijk naar Owen.'

Hij wees met zijn dikke vinger naar Owen. Die maakte net een sprong waarbij hij de bal met gemak in de basket gooide. Oh, wat fijn voor hem.

'Prachtig,' zei ik sarcastisch.

Meneer Gibson keek geïrriteerd op me neer. Alsof ik een insect was die hij het liefste wou vertrappen.

'Rens!' Schreeuwde meneer Gibson plotseling zo hard dat ik ervan schrok. 'Hou op met dat geklooi! Dit is geen voetbal!' Hij sloeg zijn armen over elkaar. 'Idioot,' Mompelde hij er achteraan te zacht om door iemand anders dan ik gehoord te worden.

Ik vroeg me af of hij wel zo tegen ons mocht praten. Bestond daar niet een bepaalde wet voor of zoiets?

Gibson draaide zich weer naar mij toe. 'Ik wil honderdvijftig push ups zien.'

Ik kreunde. 'Kunt u er geen vijftig van maken, meneer? Ik kan er nauwelijks tien.'

Meneer Meyer tikte op zijn horloge. 'Dan zal ik maar opschieten Walker.' Hij liep weg en begon al schreeuwend ongewenste tips te geven.