Not just an Ordinary Girl

Chapter 42

Genevieve's POV

The next morning...

"Luna. Alpha." Pagbibigay galang sa amin ng mga warriors na nakabantay sa border.

Tumango lang kami ni Kayden at nginitian sila sabay tingin sa isa't isa. Hindi ko maiwasan na hindi kiligin na parang isang teenager. Rinig na rinig naming dalawa ang bulungan ng mga warriors na lalong nagpakilig sa akin.

"Naamoy mo ba 'yon?" Tanong ng isa habang nakangiti.

"Malamang, werewolf din kaya ako tulad mo." Sagot naman ng isa sabay nagtawanan.

"Mukhang magkakaroon na ng tagapagmana ang ating Alpha." Kinikilig na sabat naman ng isa.

"Mabuti nga, at halata namang sobrang saya nila." Sagot naman ng isa.

Alam ko na ang pula na ng mukha ko ngayon dahil hindi ko mapigilang hindi sila pakinggan. Idagdag mo pa itong isang 'to na ayaw bitawan ang kamay ko at ayaw akong lumabayan ng tingin.

"Kayden, please stop staring at me. You're making me... shy." Shy? Omg! I can't believe myself right now.

He just giggled and lift my hand to put a kiss on it.

"Kayden, stop." Pag-uulit ko ng saway sa kaniya habang nakangisi na parang timang.

"Gen!— I mean, Luna, Alpha." Pagbibigay galang sa amin ni Ava nang nakangiti.

"Ava." Simpleng sagot ko naman, si Kayden naman tumango lang at tinignan ako ulit. Nako naman!

"Mukhang nag-enjoy talaga kayo ah, nakuwento kasi sa amin ni Sab nang makarating sila ni Bren dito sa pack hou—" biglang napatigil si Ava sa pagsasalita na ikinataka ko naman.

Nagsimula siyang paikutan kaming dalawa habang inaamoy kami.

Ngayon alam ko na kung bakit.

"You both have the same new scent. What is... did you guys..." She gasp and put her hands on her mouth while looking at us.

Then the twin got out of the pack house too and there I saw my daughter holding Bren's hand. Well, I already know that she's here. I can smell her.

"Congratulations!" Pasigaw na pagbati ni Bron sa amin, habang si Ava hindi pa rin makapaniwala at parang naluluha pa. Lumapit din si Bren para batiin kaming dalawa at siyempre si Sabrina.

"I'm happy for you mom." Naluluha pero masaya niyang saad sa akin atsaka ko siya niyakap.

"Thank you." Sagot ko habang hinihimas ko ang likod niya.

"I still can't believe this," naiiyak pero nakangiting saad ni Ava after a few minutes of her being in shock. Natawa nalang ako at niyakap din siya. Lahat kami natatawa sa kaniya, pero alam ko namang masaya lang talaga siya para sa amin.

"Sobrang saya ko na nakumpleto niyo na ang dapat matagal niyo nang ginawa. Sobrang saya ko." Sabi ni Ava habang nakayakap pa rin sa'kin at umiiyak na siya.

Si Bron nalang ang kumuha sa kaniya sa pagkakayakap sa'kin kasi ayaw niya akong bitawan. Natatawa nalang kami ni Kayden sa kanilang lahat.

"You know what this means... this calls for a big celebration for you both. Congratulations!" Ava shouted happily while clapping her hands, so they all clapped their hands for us. Nahiya na naman tuloy ako.

"Well, yeah I think so too, maybe we can do tha—" I got interrupted when one of our warriors came gasping for air that got me worried.

We got all confused and worried. I got all serious in all of a sudden.