Craisshill's Verzamelshop

18 Slenderman en Big Foot

We kwamen aan op de boulevard.

Ik kwam hier zelden als het al donker was.

De boulevard werd zachtjes verlicht door een paar doffe lantaarnpalen. Ik zag in de verte twee mensen over het strand wandelen.

De lichten van de winkels waren uit. Alle winkels waren al sinds acht uur gesloten.

Het geluid van de zee was rustgevend.

Ik vond het eerlijk gezegd wel een beetje creepy. Ik had het gevoel dat er ieder moment een geest voor mijn neus kon verschijnen.

'Bestaat Slenderman echt?' Vroeg ik aan Ian.

'Wie?' Hij haalde zijn sleutels uit zijn broekzak.

'Lange gast, gezichtloos, smoking en het belangrijkste; een geest.'

'Dat is hetzelfde als dat ik jou vraag of Big Foot echt bestaat.'

Daar dacht ik even over na. Ik geloofde niet in Big Foot. Ik geloofde ook niet echt in Slenderman, maar op dit moment was niks zeker.

Het kon geen kwaad om het voor de zekerheid te vragen.

Slenderman zal wel in dezelfde categorie vallen als net als het monster van Lognes en aliens.

Mythes.

We liepen naar binnen. De winkel zag er heel anders uit zonder al die mooie, gezellige lichtjes. De winkel was zo donker dat ik bijna niks meer kon zien.

Bang dat ik iets om zou omstoten volgde ik zo precies mogelijk in Ian zijn voetstappen.

'Maar slechte geesten bestaan wel degelijk,' zei hij plotseling.

En oké, daar kreeg ik de kriebels van. Alle horror filmen die ik ooit had gezien schoten door mijn hoofd.

Hoeveel daarvan zouden echt kunnen gebeuren?

'Demonen?'

Ian zei even niks. Hij wou me waarschijnlijk gewoon niet bang maken. 'Sommige. Je moet wel extreem ver gaan om last te krijgen van zoiets kwaads.'

'Iets zoals rituelen.' Realiseerde ik mezelf.

En dat was precies waar de moordenaar van Abrah en Dana mee bezig was.

Iets duisters.

Ik zag Ian in het donker knikken. 'Ik hoop dat de persoon die de rituelen uitvoert weet wat hij doet. Als je zo een demon teveel kracht geeft kan het heel wat schade aanrichten.'

'Denk je dat we met een demon te maken hebben?' Vroeg ik ernstig.