1st Time Lover's Amnesia Girl

Chapter 3 *Unnamed*

Chapter 3 (unnamed)

Di na ako naglalakad papunta sa duyan na lagi kong pinupuntahan tumatakbo na ako ewan ko ba pero simula nung nakilala ko sya parang lagi akong excited na pumunta dun at abangan sya. Isang linggo na rin ang nakalipas,nakita ko sya dun nang 3 beses tuwing monday, wednesday at Sabado kaya pag mga araw na yun excited ako sabi niya kasi tuwing monday at wednesday halfday sila tuwing sabado naman walang pasok pero wala din namang pasok kapag linggo pero di siya pumupunta dun kasi tuwing linggo nasa bahay lang siya kasi family day daw kaya walang lalabas, dapat lahat sila nasa bahay nagmomovie marathon tapos konting salosalo. Lunes ngayon kaya nandun sya siguro, nung nakarating na ako dun wala siya, wala pa siguro sya. Umupo ako dun sa duyan tumitingin ako sa paligid baka nandyan na sya pero wala. Ilang oras na ang nakalipas pero wala pa sya siguro nga di na sya darating.

"hay...." napabuntong hininga ako. Dumaan ang isang linggo di ko sya nakita parang ang lungkot naman. Kinabukasan pagkagising ko para akong nanghihina ewan ko ba di ko alam

"magandang uma-- oh! Bakit parang slowmo ka ngayong sis? Teka! si poker face ka ulit?" pang-aasar nung kapatid ko siguro napansin nila nitong mga nakaraang linggo parang lagi bakong nagmamadali at energetic at medyo nangiti na kahit papano pero ewan di ko alam kung bakit parang ang lungkot. Kahit ilang linggo na kaming nagkikita at nagkakakwentuhan pero di nya alam ang pangalan ko at ganun din ako di ko pa alam ang pangalan nya

--flashback—

"teka anu nga palang pangalan mo?"- si boy exag

"ako nga pala si---" bago pa niya maituloy inunahan ko na sya sa pagsasalita

"wag mu nang sabihin" sabi ko sa kanya

"huh? Pero bakit?" pagtataka nya

"hindi ko pa kasi sigurado yung pangalan ko kaya sana kapag alam ko na yung tunay na pangalan ko saka ko nalang aalamin yung iyo" paliwanag ko

"pero bakit?" tanong nya

"basta" sagot ko di naman na sya nagtanong ng iba pa basta nagpatuloy nalang kami sa pagkukwentuhan nun kahit ang totoo sya lang naman talaga yung madalas nagsasalita at nakikinig lang ako sa kanya pero minsan din nagsasalita ako pero maiikli lang

--end of flashback—

di ako madalas maglabas ng emosyon kaya ang tawag sakin ng kapatid ko poker face girl pero okay lang totoo naman di rin ako pala salita basta nagbabasa lang ako. Naglalakad na ako papunta sa tambayan ko di na ako masyadong excited baka kasi di na siya pumunta pa. Ang boring ko kasi eh kwento sya ng kwento sakin ako naman nakatingin lang sa kanya walang reaksyon masyado tipid pa kung ngumiti tapos di ako nagsasalita.

"hay...." napabuntong hininga nanaman ako nakaupo na ako sa duyan, tinukod ko yung mga paa ko sa lapag at medyo tinulak ko yung sarili ko paatras para magswing yung duyan.

"AH!" pigil kong sigaw yung parang tili na bitin may nahulog na naman kasing mangga tapos may kasamang tao?

Nagsuswing yung duyan medyo malakas yung pagkaswing ko kanina kaya tuloy nung pagbangon nung lalaki nasipa ko sya sinubukan kong itukod yung paa ko para patigilin yung swing kaya ayon tumigil naman tumayo ako tapos lumakad papalapit dun sa lalaki nakaupo na sya sa lapag tumayo ako sa harap nya tumingala naman sya sa direksyon ko nakita ko medyo may sugat sya sa noo wala akong dalang kahit ano kung hindi yung panyo nung lalake na namitas din ng mangga dati, inabot ko sa kanya nakatingin lang siya ewan ko. Parang natulala na sya naiilang tuloy ako, nakatitig lang talga kasi siya sakin kaya nagbend ako paupo yung bang yung hita mo ay nasa dibdib mo pero di ka totally nakaupo sa lapag basta. Tapos inabot ko yung panyo nakakalimutan ko kasi lagi na ibalik to dun sa lalaking exagerated nakatingin pa rin sya sakin tapos nanlaki yung mga mata ko sa sinabi nya na....

"Janica?" tapos may narinig akong natakbo mula sa likod ko nilingon ko kung sino

"uy" si boy exagerated "kamusta? Long time no-- huh? Bakit nandito ka?" naputol yung bati nya sakin dahil nakita nya yung lalaki sa tapat ko

"dre? Gawa mu dyan?" tanong ni boy exagerated kay boy lampa kaya tumayo na ako at pumunta sa gilid ni boy exag.

"musta dre?" sabay kamayan sila "teka anung ginagawa mu dito? Long time no see!" - boy exag

"i just got home last night from L.A, tapos naisipan kong isurprise ka so i planned to get some mangoes in that tree but unfortunately i fell, isa lang nakuha ko para sana kay---" - boy lampa. Di na sya pinatapos magsalita ni boy exag

"wala na sya dre" - boy exag. Teka OP ako ha di ako makarelate sa pinaguusapan nila mukhang personal.

"wait do you know her?" sabay tingin sakin si boy lampa at boy exag

"Ah! Kaibigan ko si--" – boy exag

"Janica?" pagsingit ni boy lampa

"Janica?" pagtataka ni boy exag at maski ako nagtataka kung bakit yun ang tawag niya sakin

"yes! Isn't she?" yumuko ako at nag-isip tapos umiling din

"no?" tanong ni boy lampa "oh well. Guess i thought shes that familiar girl i know but she really looks like you, but thats impossible" paliwanag ni boy lampa

"ah! Oo nga pala! Pwede bang samahan mo ako?" tanong sa akin ni boy exag.

.

.

"dito na ang bahay mo?" tanong ni boy exag. Tumango ako yung paggalaw ng ulo taas baba para sabihing oo

"ah! Sige! Bukas ha?! 2pm?" - boy exag. Pagkatapos nila akong ihatid sa bahay nagpaalam na din sila

"bye! Pretty girl!" - Paalam ni boy lampa habang papalayo na sila at kumakaway sya nakatalikod sila sa direksyo ko pero nakalingon sakin habang naglalakad na pauwi nakatingin lang ako hanggang sa di ko na sila matanaw

"mga kaibagan mo?" usisa ni mama di ko alam na nakita niya pla sila. Kaibigan? Kaibigan naba nila ako? Pero sabi ni boy exag kaibigan nya daw ako. Tumingin ako kay mama at sabay tango na ibig sabihin ay oo. Pag-akyat ko sa kwarto naalala ko yung sinabi ni boy exag

"kaibigan ko" di ko alam pero ang saya may kaibigan na ako.