Chapter 33- Ava's past

2 0 0
                                    

Ava's POV

"Ava... I know you want to say something to me. What is it?" Bigla niyang sabi. Nagulat naman ako at naguluhan, at kinakabahan narin. Paano niya nalaman?

"Say it," Utos niya sakin. Kinakabahan na ako. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Nakaka-intimidate talaga siya, nakakatakot kapag ganyan siya magsalita, seryoso.

"Hmm..." Wala akong masabi, parang bigla akong nablanko. She sigh.

"Give me your hand," Utos niya habang inaantay na ilagay ko ang kamay ko sa kamay niya. Alam ko kung anong balak niyang gawin.

"But Ge-," she cut me off.

"Relax. Alam ko kung anong gusto mong malaman. At curious din ako. Let me help you," Malumanay niyang sabi. I smiled at little at tumango saka ko binigay ang kamay ko sakanya.

She smiled at me bago nag-iba ang mga mata niya at lumiwanag ng sobra. She's doing it. She's digging everything in my head. I hope she find the answer I'm waiting to know.

Hindi ito tulad ng una niyang hawakan ang kamay ko. That's just a simple move without making her eyes glow, kaya limitado lang rin ang nakita niya. Pero ngayon iba na. I'm nervous sa kung ano mang malalaman niya.

Genevieve's POV

I can feel and I can see Ava's uneasiness. She wants to know something, I'm curious for it too. After nang nangyaring labanan between me and Kayden maya maya pa umalis narin si Ava. Hindi ako mapakali kaya susundan ko siya pero...

"You're leaving?" Pagpigil sakin ni Kayden. I sigh and shakes my head. Itong lalaking 'to kala mo laging iiwanan.

"Dito muna ako, but I need to talk to Ava about something. It's bothering me too," Totoo naman ang sinabi ko, nababahala talaga ako at hindi ko alam kung bakit.

"Right now?" Tanong niya na naka-pout. I smiled and pinch his nose.

"Yes, right now." Sagot ko naman nang nakangiti.

"Okay," pagmamaktol niya. I kissed him to console him.

"I'll be quick. Don't be so clingy, Kayden." Pang-aasar ko sakanya. Totoo naman kasi, clingy naman talaga siya. Sinamaan niya lang ako ng tingin pero tinawanan ko lang siya. I kissed him pambawi.

"I'll be quick," sabi ko bago ko siya iniwan nang nakasimangot parin.

"Be quick," He said thru our link, natawa nalang ako.

"I will. Stop blabbering so I can focus, okay?" Sabi ko naman. He smirk.

"Tsk," Yan lang ang narinig ko sakanya. I decided to block him for a while para makapag-focus ako, sigurado kasi ako na tatawag tawagin ako no'n eh.

I found Ava staring at the river near the training ground. I knew there's something bothering her. As a witch and as her superior also, I can see it in her eyes.

"Ava," pagtawag ko sakanya. Halata namang nagulat siya, sobrang lalim ng iniisip niya alam ko.

"Yes, Lun— I mean Gen," Pagtatama niya sa pagtawag niya sakin. Natawa nalang ako.

"It's okay. I think I need to get used to that name too." Sabi ko, she smile and nod.

"Yes, you should be. You are our Luna, our Queen." Sabi niya. I smirks and shakes my head while looking far away. Queen? Parang hindi naman bagay sakin.

"I am no Queen at all," Sagot ko naman nang medyo natatawa tawa pa.

"Of course you are. Don't say that," She said like annoyed or something. Pagtingin ko nakakunot ang noo niya pero evetually ngumiti din naman. Natawa nalang ako sakanya.

Not just an Ordinary GirlWhere stories live. Discover now