Not just an Ordinary Girl

Chapter 30

Sabrina's POV

And...

He kissed me.

First time. My first kiss. My first love. My first.

I don't want anyone else. Just him. I love Bren. I don't know kung dahil lang ba ito sa mate bond o ito talaga ang pinipigilan kong maramdaman noon pa.

Kapag lalo mo palang pinipigilan, mas lalo siyang umuusbong ng hindi mo namamalayan.

I'm happy. I can feel that he felt the same for me. He's happy too.

Humiwalay siya at nagsalita habang magkadikit ang mga noo namin.

"I know it's too early to say this, but... I love you, Sabrina." Puno ng pagmamahal niyang sabi sakin. I smiled and a tear escaped from my eyes again.

"I love you too, Bren." Sagot ko naman sakanya. Napaangat siya ng ulo para tignan ako, halatang nagulat siya sa sinabi ko.

"I meant it. Matagal na. Pinipigilan ko lang," Medyo nahihiya kong sabi sakanya. Lumawak ang ngiti niya sakin at agad akong niyakap ng mahigpit. I can feel the warmth of his body, it makes me feel relax and safe. I love this man.

"Thank you," Bulong niya sakin, at alam kong umiiyak na rin siya ngayon. Awe, my baby is crying.

"Thank you too, for coming back...after I rejected you." Nahihiya kong sabi nang humiwalay ako sakanya, umiwas ako ng tingin pero pinatingin niya ulit ako sakanya.

"It hurts. But it's okay now. You're mine now. Mine." Sabi niya habang titig na titig sakin. I smiled kahit na ramdam ko ang pagiging dominant niya nang sinabi niya iyon sakin. I grin.

"Mine." Sabi ko rin sakanya, lumawak naman ang ngiti niya pero may iba na sa mga mata niya. Then he kissed me again, a long passionate one.

After that, umalis narin kami doon dahil anong oras na at hindi pa kami kumakain. Tumunog narin kasi ang mga tiyan namin kaya nagdecide na kaming umalis para makakain narin.

May ginawa ba kami? Syempre... Wala! I know about that mating thing na kailangan naming ma-complete as mates. Pero hindi pa ako ready para gawin 'yun, at alam kong naiintidihan niya naman 'yun.

Kumain muna kami sa night market sa city. Yes, nag stroll muna kami parang normal na mag jowa lang ganun. Kumain kami ng kung ano ano, at sobrang saya. Sobrang saya kasi kasama ko siya.

Pagkatapos no'n hinatid narin niya ako. It's already four in the morning, hindi na namin namalayan ang oras dahil sa sobrang saya. I still want to be with him, hindi nga ako nakakaramdam ng antok eh.

I don't want to let go of his hand na nakahawak parin sakin, nandito na kasi kami sa bahay at nakatayo na ako sa hagdan sa labas habang hawak hawak niya parin ang kamay ko. Yumuko nalang ako, ayoko pa kasi siyang umalis.

"Sab," tawag niya sakin. Naka-pout ako kaya ayokong tumingin sakanya, para kasi akong bata na ayaw maiwanan.

"Hey," and this time lumapit na siya at iniangat ang ulo ko. He smiled. Ang gwapo talaga! Shete naman! Nakakakilig! Ngiti palang yan ah, hahaha.

"You need to sleep," Sabi niya, I pout again.

"Can you stay here?" Tanong ko na parang bata. Natawa naman siya ng konti at kinurot ang pisngi ko kaya napangiwi ako.

"You're so adorable, my love," Napatingin naman ako sakanya. Ano daw? My love? Eeehhh, nakakakilig. Alam ko na ang pula na ng mukha ko ngayon, at hindi ko narin napiligan na hindi mapangiti ng sobrang laki dahil sa tinawag niya sakin.

"You need to sleep. I'll see you again...later," Sabi naman niya, tumango tango nalang ako na parang bata. Yung pagtawag niya palang sakin ng 'My love' okay nang suhol para sumunod ako eh. Hahaha. Ang rupok! Bwisit ka Sabrina! Natatawa nalang ako sa sarili ko eh.