Chapter 43 *The Empty Feeling*

401 8 2
                                    

Chapter 43 (The Empty Feeling)

--*Majj's POV*--

Nasilaw nalang ako sa liwanag na mula sa bintana ng kwarto ko. Halos hindi ako nakatulog buong gabi tapos an gaga ko pang nagising. Pagkagisisng na pagkagising ko naisip ko na naman yung nangyari kagabi na hindi rin agad nagpatulog sakin. Pagkatapos na pagkatapos ng sayaw naming ni Drew nagpahatid na agad ako kay Erick, sumama kasi ang pakiramdam ko nung nakita ko ang reaksyon ni Drew pagkatapos kong aminin sa kanya ang nararamdaman ko na sa totoo lang ay ayoko pang sabihin dahil alam kong hindi pa iyon ang tamang oras.

Nakita ko yung phone na nakalapag sa maliit na mesa katabi ng kama ko na umilaw kaya kinuha ko at tinignan, may dalawang message

fr: Erick

kamusta? Wag mo nang isipin yung nangyari kagabi baka may topak lang alam mo na pagod siguro

.

fr: babes Gwapo (si Chris, sya nagpangalan nyan)

babes! Morning ^_^ wag kang malungkot ha papanget ka dapat lagi kang maganda :) TC

.

“Kain na! oh! Wow ha aga ng katext! Uy si Drew yan noh?! Taray! Pabasa naman” – Shiela

Binuksan nya yung pinto ng kwarto ko kaya nakita nya akong nakahiga at hawak hawak yung phone tapos kung anu-ano ng pinagsasasabi tinignan ko nalang sya with cold eyes

( -_- )

Tapos nagtaklob ako ng kumot

“sis? My problema?” – Shiela

“ok lang ako….” – ako

Muntik na akong umiyak nung binanggit nya si Drew, naiinis talaga ako sa sarili ko dapat kasi pinigilan ko ang bibig ko, nakakainis.

“ok! Mag-almusal kana sa baba” – Shiela

“hm (oo)” – ako

Tapos narinig ko ang yabag sa hagdan siguro umalis na si Shiela

Kagabi ko pa pinipigil ang luha ko, ayokong umiyak baka mamaga ang mata ko at Makita ni Shiela siguradong aasarin nya lang ako.

Bumaba ako at nag-almusal tapos tumulong ng konti sa gawaing bahay pagkatapos nun dating gawi tumambay ako sa duyan

Finals exam nila Erick ngayon

Ang sarap ng hangin na humahampas sa mukha ko habang nagsu-swing yung duyan ng mahina

I feel so alone…

Di ko alam kung bakit pero, ang bigat ng pakiramdam ko feeling ko mag-isa lang ako, wala akong kakampi walang nagmamahal… bakit ganun? Mas doble ang nararamdaman kong lungkot? Noong di ko nakikilala sila Drew, malungkot ako pero hanggang dun lang, pero ngayon

I feel so empty, emptier that before…

I’m hurting inside pero hindi ko mailabas, wala kakong mapaglabasan, my heart stops beating after what happened that night

Binuksan ko ang libro ko at ipinagpatuloy ko ang binabasa ko noon pa. yung tungkol dun sa Anghel na nahulog sa isang mortal

she feels so alone… so empty… she knows she’s looking for someone but she doesn’t know who she doesn’t know where to start she goes to the city to find help but no one would even dare to go near her, she was a mess, her dress is as dirty as a trash, stinks like a dead rat “please help me” she cried but people gave her stares like she has some kind of a desease, a kid throwed a pebble on her that cause her forehead to bleed… she was crying, weeping, and begging but still no one cares then she just blacked out in the middle of the street when she woked up she saw a light from the lamp beside the bed where she is lying “your awake” a guy approached her and gave her a glass of water, she grabbed the glass and drink it till the last drop “I found you lying on the streets so I brought you here in my atelier” the guy explained. Her eyes wander around the room “ahm.. sorry about the mess… I was just working on my next designs” She stand up and roamed around the room she was amazed by what she saw “is this your works?” she hold the paper with a drawing of a lady wearing a very gorgeous gown “uhm.. yes! Yes” the guy answered “such beauty expressed on the gown” she amzely uttered “thank you! Thank you! Uhm… whats your name if you wouldn’t mind me asking?” asked the guy but the only rection she gave is a blank stare and break down to tears “I… I don’t remember”

1st Time Lover's Amnesia GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon