Believe - Min Yoongi

25. Bölüm

Gözlerimi bir noktaya sabitlemiş akan yaşlarımı umursamadan öylece bakıyordum. Bitmişti. Her şey bitmişti. Yoongi öğrenmişti her şeyi.

Gitmişti. Beni bırakmıştı. Zaten yanına almasını beklemiyordum. Ama yinede bir şey söylemesini istemiştim.

Bana dediği şey kalbimi kırmıştı. Gerçekten öyle düşünmüyordu, bunu biliyordum ama yinede duymak canımı yakmıştı.

Kapım çalınca göz yaşlarımı sildim ve sırtımı başlığa yasladım.

"Gel."

Amir Soo içeri girince derin bir nefes aldım.

"İyi misin Hyejin?"

"İyiyim amirim."

Yanıma gelip sandalyeye oturdu ve gözlerime bakmaya başladı.

"İyi iş çıkardın Hyejin. Seninle gurur duyuyorum."

Dudaklarımı birbirine bastırıp başımı salladım. Ne diyebilirdim ki? Ben yapamamıştım. Yoongi'ye ihanet etmemek için yapmamıştım.

"Ben seni yalnız bırakayım. Dinlen güzelce. Bir ay iznin var."

"Amirim, Lavin'i yanıma gönderir misiniz?" dememle başını salladı ve dışarı çıktı.

...

Kapım çalınıp açılınca o tarafa döndüm. Lavin gelmişti. Berbat görünüyordu.

"Neden çağırdın beni? Suçlamak için mi? Boşuna zahmet etme. Zaten ben kendimi yeterince suçluyorum."

"Ne oldu sana?"

"Taehyung öğrendi."

"Kötü geçmiş anlaşılan."

"Sana bakacak olursak... aynı durumdayız."

Güldüm ve onu onayladım.

"Gittiler."

Yatağa oturdu ve "Nasıl oldu bu?" dedi.

"Kendimi vurdum. Yoongi'nin silahı bendeydi. Şüphe çekmesin diye..."

"Anladım."

"Taehyung'u sevdiğini kabullendin mi?"

Yüzünü buruşturdu ve "Bunu mu konuşacağız?" dedi.

"Merak ediyorum sadece."

"Dediğinde haklıymışsın. Seviyorum onu." dedi nefesini verip.

"Sevindim."

Kaşlarını çattı ve "Dalga mı geçiyorsun?" dedi.

"Hayır, gerçekten sevindim. Bana yardım edeceksin."

"Ne yardımı? Hyejin bitti her şey. Ayrıca yaptığımdan pişman değilim. Onlar birer suçluydu."

"Hayır Lavin. Jungkook bana anlattı. Tam olarak anlamadım ama onlar silahları diğerleri kötü işlerde kullanmasınlar diye alıyorlarmış. Biri aracılığıyla devlete veriyorlarmış. Min Han diye biri."

"Emin misin?" dedi sorgulayarak.

"Evet Lavin. Eminim. Onlar suçsuz, masum. Ve biz bunu kanıtlayacağız."

"Tamam, sana yardım edeceğim." dedi birkaç saniye sonra.

"Teşekkür ederim."

Kapı çalındığında ikimizde o tarafa döndük. Hana içeri girdi ve yanıma geldi.

"Nasılsın Hyejin?"

"İyiyim Hana. Teşekkür ederim."

"Bir haber var mı?" dedi Lavin ona dönüp.